Zuudzee

Zuudzee (zuutzee)

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Voormalige zeearm in West Zeeuws-Vlaanderen en aangrenzend Belgisch gebied, ontstaan als gevolg van de stormvloed van 1375 en later ook Dulla(e)rt en Bra(a)kman genoemd. De naam Braakman gold kennelijk niet voor de gehele Zuudzee; met Zuutzee' werd het overstroomde gedeelte van het ambacht IJzendijke aangeduid. Het overstroomde gebied bestond uit reeds ontgonnen moeren, die een diepe kom vormden, welke zich geheel met vloedwater kon vullen (zie ook Zeeuws-Vlaanderen). Hierdoor kon zich een ware binnenzee vormen, die zich ondanks de vele herdijkingen nog vergrootte door stormvloeden, o.a. die van 1404 en 1477. Zo gingen bij de St.-Elisabethsvloed van 1404 aan het randgebied van de Zuudzee de herdijkte parochies St.-Margriet Margueritepolder), St.-Catharina, Oostmanskerke en waarschijnlijk ook St.-Jan in Eremo weer verloren. Het grootste verlies werd echter aan de noordzijde geleden, waar het ambacht IJzendijke met de steden IJzendijke en Hugevliet grotendeels verdween. Een kleine rest in de omgeving van Gaternesse bleef behouden. Biervliet bleef een klein eiland. Ook bij de militaire inundaties van 1488 (Vlaamse burgeroorlog) ging veel gebied verloren. In de 16e eeuw werd een verbinding tussen het Zwin en het Braakman-Zuudzeegebied tot stand gebracht d.m.v. de openstelling van de Brugsche Vaart (1516), die van Coxyde naar de Passageule liep. Na de oorlogsinundaties aan het eind der 16e eeuw, ten gevolge waarvan vrijwel geheel West Zeeuws-Vlaanderen (en Oost Zeeuws-Vlaanderen grotendeels) onder de golven verdween, kwam hier geleidelijk de huidige indeling van het polderlandschap tot stand. Ook polders die oorspronkelijk in de Zuudzee waren bedijkt kregen in deze periode door herdijking hun huidige vorm, zoals de Dierkensteenpolder, Cathalijnepolder, Jonkvrouwpolder en Oudemanspolder Groote Oudemanspolder).