Margueritepolder

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Margueritepolder

(St.-Margrietepolder). Polder in de gemeente Aardenburg; opgenomen in het Waterschap Het Vrije van Sluis (opgericht 1942); oppervlakte ca. 54 ha, hoogteligging ca. 1,6 m + N.A.P.; behorend tot het hoofdafwateringsgebied Cadzand Kievittepolder). De scheidingsdijken van de polder zijn gedeeltelijk verdwenen. De huidige Margueritepolder dateert van 1429 en is een deel van de herdijking in dat jaar van de Polder van St.-Margriet, welke in 1399 uit de Zuudzee was bedijkt, na de overstromingen van 1375/76. Deze oude Polder van St.-Margriet ging reeds verloren bij de St.-Elisabethsvloed van 1404. De polder, die ook een deel omvatte van de latere St.-Jorispolder (1450), was aanzienlijk groter dan de herdijking van 1429, hetgeen ook dient te worden toegeschreven aan het ontstaan van de Passageule. De Margueritepolder onderging schade bij de vloeden van 1477 en 1480. In 1622 werd hij doorgraven in verband met de aanleg van de Brandkreek. Een klein voormalig polderdeel is thans opgenomen in de Brandkreekpolder. De polder heeft behoord tot het waterschap Eiland en Brandkreek Brandkreekpolder) en viel binnen de voormalige gemeente St. Kruis.


AUTEUR

J. Kuipers

LITERATUUR

Wilderom, Tussen afsluitdammen IV. Gottschalk, Historische geografie. G.P. Roos, Woordenboek. Van Empel en Pieters, Zeeland door de eeuwen heen, 315. Van der Aa. Aardrijkskundig woordenboek.