Francoise Willem Adriaanse: verschil tussen versies
| (Een tussenliggende versie door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 19: | Regel 19: | ||
===Advocatuur=== | ===Advocatuur=== | ||
François Willem Adriaanse was zestig jaar actief als advocaat, met name in het strafrecht. Opvallend is dat hij kort na de oorlog (soms onterecht) van landverraad beschuldigde Zeeuwen juridisch bijstond in hun verweer. Echte landverraders weigerde Adriaanse echter te verdedigen. | François Willem Adriaanse was zestig jaar actief als advocaat, met name in het strafrecht. Opvallend is dat hij kort na de oorlog (soms onterecht) van landverraad beschuldigde Zeeuwen juridisch bijstond in hun verweer. Echte landverraders weigerde Adriaanse echter te verdedigen. | ||
In 1977 fuseerde advocatenkantoor Adriaanse met het kantoor van Van der Weel. Het nieuwe advocatenkantoor specialiseerde zich op zaken op het gebied van de scheepvaart, verzekeringen en dienstverlening voor de overheid. Op 1 juli 1982 legde François Willem Adriaanse zijn werkzaamheden als advocaat neer. | In 1977 fuseerde advocatenkantoor Adriaanse met het kantoor van Van der Weel. Het nieuwe advocatenkantoor specialiseerde zich op zaken op het gebied van de scheepvaart, verzekeringen en dienstverlening voor de overheid. Op 1 juli 1982 legde François Willem Adriaanse zijn werkzaamheden als advocaat neer.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1982-05-08/edition/0/page/8 Krantenbank Zeeland, 'Advocaat moet ook tegen verlies kunnen', in: PZC, 8 mei 1982, pag. 8]</ref> | ||
===Cultureel ambassadeur=== | ===Cultureel ambassadeur=== | ||
Naast zijn werk als advocaat en procureur was François Willem Adriaanse erg actief als bestuurder in de sector kunst en cultuur. Zo was hij voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur en van de Zeeuwse Volksuniversiteit (ZVU). Bij de ZVU behoorde hij in 1945 tot één van de medeoprichters. Ook bij de Middelburgse Schouwburg was Adriaanse één van de pioniers. Hij behoorde in 1939 tot de oprichters van een NV tot behoud (en later tot exploitatie) van de Schouwburg. | Naast zijn werk als advocaat en procureur was François Willem Adriaanse erg actief als bestuurder in de sector kunst en cultuur. Zo was hij voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur en van de Zeeuwse Volksuniversiteit (ZVU). Bij de ZVU behoorde hij in 1945 tot één van de medeoprichters. Ook bij de Middelburgse Schouwburg was Adriaanse één van de pioniers. Hij behoorde in 1939 tot de oprichters van een NV tot behoud (en later tot exploitatie) van de Schouwburg. | ||
Als voorzitter van de Middelburgse schouwburg wist François Willem Adriaanse gerenommeerde artiesten en gezelschappen naar de Zeeuwse hoofdstad te lokken. Hiervoor maakte hij gebruik van zijn reeds vóór de oorlog zorgvuldig opgebouwde netwerk als voorzitter van het Middelburgse Toneelcomité. Adriaanse bleef voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur tot 1965, toen in Middelburg de nieuwe schouwburg werd opgeleverd.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/stm/1958-02-15/edition/null/page/2 Krantenbank Zeeland, 'Middelburgse Schouwburg anderhalve eeuw oud', in: De Stem, 15 februari 1958]</ref> | Als voorzitter van de Middelburgse schouwburg wist François Willem Adriaanse gerenommeerde artiesten en gezelschappen naar de Zeeuwse hoofdstad te lokken. Hiervoor maakte hij gebruik van zijn reeds vóór de oorlog zorgvuldig opgebouwde netwerk als voorzitter van het Middelburgse Toneelcomité. Adriaanse bleef voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur tot 1965, toen in Middelburg de nieuwe schouwburg werd opgeleverd.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/stm/1958-02-15/edition/null/page/2 Krantenbank Zeeland, 'Middelburgse Schouwburg anderhalve eeuw oud', in: De Stem, 15 februari 1958, pag. 2]</ref> | ||
François Willem Adriaanse overleed op 21 juni 1999 op 101-jarige leeftijd. | François Willem Adriaanse overleed op 21 juni 1999 op 101-jarige leeftijd. | ||
Huidige versie van 19 sep 2024 om 08:31
| Francoise Willem Adriaanse | |
|---|---|
 Bij een concert van het Brabants Orkest o.l.v. Hein Jordans in de Concert- en Gehoorzaal. De twee violisten links zijn Pierre Jetteur en Laszlo Revesz, concertmeesters van het Brabants Orkest. Ter gelegenheid van de viering van het 20-jarig jubileum van de Z.V.U., bood dhr. G.A. de Kok (rechts) als voorzitter van het Jubileumcomité het Z.V.U.-bestuur een Steinway-concertvleugel aan; hij overhandigde de sleutel van het instrument aan Mr. F.W. Adriaanse (midden), de aftredende Z.V.U.-voorzitter; diens echtgenote, de pianiste Janine Dacosta, opende met de sleutel de vleugel, om deze vervolgens als soliste in twee pianoconcerten van Maurice Ravel in te wijden; de vleugel (kosten Fl. 24.000,-) is geleverd door R. Sombroek uit 's-Heer Arendskerke en werd ingezet bij concerten in de provincie. Foto: PZC, 25-1-1965. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 145962 | |
| Geboren | 12 december 1897 Hulst |
| Overleden | 21 juni 1999 Middelburg |
| Beroep | Advocaat en procureur |
| VIAF | Francois Willem Adriaanse |
Biografie
Hoewel geboren in Hulst groeide François Willem Adriaanse op in Middelburg. Daar bezocht hij de Rijks HBS. Daarna studeerde hij rechten aan de gemeentelijke universiteit in Amsterdam. Eigenlijk had hij kunstgeschiedenis willen studeren, maar de betere beroepsperspectieven – zijn vader [Johannes Adriaanse] had een advocatenpraktijk in Middelburg - deden hem besluiten voor rechten te kiezen. Na zijn studie keerde hij terug naar Middelburg, waar hij zich in 1922 liet inschrijven als advocaat en procureur bij de arrondissementsrechtbank. Hij werkte daarna in de Middelburgse praktijk van zijn vader, het advocatenkantoor dat in 1904 door hem werd opgericht. In 1959 werd François Willem Adriaanse deken van de orde van advocaten in Middelburg.
Oorlog
De Tweede Wereldoorlog is een belangrijke episode in het leven van François Willem Adriaanse. Zijn huis aan de Lange Delft werd op 17 mei 1940 weggebombardeerd en hij moest een nieuwe praktijk opzetten. Later kwam hij door een misverstand een paar dagen in de Scheveningse gevangenis terecht, het beruchte ‘Oranjehotel’, en werd vanwege zijn anti-Duitse houding een jaar in gijzeling gehouden in een kamp in St. Michielsgestel.
Advocatuur
François Willem Adriaanse was zestig jaar actief als advocaat, met name in het strafrecht. Opvallend is dat hij kort na de oorlog (soms onterecht) van landverraad beschuldigde Zeeuwen juridisch bijstond in hun verweer. Echte landverraders weigerde Adriaanse echter te verdedigen. In 1977 fuseerde advocatenkantoor Adriaanse met het kantoor van Van der Weel. Het nieuwe advocatenkantoor specialiseerde zich op zaken op het gebied van de scheepvaart, verzekeringen en dienstverlening voor de overheid. Op 1 juli 1982 legde François Willem Adriaanse zijn werkzaamheden als advocaat neer.[1]
Cultureel ambassadeur
Naast zijn werk als advocaat en procureur was François Willem Adriaanse erg actief als bestuurder in de sector kunst en cultuur. Zo was hij voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur en van de Zeeuwse Volksuniversiteit (ZVU). Bij de ZVU behoorde hij in 1945 tot één van de medeoprichters. Ook bij de Middelburgse Schouwburg was Adriaanse één van de pioniers. Hij behoorde in 1939 tot de oprichters van een NV tot behoud (en later tot exploitatie) van de Schouwburg. Als voorzitter van de Middelburgse schouwburg wist François Willem Adriaanse gerenommeerde artiesten en gezelschappen naar de Zeeuwse hoofdstad te lokken. Hiervoor maakte hij gebruik van zijn reeds vóór de oorlog zorgvuldig opgebouwde netwerk als voorzitter van het Middelburgse Toneelcomité. Adriaanse bleef voorzitter van het Middelburgse Schouwburgbestuur tot 1965, toen in Middelburg de nieuwe schouwburg werd opgeleverd.[2]
François Willem Adriaanse overleed op 21 juni 1999 op 101-jarige leeftijd.
Prijzen/eretekens
- Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw, 1964.
Trivia
François Willem Adriaanse was getrouwd met de Française Janine Dacosta, een vermaard pianiste. Zijn zoon, F.K. Adriaanse, belandde eveneens in de advocatuur en in het advocatenkantoor dat zijn grootvader Johannes Adriaanse ooit had opgericht.
Bronnen
Auteur
-W. van Gorsel, 2022