Joop de Kubber
| Joop de Kubber | |
|---|---|
.jpg) Joop de Kubber op latere leeftijd, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 16 jan. 1995, pag. 18. | |
| Geboren | 7 mei 1928 Goes |
| Overleden | 10 juli 2002 Amsterdam |
| Beroep | profvoetballer |
Joop Jep de Kubber was een profvoetballer, afkomstig uit Goes. Hij speelde jarenlang voor de Franse topclub Bordeaux en deed mee in de beroemde watersnoodwedstrijd.
Jeugd
Joop De Kubber groeide op in het Goes van de jaren dertig, in de Zaagmolenstraat. Zijn vader was orgelbouwer bij de Firma Dekker. Joop's vader voetbalde bijna tien jaar in het eerste van Goes als linksback.
Joop de Kubber voetbalde in zijn jeugdjaren veel op straat met de zes jaar oudere stadgenoot Frans de Munck, waarmee hij bevriend was. Op zijn negende verhuist het gezin De Kubber naar Den Haag, waar Joop de Kubber's voetbalcarrière daarna van start gaat.
Voetbalcarrière
Den Haag
De Kubber startte zijn voetbalcarrière bij HDV uit Den Haag, later bij (tweedeklasser) VUC, eveneens uit Den Haag, waar hij zijn militaire diensttijd doorbrengt. Als VUC in oktober 1950 een oefenwedstrijd tegen het Franse Girondins de Bordeaux speelt, en rechtshalf De Kubber opvalt vanwege zijn goede spel, biedt de Franse profclub De Kubber een contract aan. Joop de Kubber gaat in op het voorstel en verhuist - na het beëindigen van zijn militaire dienst - in november 1950 naar Frankrijk.
"Ik zat in die tijd in dienst, was gelegerd in Middelburg en verdiende zo'n tweehonderd gulden per maand. Bij Bordeaux kon ik het twintigvoudige krijgen. In Nederland was toen ook geen profvoetbal." (bron: Interview PZC, Krantenbank Zeeland, PZC, 16 jan. 1995, pag. 18.
Bordeaux
Voor Bordeaux zou hij ruim zes jaar uitkomen, tot 1956. Hij speelt vooral als linkermiddenvelder en heeft een fijne pass in zijn benen. In Bordeaux speelt hij samen met de wat oudere linkeraanvaller Bertus de Harder, die destijds al een sterrenstatus had. Joop de Kubber is door zijn harde werken in het veld populair onder de supporters en beleeft er zes mooie jaren. Hij speelde in totaal 104 wedstrijden voor de club en maakte voor Bordeaux 4 goals.
In 1953 speelde Joop de Kubber mee in de zgn. watersnoodwedstrijd. Deze wedstrijd, met in het buitenland spelende Nederlandse profs tegen het nationale elftal van Frankrijk, werd georganiseerd ten bate van de slachtoffers van de watersnoodramp in het Zuid-Westen van Nederland. Het Nederlandse team won deze wedstrijd met 2-1.[1]
Op 29 april 1955 voetbalde Joop de Kubber - als enige Nederlander! - ook mee in een wedstrijd met de beste in Frankrijk spelende buitenlandse profs tegen het Franse nationale elftal. Hoewel de buitenlandse profs de meeste complimenten kregen in de Franse pers, won het Franse nationale elftal met 3-1.
Amsterdam
Na zijn verblijf in Frankrijk keerde Joop de Kubber in 1956 terug naar Nederland. Daarna kwam hij uit voor BVC Amsterdam, dat in 1958 fuseerde tot DWS/A. Hij sloot zijn voetbalcarrière af in 1961. Voor de Amsterdamse club kwam hij 95 wedstrijden in actie.
Nederlands Elftal
Behalve de niet-officiële interland tegen Frankrijk in 1953 werd hij ook in 1956 geselecteerd voor het Nederlands elftal. Toen De Kubber vernam dat vaste waarde Jan Klaasens - die werd gepasseerd - in huilen uitbarstte trok De Kubber zich terug.
"Ik vond het nogal zielig voor hem en voor mij maakte het ook niet zoveel uit. Mijn vrouw stond toen net op het punt te bevallen van ons tweede kind. De eerste bevalling was nogal moeilijk gegaan, dus heb ik maar verzocht mee te spelen bij de B-ploeg. Die speelde namelijk gewoon in Nederland". (Bron: Interview PZC, Krantenbank Zeeland, PZC, 16 jan. 1995, pag. 18.) Later werd hij ook niet meer geïnviteerd voor Oranje. Hij speelde nog wel voor het Nederlands militaire elftal.
.jpg)
Trainer
Tussen 1967 en 1969 was De Kubber trainer bij zijn oude amateurclub VUC uit Den Haag. Hij was ook trainer bij KFC (Koog aan de Zaan) en LVV Lugdunum uit Leiden.
Privé
Joop de Kubber trouwde in Frankrijk met de Nederlandse Coby van Eijk en kreeg drie kinderen.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021