Serooskerke 2
| Serooskerke (Schouwen-Duiveland) |
|---|
Het dorp: kenmerken
Dorp. oude heerlijkheid en voormalige gemeente in de zogenaamde Westhoek van Schouwen; sedert 1 januari 1961 ingedeeld hij de nieuwe gemeente Westerschouwen: tot 1961 met 189 inwoners en een oppervlakte van 333 hectare de kleinste Nederlandse gemeenteHet dorp had 265 inwoners op 1 januari 2021. Het dorp is gelegen in de heerlijkheid Weiland. Sedert 1571 in het bezit van het geslacht Tuvll van Serooskerken, dat ook de heerlijkheid Serooskerke op Walcheren bezat.
Wapen
Volgens de kaart van Schouwen van 1541 en de wapenkaart van Smallegange (1696) voerde Serooskerke het wapen van het geslacht Van Tuyll: drie rode brakskoppen op zilveren veld. Aangezien de Hoge Raad van Adel aan de gemeente geen wapen van een nog levend geslacht wilde geven, werden de kleuren hij de wapenbevestiging van 2 oktober 1821 veranderd in ‘s Konings kleuren (goud op blauw), waardoor het wapen gelijk werd aan dat van Serooskerke (Walcheren).
Varia
Kermis op de eerste zaterdag in juli en op de daaraan voorafgaande vrijdag.
Geschiedenis
De kerk van Serooskerke is een dochter van die van Haamstede en is waarschijnlijk eerst ontstaan na het verval van Zuidwelle. Op 14 februari 1575 werd Serooskerke door de Staatsgezinden in brand gestoken, daarbij brandde ook de uit circa 1400 daterende kerk uit. Bij een restauratie in 1958 door M.J.J. van Beveren is de toren, die inmiddels 1,5 meter uit het lood stond, recht gezet.
Van februari 1944 tot 8 september 1945 werd het dorp en de omgeving onder water gezet door de Duitsers. Van 17 juli 1903 tot 1 februari 1953 bezat Serooskerke een haven bij Schelphoek. In 1953 verdwenen tijdens de watersnoodramp vele huizen, andere werden onherstelbaar beschadigd. De grootste dijkbreuk in het rampgebied vond juist in de havendijk plaats: bij het herstel moest 1511 hectare worden buitengedijkt.
Auteur
M.P. de Bruin, S.J.M. Hulsbergen, Trimpe Burger, A.J.B. (wapen)
Literatuur
- De Baar en Zuurdeeg, Inventaris aalzieren.
- Wilderom, Tussen afsluitdammen.
- Zelandia Illustrata II, 230-231.