Mathilde Wibaut-Berdenis van Berlekom: verschil tussen versies
| Regel 13: | Regel 13: | ||
== Biografie == | == Biografie == | ||
Mathilde was de dochter van [[J.P. Berdenis van Berlekom]]. Het gezin waaruit zij kwam kende een grote mate van verdraagzaamheid; de ideeën van Multatuli vonden er een voedingsbodem. Bij één van de lezingen over dit onderwerp leerde Mathilde [[Florentinus Marinus Wibaut]] kennen, met wie zij, na lange aarzeling, in 1885 trouwde. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren. In 1895 richtte ze samen met [[Henriëtte van der Mey]] de Middelburgse afdeling van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op. Zij trad, evenals haar man, toe tot de S.D.A.P. (1897), werd te Middelburg medeoprichtster van de sociaal-democratische vrouwenvereniging 'Samen Sterk' (1903) en daarna voorzitster. De vereniging beoogde de oprichting van vrouwenvakverenigingen en het organiseren van cursussen voor vakopleiding voor meisjes. In 1904 verhuisde zij naar Amsterdam, waar zij van 1908-1935 voorzitster werd van de Bond van Sociaal-Democratische Vrouwenclubs. Samen met haar man schreef zij 'Wordend Huwelijk' (1e-3e druk, 1933-1935), waarin een pleidooi wordt gehouden voor het voorkomen van ongewenste zwangerschap, gezinsplanning, vrije verloving of proefhuwelijk. Er rees sterk verzet tegen het boek. In haar 'Herinneringen', kort voor haar dood in 1952 geschreven, zegt zij aan het slot 'De diepe betekenis van de socialistische vrouwenbeweging is altijd geweest; strijd voor bevrijding - bevrijding uit kapitalistische overheersing - bevrijding uit sekseoverheersing'. | Mathilde was de dochter van [[J.P. Berdenis van Berlekom]]. Het gezin waaruit zij kwam kende een grote mate van verdraagzaamheid; de ideeën van Multatuli vonden er een voedingsbodem. Bij één van de lezingen over dit onderwerp leerde Mathilde [[Florentinus Marinus Wibaut]] kennen, met wie zij, na lange aarzeling, in 1885 trouwde. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren. In 1895 richtte ze samen met [[Henriëtte van der Mey]] de Middelburgse afdeling van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op. Zij trad, evenals haar man, toe tot de S.D.A.P. (1897), werd te Middelburg medeoprichtster van de sociaal-democratische vrouwenvereniging 'Samen Sterk' (1903) en daarna voorzitster. De vereniging beoogde de oprichting van vrouwenvakverenigingen en het organiseren van cursussen voor vakopleiding voor meisjes. | ||
In 1904 verhuisde zij naar Amsterdam, waar zij van 1908-1935 voorzitster werd van de Bond van Sociaal-Democratische Vrouwenclubs. Samen met haar man schreef zij 'Wordend Huwelijk' (1e-3e druk, 1933-1935), waarin een pleidooi wordt gehouden voor het voorkomen van ongewenste zwangerschap, gezinsplanning, vrije verloving of proefhuwelijk. Er rees sterk verzet tegen het boek. | |||
In haar 'Herinneringen', kort voor haar dood in 1952 geschreven, zegt zij aan het slot 'De diepe betekenis van de socialistische vrouwenbeweging is altijd geweest; strijd voor bevrijding - bevrijding uit kapitalistische overheersing - bevrijding uit sekseoverheersing'. | |||
== Bibliografie == | == Bibliografie == | ||
Versie van 30 okt 2019 09:56
| Mathilde Wibaut-Berdenis van Berlekom | |
|---|---|
 Mathilde Wibaut-Berdenis van Berlekom, foto, bron: Het geheugen van Nederland | |
| Geboren | 14 maart 1862 Middelburg |
| Overleden | 22 april 1952 Amsterdam |
| Beroep | schrijfster, onderwijzeres en voorvechtster emancipatie |
| VIAF | [1] |
Voorvechtster voor de emancipatie van de vrouw; schrijfster; onderwijzeres, opgeleid aan de kweekschool te Middelburg.
Biografie
Mathilde was de dochter van J.P. Berdenis van Berlekom. Het gezin waaruit zij kwam kende een grote mate van verdraagzaamheid; de ideeën van Multatuli vonden er een voedingsbodem. Bij één van de lezingen over dit onderwerp leerde Mathilde Florentinus Marinus Wibaut kennen, met wie zij, na lange aarzeling, in 1885 trouwde. Uit het huwelijk zijn vier kinderen geboren. In 1895 richtte ze samen met Henriëtte van der Mey de Middelburgse afdeling van de Vereeniging voor Vrouwenkiesrecht op. Zij trad, evenals haar man, toe tot de S.D.A.P. (1897), werd te Middelburg medeoprichtster van de sociaal-democratische vrouwenvereniging 'Samen Sterk' (1903) en daarna voorzitster. De vereniging beoogde de oprichting van vrouwenvakverenigingen en het organiseren van cursussen voor vakopleiding voor meisjes.
In 1904 verhuisde zij naar Amsterdam, waar zij van 1908-1935 voorzitster werd van de Bond van Sociaal-Democratische Vrouwenclubs. Samen met haar man schreef zij 'Wordend Huwelijk' (1e-3e druk, 1933-1935), waarin een pleidooi wordt gehouden voor het voorkomen van ongewenste zwangerschap, gezinsplanning, vrije verloving of proefhuwelijk. Er rees sterk verzet tegen het boek.
In haar 'Herinneringen', kort voor haar dood in 1952 geschreven, zegt zij aan het slot 'De diepe betekenis van de socialistische vrouwenbeweging is altijd geweest; strijd voor bevrijding - bevrijding uit kapitalistische overheersing - bevrijding uit sekseoverheersing'.
Bibliografie
- Het boek en het volkskind. Geschreven voor de moeders der Arbeidskinderen (Rotterdam, 1906)
- Onze kinderen (Amsterdam, 1923)
- Het gezellige huisgezin (de familie Mulder) (Amsterdam, 1927)
- De beroepsarbeid der vrouw en het socialisme (Amsterdam, 1932)
- Wordend huwelijk (Haarlem, 1932)
- Herinneringen van Mathilde Wibaut-Berdenis van Berlekom; iets over ontstaan en ontwikkeling van de Bond van Sociaal-Democratische Vrouwenclubs (Rotterdam, 1976)
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
Auteur
M.P. de Bruin
Literatuur