Zandbank

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Zandbank

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Onder de waterspiegel gelegen verhoging van de zeebodem, rivierbedding, bodem van een meer of zeearm. In getijrivieren ontstaan zandbanken op plaatsen waar de stroom in zijn loop wordt vertraagd. Voor de Nederlandse kust ontstaan ze veelal mede als gevolg van de branding. Vooral in de Zeeuwse stromen komen veel zandbanken voor; vallen ze bij laag water droog, dan spreekt men van zandplaten. De meest bekende zandplaten in de Westerschelde zijn; de Hooge en de Lage Springerplaten, de Spijkerplaat, de Suikerplaat, de Middelplaat, de Rug van Buurland, de Brouwerplaat, Platen van Ossenisse, Plaat van Walsoorden en Platen van Valkenisse. In de Oosterschelde liggen: Neeltje Jansplaat, Roggenplaat, Nunnenplaatje, Vondelingenplaat, Galgenplaat, Middelplaat, Speelmansplaten en de Hooge Krayer- ot Tarweplaat (Verdronken land van Zuid-Beveland). De plaat 'Dwars in de weg' vindt men in de mond van de Krabbenkreek tussen Tholen en St.-Philipsland. In de afgedamde zeearm Brouwershavensche Gat ligt de plaat 'Dwars in de weg' tegenover Brouwershaven; in de Grevelingen de Veermansplaat. In de afgedamde zeearm Veeregat en in de Zandkreek komen de Haringvreter, de Goudplaat en de Middelplaten voor (thans in het Veerse Meer). De Middelplaten en het zuidelijk gedeelte van de Goudplaat hebben nu een bestemming als natuurgebied, voor het overige deel zijn de platen ingericht als recreatiegebied.


AUTEUR

M.H. Wilderom