Waterdunen

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
Waterdunen

(1) Verdwenen stadje en parochie in het mondingsgebied van de Westerschelde. Naar het schijnt lag Waterdunen op een eiland tussen de eilanden Wulpen en Koezand. Van de geschiedenis van het stadje is hoegenaamd niets bekend. Waarschijnlijk is het bij een stormvloed in het jaar 1357 verzwolgen. Later heeft men een parochie op het kennelijk herwonnen eiland naar dit stadje vernoemd. Aan het eind van de 15e eeuw is de parochie Waterdunen geheel of althans grotendeels door de zee overstroomd. Er wordt na die tijd in de bronnen niet meer over gesproken.

Inhoud

(2) In West Zeeuws-Vlaanderen wordt vanaf 2012 een groot natuur- en recreatiegebied aangelegd onder de naam Waterdunen. Op de plaats waar nu camping Napoleon Hoeve en een groot akkerbouwgebied liggen. Dit is in de Oud- en Jong Breskenspolder, ten noorden van Groede, tussen de Groese Duintjes en Schoneveld. Waterdunen is een natuur- en recreatiegebied voor mensen uit de streek, dagjesmensen en toeristen.

Het is de bedoeling dat in Waterdunen de volgende voorzieningen tot stand komen: 400 recreatieverblijven (op 40 hectare) in nieuwe duinen en schorren, een duincamping met 300 plaatsen (op 14 ha), een hotel, een boulevard met kleinschalige horeca en detailhandel, 250 hectare toegankelijke getijdennatuur (slikken en schorren) en recreatienatuur en bijbehorende aanpassingen van de wegen, paden en parkeervoorzieningen.

De natuur van Waterdunen staat in verbinding met de Westerschelde. Een getijdenduiker in de dijk bij Breskens zorgt ervoor dat het Westerscheldewater het gebied in- en uitstroomt. Dat gebeurt pas als de natuur is aangelegd. Daarna kan de getijdennatuur zich verder vormen: slikken, schorren en geulen zoals in het Land van Saeftinghe die het gebied aantrekkelijk moeten maken voor vogels én recreanten. Door de voedzame bodem wordt het gebied een paradijs voor trekvogels. Het gebied rondom Breskens is al langer een tussenstation voor trekvogels. Vogels rusten uit van een lange trektocht, komen op kracht, zoeken voedsel en zoeken een broedplaats. Waterdunen speelt hierop in en moet vogelspotten van heel dichtbij mogelijk maken.

AUTEUR

S.J.M. Hulsbergen, Huybrecht, herz. J. Francke, 2014

LITERATUUR

-M.A. Gottschalk, Stormvloeden en rivieroverstromingen (Assen, 1971-1977).

http://zoeken.zeeuwsebibliotheken.nl/?itemid=|library/vubissmart-zeeland|106236

-J, de Hullu, Aantekeningen over de veranderingen langs de noordkust van West Zeeuwsch-Vlaanderen van omstreeks 1415-1640 (Middelburg, 1915).

http://zoeken.zeeuwsebibliotheken.nl/?itemid=|library/vubissmart-zeeland|163038

- www.waterdunen.com

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Verdwenen stadje en parochie in het mondingsgebied van de Westerschelde. Naar het schijnt lag Waterdunen op een eiland tussen de eilanden Wulpen en Koezand. Van de geschiedenis van het stadje is hoegenaamd niets bekend. Waarschijnlijk is het bij een stormvloed in het jaar 1357 verzwolgen. Later heeft men een parochie op het kennelijk herwonnen eiland naar dit stadje vernoemd. Aan het eind van de 15e eeuw is de parochie Waterdunen geheel of althans grotendeels door de zee overstroomd. Er wordt na die tijd in de bronnen niet meer over gesproken.