Papenpolder

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Papenpolder

Internationale polder (nooit als zodanig geregistreerd); Nederlands deel gelegen in de gemeenten Sluis en Aardenburg en opgenomen in het Waterschap Het Vrije van Sluis (opgericht 1942); oppervlakte Nederlands deel ca. 39 ha, hoogteligging Nederlands deel ca. 1,6 m+ N.A.P.; dit deel behoort tot het hoofdafwateringsgebied Cadzand Kievittepolder). Door de polder loopt de Papenkreek, die het verlengde is van het Lapschuursche Gat. De kreek vormt hier de grens met België. De Papenpolder ontstond als afdamming van een deel van het Lapschuursche Gat. Een kaart uit 1707 verdeelt de polder in het eerste en het tweede begin. Het gebied ten westen van de ‘geule' waardoor de rijksgrens loopt was het eerste begin, dat nu behoort tot België. Dit deel wordt wel Papen polder 1e gedeelte genoemd. Het tweede begin, ten oosten van de grens, heet dan Papenpolder 2e gedeelte. Volgens een andere opvatting ligt het 1e gedeelte (bedijkt 1700) ten zuiden van het 2e gedeelte (bedijkt 1710); beide delen liggen zowel op Nederlands als op Belgisch gebied. De Papenpolder dankt zijn naam aan het feit dat hij tegen Middelburg in Vlaanderen aan werd bedijkt op kosten van de kerk. Het Nederlandse deel van de Papenpolder viel onder bestuur van de Bewester-Eede - bezuiden-St.-Pietersdijkpolder en lag in de voormalige gemeente Heille.


AUTEUR

J. Kuipers

LITERATUUR

Wilderom, Tussen afsluitdammen IV. Roos, Woordenboek. Van Empel en Pieters, Zeeland, 317. Beschrijving van de provincie Zeeland behorende bij de waterstaatskaart (1971). Van der Aa, Aardrijkskundig woordenboek.