Lovenpolder

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Lovenpolder

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


Polder in de gemeente Terneuzen; opgenomen in het Waterschap De Verenigde Braakmanpolders (opgericht 1965); oppervlakte ca. 460 ha, hoogteligeing 0,3 m -N.A.P. tot 1,3 m +N.A.P. De afwatering geschiedt via het gemaal Lovenpolder in het noordwesten van de polder (2 electrisch aangedreven schroefpompen; capaciteit 2 x 87,5 m' per minuut bij maximale opvoerhoogte 1,7 m; bemalingsgebied thans nog 1465 ha, na voltooiing waterbeheersingsplan 2000 ha; uitslaand op de Braakmankreek door de dijk tussen de Loven- en de Braakmanpolder; gesticht 1976). In de polder liggen Hoek (ged.) De Knol (ged.), Hoogedijk en Paradijs. Wateren in de polder zijn de Voorste Kreek en de Achterste Kreek (met de Loopgeul, het Kerpelgat, het Nieuwe Gat en het Boejensgat). De polder kwam in 1542 op verloren gegaan gebied tot stand; het octrooi van Karel V aan Jan van der Walle omvatte ook de Koudepolder. De Lovenpolder ontstond ten zuidwesten van Vremdijke (verloren gegaan in 1488, herdijkt in 1587 doch in 1600 weer verlaten). Hij overstroomde in 1653, 1682 en 1808 en heeft behoord tot het waterschap Loven en Willemskerke (621 ha), bestaande uit de twee in de naam vermelde polders. Het waterschap was opgenomen in het bijzondere waterschap Nol Kouden en Loven Koudepolder). De Lovenpolder viel binnen de voormalige gemeente Hoek.


AUTEUR

J. Kuipers

LITERATUUR

Wilderom, Tussen afsluitdammen IV. K.J.J. Brand, Oost Zeeuws-Vlaamse polderland. J.P.B. Zuurdeeg, Verenigde Braakmanpolders.