Els Vader

Uit encyclopedie van zeeland
Versie door Wim van Gorsel (overleg | bijdragen) op 20 jul 2021 om 09:05
(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Els Vader
Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 23-1-1980, pag. 14.

'
Geboren 24 september 1959 Vlissingen
Overleden 7 februari 2021 Culemborg
Beroep atlete en bankmanager

Elisabeth Cornelia (Els) Scharn-Vader is een voormalige Nederlandse atlete, afkomstig uit Oost-Souburg. In de jaren '80 behoorde zij tot de beste sprintsters van Nederland.

Biografie

Het begin

Els Vader was aanvankelijk actief als korfbalster en deed daarnaast aan reddend zwemmen. Later stopte zij met zwemmen en koos voor atletiek.

Nationale successen

Els Vader was aangesloten bij atletiekvereniging Zeeland Sport uit Vlissingen. Zij behaalde vooral in Nederland vele kampioenschappen. Zij werd vijf keer Nederlands kampioen op de 100 meter en zeven keer nationaal kampioen op de 200 meter. Daarnaast werd ze zes keer Neerland's beste op de 60 meter indoor en vijf keer Nederlands kampioene 200 meter indoor.

Internationale wedstrijden

Els Vader nam in 1980 voor het eerst deel aan de Olympische Spelen (Moskou). Vanwege een blessure kon ze tijdens dat toernooi niet starten tijdens de kwartfinale. De 200 meter verliep iets beter: ze bereikte de halve finale (23,44 sec.). Bij de volgende Olympische Spelen (1984, Los Angeles) behaalde ze eveneens een kwartfinale-plaats op de 100 meter en een halve-finaleplaats op de 200 meter.

Het EK indoor van 1985 vormde het (internationaal) hoogtepunt voor Els Vader. In Athene behaalde ze brons op de 200 meter (23,64 sec.), achter de DDR-atletes Marita Koch en Kirsten Emmelman.[1]

Op de Olympische Spelen van Seoel (1988) kwam Els Vader individueel alleen in actie op de 100 meter. Ze werd hier uitgeschakeld in de kwartfinale (11,51 sec.). Op de 4 x 100 meter estafette kwam ze met Nelli Cooman, Gretha Tromp en Marjan Olyslager tot de halve finale. De gelopen tijd (43,48) was onvoldoende voor de finale. Direct na de Spelen in Seoel besloot Els Vader een punt te zetten achter haar atletiekcarrière.[2]

Nederlandse records

Vader wint 2x goud op 100 en 200 meter sprint op de NK in Nijmegen, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 13 augustus 1979, pag. 9.

Els Vader bezat tot 1 september 2011, de dag waarop Dafne Schippers het tijdens de WK in Daegu verbeterde,[3] met 22,81 dertig jaar lang het nationaal record op de 200 meter outdoor, gelopen in 1981.[4] Dit record was één van de oudste in de damesatletiek. Verder was zij tot januari 2021 33 jaar lang houdster van het nationaal record 200 meter indoor. Dit record had zij in bezit sinds 1988 (met 23,34 sec.). Samen met Marjan Olyslager, Michelle Martinot en Desirée de Leeuw behaalde zij in 1988 het Nederlandse record voor clubteams op de 4 x 100 meter estafette (45,15 sec.).

Persoonlijk

Els Vader was getrouwd met haar privé-trainer Haico Scharn. Ze was woonachtig in Culemborg en had twee kinderen. Els Vader was werkzaam als manager bij ABN-AMRO. Ze overleed op 61-jarige leeftijd ten gevolge van kanker.[5]

Nederlandse kampioenschappen

Vader wint op 17-jarige leeftijd goud op de Nederlandse jeugdkampioenschappen in Amsterdam, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 21 juni 1976, pag. 12.
Outdoor
Onderdeel Jaar
100 m 1979, 1980, 1981, 1982, 1984
200 m 1979, 1980, 1981, 1982, 1984, 1986, 1988
Indoor
Onderdeel Jaar
60 m 1979, 1980, 1981, 1982, 1984, 1985
200 m 1982, 1984, 1985, 1987, 1988

Persoonlijke records

Outdoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m 11,17 s (ex-NR) 14 juni 1986 Barcelona
200 m 22,81 s (ex-NR) 2 augustus 1981 Pescara
400 m 51,92 s (ex-NR) 27 juni 1986 Hengelo (Overijssel)
Indoor
Onderdeel Prestatie Datum Plaats
50 m 6,21 s 19 januari 1985 Zwolle
60 m 7,11 s 22 februari 1987 Liévin
200 m 23,34 s (NR) 13 februari 1988 Liévin

Palmares

Els Vader bij atletiekwedstrijden in Barcelona in 1986, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC 16 juni 1986, pag. 9.

60 m

  • 1979: goud NK indoor - 7,63 s
  • 1980: goud NK indoor - 7,50 s
  • 1981: goud NK indoor - 7,40 s
  • 1982: goud NK indoor - 7,32 s
  • 1984: goud NK indoor - 7,34 s
  • 1985: goud NK indoor - 7,27 s
  • 1987: 6e WK indoor - 7,23 s

100 m

  • 1979: goud NK - 11,56 s
  • 1980: goud NK - 11,62 s
  • 1981: goud NK - 11,36 s (+ 2,1 m/s)
  • 1982: goud NK - 11,47 s
  • 1984: goud NK - 11,25 s (+ 2,32 m/s)
  • 1986: zilver NK - 11,20 s

200 m

  • 1976: zilver NK - 25,38 s
  • 1977: brons NK - 24,01 s
  • 1979: goud NK - 23,71 s
  • 1980: goud NK - 23,26 s
  • 1981: goud NK - 23,21 s
  • 1982: goud NK indoor - 23,57 s
  • 1982: goud NK - 23,04 s
  • 1984: goud NK indoor - 24,26 s
  • 1984: goud NK - 22,90 s
  • 1985: goud NK indoor - 23,52 s
  • 1985: brons EK indoor - 23,06 s
  • 1986: goud NK - 22,55 s (+ 3,3 m/s)
  • 1987: goud NK indoor - 23,75 s
  • 1987: 4e in ½ fin. WK indoor - 23,78 s
  • 1988: goud NK indoor - 23,82 s
  • 1988: goud NK - 23,18 s

Onderscheidingen

  • KNAU atlete van het jaar - 1981
  • Unie-erekruis in goud van de KNAU - 1989

Literatuur

  • Redactie AW,'Vooruitblik Seoul', in: Atletiekwereld nr. 14 (1998)
  • Léon Haan,'Ik was te gretig, had meer rust moeten nemen', in: Atletiekwereld nr.4 (1995)
  • A. Heere en B. Kappenburg, 1870–2000, 130 jaar atletiek in Nederland ([S.l.]: Groenevelt b.v., 2000). ISBN 90 90 12867 0
  • T. Bijkerk, Olympisch Oranje ([S.l.]:De Vrieseborch, 2010). ISBN 90 6076 522 2
  • Archief Atletiekunie (2010)

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Sites

Literatuur

Noten