Wulpen

Wulpen

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

De vroegste vermeldingen van dit in de monding van de Westerschelde gelegen eiland dateren uit de 12e eeuw. Het eiland schijnt van een behoorlijke omvang geweest te zijn. Op het eiland vond men de dorpen Oostende, Westende, St.-Lambert-Wulpen, Avenkerke en Remhoudsdorpe. Het water tussen Wulpen en het vaste land van West Zeeuws-Vlaanderen noemde men de Paardemarkt. Ten noorden van het eiland Wulpen lag het eiland Schoneveld en ten noordwesten het eiland Koezand. Wulpen werd voortdurend door stormen en overstromingen geteisterd; aan het begin van de 16e eeuw was al duidelijk, dat het eiland tot ondergang gedoemd was. In 1516 werd ook het laatste parochiedorp op het eiland, Sint Lambert Wulpen, door de zee verwoest. Nadat het eiland kennelijk eerst aan het eiland Koezand was vastgedijkt en nadat het in de loop der eeuwen al sterk was gereduceerd, is het met Koezand in 1570 vrijwel geheel in de golven verdwenen. Aan het eind van de 17e eeuw schijnen ook de laatste resten van het eiland verdwenen te zijn.

LITERATUUR

Gottschalk, Stormvloeden en rivieroverstromingen. Idem, Historische Geografie. De Hullu, Aanteekeningen over de veranderingen. Freitag, Wulpen. Vlam, De veranderingen in den mond van de Westerschelde.