Kamille

Kamille (matricária)

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Z.Vl.: hondsdeel, hondsdulle; Th.: onsdiel; W.: oengsdeel, kwaoioogenblommen). Groep planten behorend tot de familie der composietenachtigen met fijn verdeelde bladeren en samengestelde bloeiwijze met gele buisbloemen (`hartje') en al dan niet met witte straalbloemen. Drie soorten komen in Zeeland algemeen voor, vooral als akkeronkruid. Het meest algemeen is de echte kamille (M. recutita), die wordt gekenmerkt door een holle, kegelvormige bloembodem. Deze plant is in geheel Zeeland zeer algemeen als akkeronkruid en op kale plekken in wegbermen e.d. Een tweede soort is de reukloze kamille (M. maritima ssp. inodóra). Deze heeft grotere bloei ijzen dan de vorige en een plattere gevulde bloembodem. Ook deze soort komt overal in Zeeland als onkruid voor. Een speciale ondersoort an deze plant (M.muritima ssp. marítima) wordt plaatselijk gevonden langs zeedijken en op de drooggevallen platen in de Grevelingen. Deze onder soort is zeldzaam in Nederland. Een derde, duidelijk afwijkende, soort is de schijfkamille (M. matricarioídes). Bij deze soort ontbreken de witte straalbloemen en zijn alleen de geelgroene straalbloemen aanwezig. De schijfkamille komt oorspronkelijk uit N.O.Azië en heeft zich pas betrekkelijk recent in onze streken gevestigd. Thans is deze soort in geheel Zeeland zeer algemeen. Men vindt haar vooral op periodiek vochtige open plaatsen langs wegen, in graslanden en op akkers. Een enigszins op de echte kamille gelijkende zeldzame soort is nog de stinkende kamille (Anthemis cótula). Deze soort heeft echter stroschubben in de bloeiwijze. Zij komt echter slechts op enkele plaatsen voor. De roomse kamille (Anthemis nóbilis) wordt soms gekweekt als tuinplant.

AUTEUR

K.F. Vaas, herschreven, gecorr. A.M.M. van Haperen