Laurens Craen
Laurens Craen | |
---|---|
Stilleven geschilderd door Craen in 1643, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 153146 | |
Geboren | circa 1620 Middelburg |
Overleden | 1664 ? |
Beroep | kunstschilder |
VIAF | L. Craen |
Biografie
Stillevenschilder te Middelburg, vermeld van 1642-1664. In 1642 schreef hij een brief aan Constantijn Huygens om zijn diensten aan te bieden aan prins Frederik Hendrik. Van 1655-1664 was hij lid van het gilde te Middelburg. Van Laurens Craen is een aantal stillevens bekend van het type dat 'ontbijtje' wordt genoemd: een compositie van broodjes, oesters, citroenen, een wijnglas en dergelijke, in rustige kleuren tegen een egale achtergrond. Zijn werk sluit zowel aan bij de rustiger opvatting van Pieter Claesz als bij de rijkere composities van Jan Davidsz de Heem. Opvallend in zijn schilderijen is de manier, waarop hij grillige druivenranken laat meespelen in de compositie.
Auteur
-A.J.B.
Literatuur
- Thieme-Becker VIII. 44.
- Vroom, Schilders van het monochrome banketje, 121-124.
Laurens Craen | |
---|---|
Overlijdensadvertentie van de familie voor Lourens Boone, bron: De Zeeuw, 26 april 1935, pag. 3 | |
Geboren | 1 november 1860 Wolphaartsdijk |
Overleden | 25 april 1935 St.-Philipsland |
Beroep | predikant |
VIAF | [1] |
Biografie
Laurens Boone was aanvankelijk smidsknecht en koetsier en later boerenknecht te Biezelinge. Hij huwde al op 18-jarige leeftijd met Pieternella Roosendaal en vestigde zich in 1881, onder uiterst armoedige omstandigheden, te Schore (Zuid-Beveland), alwaar hij tot bekering kwam. Al spoedig sprak hij daar op begrafenissen een stichtelijk woord en op verzoek zelfs in de Hervormde Gemeente. Daar hij geen lidmaat wilde worden hield dit op, waarna hij ging spreken in de vrije samenkomst van Cornelis Dominicus te Kattendijke (de zogenaamde Tente der Samenkomst). Op verzoek sprak hij toen eens in de `Ledeboeriaanse' gemeente te Yerseke, waar hij lid werd. In 1889 nam hij een benoeming aan als lerend-ouderling te Borssele en in 1890 te Krabbendijke. Op Tweede Kerstdag 1899 werd hij als predikant bevestigd te Terneuzen door Ds. David Janse. In 1914 vertrok hij naar St. Philipsland, waar hij in 1934 emeritaat verkreeg. Hoewel aanvankelijk meewerkend, hielden hij en zijn twintigtal verspreide oud-gereformeerde gemeenten zich tenslotte afzijdig van de fusie van Gereformeerde gemeenten in Nederland, welke in 1907 werd beklonken. Hij vormde toen een kerkverband Oud-Gereformeerde Gemeenten. Dit kerkverband verenigde zich in 1948 met de Federatie van Oud-Gereformeerde Gemeenten tot het tot nu nog bestaande verband Oud-Gereformeerde Gemeenten in Nederland.
Bibliografie
- Leven en sterven van Ds. Laurens Boone : Gods genade verheerlijkt aan een doemwaardig schepsel,zijn bekeering roeping tot het leeraarsambt en enkele voorvallen uit zijn veelbewogen leven... (Bruinisse, 1935). Aanwezig in ZB: Mag. 172 K 6
- L. Boone en D. Janse, Ter nagedachtenis van den weleerwaarden heer David Janse, in leven predikant bij de Gereformeerde Gemeente te Middelburg ...; bevattende 8 brieven, omtrent zijn levensgeschiedenis met nog een andere brief (S.l., 1902).
Auteur
-Stoppelenburg?
Literatuur
- Lourens Boone, Leven en sterven van Ds. Laurens Boone : Gods genade verheerlijkt aan een doemwaardig schepsel,zijn bekeering roeping tot het leeraarsambt en enkele voorvallen uit zijn veelbewogen leven... (Bruinisse, 1935). Aanwezig in ZB: Mag. 172 K 6
- Wessels, Een merkwaardig vijftal.
- Krantenbank ZeelandDe Zeeuw, 26 april 1935, pag. 3