Nel Karelse
| Nel Karelse | |
|---|---|
.jpg) Nel Karelse in 1964 bij de LUVA, Bron: Krantenbank Zeeland, in: De Stem, 26 oktober 1964, pag. 9. | |
| Geboren | 25 januari 1926 Kortgene |
| Overleden | 21 oktober 2015 Breda |
| Beroep | atlete |
Neeltje Jannetje (Nel) Karelse is een voormalige atlete, afkomstig uit Kortgene. Zij was, direct na de Tweede Wereldoorlog, sprintster en verspringster. Zij nam in 1948 deel aan de Olympische Spelen van Londen.
Sportloopbaan
Jeugd
Nel Karelse leerde verspringen door met haar vriendinnen bij haar woonplaats Kortgene over de schorren te springen. 'Als liefhebberij, maar daar heb ik het verspringen geleerd. Het hardlopen deed ik onderaan de zeedijk', verklaarde ze in 2000 tegenover een verslaggever van de Provinciale Zeeuwse Courant (PZC).[1] Nel Karelse begon op haar 12de, in 1938, met atletiek bij EMM in Middelburg, daarna bij OKK in haar woonplaats Kortgene. Als 13-jarige won zij voor de eerste keer het Zeeuwse kampioenschap verspringen en de 100 meter. Toen de voorzitter van OKK (dhr. Van Damme) haar vanaf 1946 meenam naar landelijke wedstrijden maakte ze langzaam ook landelijk naam. Vanaf 1947 was Nel Karelse aangesloten bij atletiekvereniging De Zeeuwen (later: Zeeland Sport) in Vlissingen. Hierdoor was zij ook in staat aan wintertrainingen in Oostkapelle mee te doen.
Training en werk
Nel Karelse maakte in 1947 deel uit van een select groepje atleten dat onder leiding van Jan Blankers, de man van Fanny Blankers-Koen, elke zaterdag samenkwam in Hilversum ter voorbereiding op de Olympische Spelen van Londen (1948). Na de oorlog was er grote schaarste in Nederland. Als dochter van een boer (en slager) beschikte Nel Karelse echter over voldoende eten. Daarom gaf zij haar distributiebonnen vaak weg aan andere Nederlandse atleten. In het dagelijks leven werkte Nel Karelse op een kantoor in Goes.
Olympische Spelen 1948 en Nationale titel 1949
.jpg)
Bij de Olympische Spelen van Londen maakte Nel Karelse deel uit van de Nederlandse atletiekploeg. Zij was de vlaggendraagster bij de openingsceremonie. Bij het verspringen ging het in de series bijna fout omdat ze in paniek raakte door het imponerende stadion en door faalangst. Uiteindelijk werd ze nog wel vijfde in het eindklassement (sprong: 5,545 meter, duidelijk onder haar pr: 5,71 meter). Later verklaarde ze dat ze stijve spieren had als gevolg van het verspringen een dag eerder. Op de 200 meter werd ze al in de halve finale uitgeschakeld. Hier werd ze zesde.[2] Nel Karelse was de eerste Zeeuwse deelneemster aan de Olympische Spelen. Nadat de Olympische Spelen voorbij waren werd ze in haar dorp Kortgene groots onthaald door een ontvangstcomité en werd ze gehuldigd met muziek. Nel Karelse werd eenmaal Nederlands kampioen, in 1949, op de 200 meter. Hierdoor wist zij de hegemonie van Fanny Blankers-Koen - die niet meedeed - op deze afstand te doorbreken.
Na haar carrière
Nel Karelse stopte vanwege vele blessures in 1951 met atletiek. Na haar carrière als atlete is Nel Karelse gaan handballen bij Hellas in Goes. In het dagelijks leven werkte ze verder als sportlerares, administratief medewerker en was ze bij de LUVA in Bunnik. Door haar werk als sportinstructeur op de luchtmachtbasis Gilze-Rijen verhuisde ze naar Breda. In deze plaats overleed Nel Karelse op 21 oktober 2015 op 89-jarige leeftijd. [3] In 2003 werd door Kees Kooman het boek Een koningin met mannenbenen uitgebracht. In het boek citeert Kooman mensen die zeggen dat Fanny Blankers-Koen twijfels had aan het vrouw-zijn van onder andere Foekje Dillema en Nel Karelse en op het gênante af onderzoek liet doen.
Nederlandse kampioenschappen
| Onderdeel | Jaar |
|---|---|
| 200 m | 1949 |
Persoonlijke records
| Onderdeel | Prestatie | Datum | Plaats |
|---|---|---|---|
| 100 m | 12,4 s | 1948 | |
| 200 m | 25,2 s | 10 juli 1948 | Eindhoven |
| verspringen | 5,715 m | 18 juli 1948 | Rotterdam |
Auteur
Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021.