Wielrennen
WIELRENNEN. (LATER MEER)
Inleiding
Zeeland is van oudsher een echte wielerprovincie. Dit manifesteert zich van oudsher onder andere in een groot aantal bloeiende wielerclubs, een groot aantal amateurrenners en een aantal toprenners, die regelmatig op nationaal en internationaal niveau aansprekende prestaties verrichtten. Daarnaast is Zeeland vaak het decor geweest van belangrijke nationale en internationale wielerwedstrijden.
Bekende Zeeuwse wielrenners
Theo Middelkamp
Een van de eerste - en achteraf een van de beste - Zeeuwse wielrenners was de in het Zeeuws-Vlaamse Nieuw-Namen geboren Theo Middelkamp. Hij staat bekend als de eerste Nederlander die een touretappe won (14 juli 1936). Twee jaar later won hij opnieuw een etappe in de Tour. Middelkamp won ook 4 keer de nationale titel op de weg (1934,1938, 1943 en 1945) en won in Reims in 1947 de wereldtitel. Middelkamp werd ook wel de koning van de kermiskoersen genoemd, omdat hij deze wedstrijden vanwege de financiën vaak verkoos boven de grotere wedstrijden.
Theo Middelkamp stopte in 1951 met wielrennen en begon een café in het Belgische Kieldrecht. Hij overleed in 2005 op 91-jarige leeftijd.
Jo de Roo
Een andere grote naam uit het Zeeuwse wielerverleden is die van Jo de Roo. Deze in het Zuid-Bevelandse Schore geboren renner was in de jaren zestig veruit de beste Zeeuwse renner en won diverse nationale en internationale titels. Vooral in de jaren 1962 en 1963 was hij succesvol. In '62 won hij Bordeaux-Parijs, Parijs-Tours, Omloop het Volk en de ronde van Lombardije. De laatstgenoemde twee wedstrijden schreef hij ook in 1963 op zijn naam. Nederlandse kampioen werd De Roo in 1964 en 1965. In 1965 won hij ook de Ronde van Vlaanderen.
In totaal reed Jo de Roo vijf keer de Tour de France, waarvan hij er drie uitreed. Hij won daarin drie etappes. Zijn beste klassering in de Tour behaalde Jo de Roo in 1964 met een 43e plaats in de eindklassering.
Jo de Roo reed 5 jaar in de ploeg van Jacques Anquetil. Hij nam in 1968 afscheid van de wielersport. Na zijn actieve loopbaan bleef hij in Zeeland wonen.
Cees Bal
Een streekgenoot van Jo de Roo was Cees Bal. Cees Bal, geboren 21-11-1951, werd in 1969 profrenner, nadat hij drie jaar daarvoor als amateurwielrenner actief is geweest. Als amateurrenner behaalde hij in totaal 25 overwinningen (onder andere Omloop van de Baronie, Ronde van Overijssel, etc.). Als profrenner kwam hij in dienst van de ploeg Gan-Mercier, van 1972-1975 (oa met Joop Zoetemelk en Raymond Poulidor), later voor Molteni (met Merckx, 1976) en Fiat France (1977). Al op zijn 28e stopte Cees Bal met wielrennen. De grootste overwinning op zijn palmares is de Ronde van Vlaanderen van 1974. Daarmee was hij na Jo de Roo de tweede Zeeuw die deze klassieker op zijn naam wist te brengen. Bal was toen pas 21 jaar. Cees Bal reed drie keer de Tour de France uit (hoogste klassering:53e). Een ongedisciplineerde levensstijl heeft bij hem een echt grote wielercarriere waarschijnlijk in de weg gestaan.
Jan Raas
Eveneens uit de Zak van Zuid-Beveland kwam Jan Raas. Hij is waarschijnlijk de succesvolste Zeeuwse wielrenner aller tijden. Jan Raas behaalde zijn belangrijkste successen in eendaagse wielerklassiekers. In totaal won hij er daarvan veertien, waarvan vijf in de Amstel Gold Race. Zomer 1979 won Jan Raas in Valkenburg de wereldtitel op de weg. Verder won hij in totaal 10 touretappes. Samen met Gerrie Knetemann en Joop Zoetemelk een Nederlands record. Alleen in 1976 en in 1978 reed hij de Tour uit. Jan Raas werd ook drie keer Nederlands kampioen op de weg (1976, 1983, 1984).
Na zijn actieve wielercarrière ging Raas verder als ploegleider. Daarin was hij in het begin erg succesvol. Na 1990 werd het echter minder, onder andere door een gebrek aan talenten die doorstroomden. Hierdoor gingen ook sponsors afhaken.
Ondanks deze neergaande lijn slaagde Raas er toch in - in tegenstelling tot Post en Gisbers - een nieuwe sponsor te vinden: Rabobank. Ondanks redelijke resultaten werd Raas in 2003 door Rabobank aan de kant gezet. Jan Raas haalde daarna nog geregeld hard uit naar zijn voormalige sponsor, onder andere in zijn wielercolumn in het Algemeen Dagblad. Na de vele onthullingen over doping stopte Rabobank overigens in 2013 met sponsoring van de wielersport.
Cees Priem
Cees Priem uit Ovezande wordt als jonge prof in 1974 in het Brabantse Hoogerheide verrassend Nederlands kampioen wielrennen op de weg. Hij was een echte ronderenner, waarin hij onder meer als meesterknecht van Jan Raas fungeerde. Dat was in de periode dat hij uitkwam voor de legendarische Raleigh-ploeg van Peter Post (1978-1983). Cees Priem kwam vijf keer uit in de Tour de France, maar haalde nooit Parijs. Wel behaalde hij 2 etappe-zeges in de Tour, in 1975 (in 'Nederlandse' stad Bordeaux) en 1980. Ook in de Vuelta behaalde hij twee overwinningen, in 1976 en 1977. In 1976 werd hij 32e in de eindklassering van de Ronde van Spanje. Daarnaast grossierde hij in criterium-overwinningen en won hij verschillende kleinere etappekoersen. Na zijn succesvolle periode van de Raleigh-ploeg stapte Priem in 1984 over naar de Kwantum-ploeg, waar hij twee jaar bleef. Hij sloot zijn carrière af bij SuperConfex.
Na zijn carrière als renner ging hij vanaf 1988 werken als ploegleider van de TVM-wielerploeg. In die functie belandde hij vanwege een dopingschandaal tijdens de Tour de France van 1998 in de gevangenis. Nadat Farm Frites de wielerploeg van TVM als hoofdsponsor overnam besloot Cees Priem een punt achter zijn ploegleidersbestaan te zetten.
Maarten Ducrot
In de jaren tachtig was de uit Vlissingen afkomstige Maarten Ducrot een bekende wielrenner. In 1985 kreeg Maarten Ducrot een contract aangeboden bij de Kwantum-profploeg van Jan Raas. Met deze ploeg reed hij vijf keer de Ronde van Frankrijk, waarin hij eenmaal een etappe won (in 1985). Hij werd ook tot strijdlustigste renner van de Tour van 1985 verkozen, droeg echter nooit het geel. In 1989 behaalde hij zijn hoogste klassering in de Tour (39e). Behalve in de Tour de France won Maarten Ducrot ook etappes in de Ronde van Romandië, de Dauphiné Libéré en de Coors Classic. Maarten Ducrot werd in het peleton ook wel 'De Koning van Biafra' genoemd. Deze bijnaam dankte hij aan zijn magere verschijning.
Maarten Ducrot volgde in 2004 bij Studio Sport Erik Breukink op als wielercommentator.
Auteur
-Wim van Gorsel, 2015