Blasius

Blasius

Geneesheren uit de familie:

1. Matthijs Blasius. Werd door de rooms katholieke baljuw, burgemeester en schepenen van Sint Anna ter Muiden in 1567 aangeklaagd, omdat hij tijdens de Zondagse hoogmis in 'den Hooghen huusse' preken en convocaties organiseerde. De pastoor van Halle beschouwde hem wel als een dolend en verdwalend schaap, maar wilde hem niet tot de slachtbank veroordelen. Een aantal patiënten, onder wie een 45

jarige 'vrijlaat' die door Blasius van een keelziekte was genezen, trad voor zijn trouw in Rome in het krijt. Desalniettemin werd hij gevangen genomen en kwam hij in 1568 in de stedelijke kerker. Hoogstwaarschijnlijk was hij verwant aan de beroemde

2. Gerard Blasius (eigenlijk Gerard Blaes), (Oostvliet, bij Brugge, 1625? Amsterdam 25 maart 1692). Studeerde geneeskunde te Kopenhagen bij de vermaarde Casparus Bartholinus en te Leiden. Vestigde zich te Amsterdam, waar hij in 1660 benoemd werd tot Stadsdoctor, professor en bibliothecaris aan de Doorluchtige School.