Wolter en Dros
| Wolter en Dros |
|---|
Nederlands ingenieursbureau. Het hoofdkantoor is gevestigd in Amersfoort. Daarnaast zijn er 16 nevenvestigingen verspreid over geheel Nederland. Er is ook een Zeeuwse vestiging in Heinkenszand. Wolter & Dros levert en monteert werktuigbouwkundige, elektrotechnische en industriële installaties voor woningbouw, utiliteit en industrie. Daarnaast beschikt Wolter en Dros over een grote serviceorganisatie voor het verlenen van service en het plegen van preventief en correctief onderhoud.
Geschiedenis van het bedrijf
Het begin
In Amsterdam werd door Hendrik Jan Wolter in 1875 de firma H.J. Wolter opgericht. Het bedrijf was de opvolger van de firma Redeker en Co aan het Frederiksplein, een drijfriemenfabriek. Tevens hield men zich bezig met het aanleggen van verwarmingstoestellen. De nieuwe onderneming specialiseerde zich in de verwarming (onder andere het destijds nieuwe cv) en ventilatie van gebouwen.
In 1885 verhuisden oprichter Hendrik Jan Wolter en zijn bedrijf naar Amersfoort. Omdat zijn kinderen er geen heil in zagen het bedrijf over te nemen nam Hendrik Jan Wolter in 1906 de heer ir. Albert Dros in dienst als compagnon. De firma Wolter & Dros was geboren.
In 1917 verkocht Hendrik Jan Wolter zijn aandelen aan zijn nieuwe compagnon en trok zich terug uit de firma. Doordat het bedrijf intussen sterk groeide, werd in 1929 een groter pand betrokken.
Nieuwe groei
De crisisjaren werden moeilijk voor Wolter & Dros en leiden tot verliezen en gedwongen ontslagen, maar na de Tweede Wereldoorlog trekt de groei weer aan en werden nieuwe filialen geopend in Amsterdam, Rotterdam, Den Bosch en Warnsveld. In 1950 – als het bedrijf 75 jaar bestond - had Wolter & Dros ongeveer 200 mensen in dienst.
In de jaren 50 en 60 zette de groei van het bedrijf zich door. Tegelijkertijd veranderde er veel. Steenkool werd vervangen door olie en daarna door gas.
OGEM
In 1963 besloten de aandeelhouders van Wolter & Dros het bedrijf te verkopen aan de OGEM. Het karakter van familiebedrijf ging hiermee verloren.
Auteur
W. van Gorsel, 2018