Ronny van Poucke

Ronny van Poucke
Angelo Nijskens als speler FC Luik (1990), bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 9 november 1990
Geboren	10 februari 1957 Oostburg
Beroep	profvoetballer en trainer
VIAF	[1]

Ronny van Poucke is een voormalig profvoetballer, afkomstig uit IJzendijke. Hij speelde voor verschillende Belgische profclubs, bijvoorbeeld Anderlecht, Kortrijk, Lierse en Beerschot. Hij kwam 15 keer uit voor Jong Oranje, waarin hij 7 keer scoorde.

Loopbaan

Ronny van Poucke begon zijn voetballoopbaan in zijn woonplaats IJzendijke, bij de plaatselijke voetbalclub VV IJzendijke.

In 1973 maakt hij op 16-jarige leeftijd de overstap naar de Belgische topclub Anderlecht, waar hij bij de reserves werd gestald. In een afscheidswedstrijd voor clubicoon Pol van Himst, in 1975, maakte hij zijn debuut. In de competitie maakte hij dat jaar zijn debuut tegen FC Luik.

Het jaar daarop kreeg Van Poucke meer wedstrijdminuten en wist zelfs 8 keer te scoren. Hij ondervond echter zeer veel concurrentie van gevestigde medespelers als Rob Rensenbrink, Peter Ressel en Atilla Ladinsky. Trainer Goethals was bovendien niet scheutig met het inpassen van jong talent.

Zo moest Van Poucke het vooral doen met invalbeurten. Wel maakte hij de winst

. Van Poucke maakte wel in 1976 en 1978 eindwinst mee in de Europacup II. In 1977 stond hij in de verloren finale tegen HSV. Ook won hij 2 maal de Belgische Beker. In '78 zocht de Nederlander andere oorden op en kwam hij terecht bij het West-Vlaamse KV Kortrijk. Hij werd meteen een vaste waarde en was goed voor 15 doelpunten. Maar op het einde van het seizoen eindigde de club op een laatste plaats. Van Poucke degradeerde niet mee want hij trok in 1979 naar Lierse SK. Hij werd er een spitsbroeder van Erwin Vandenbergh, die dat seizoen voor het eerst topschutter werd. Gescheurde enkelbanden waren het begin van een lijdensweg dat seizoen.

In 1980 verliet Van Poucke Lierse en ging aan de slag bij KSV Waterschei Thor, ondertussen al zijn vierde Belgische club. Hij kwam er minder vaak aan spelen toe, maar was wel goed voor 12 doelpunten. Op het einde van het seizoen vertrok hij opnieuw. Ditmaal ging hij naar de provincie Antwerpen en ging er voetballen voor Beerschot VAV, dat toen in de Tweede Klasse speelde. Hij speelde er een matig tot goed seizoen met enkele uitschieters zoals de wedstrijd tegen Racing Jet de Bruxelles en de eindronde. Beerschot won met 0-2 en had dit te danken aan twee doelpunten van Van Poucke. In de eindronde werd vooral dankzij Van Poucke, die daarin drie beslissende doelpunten maakte, de promotie bewerkstelligd.

Bij Beerschot kreeg hij meer speelkansen en voelde hij zich duidelijk beter in z'n sas. Maar in z'n laatste seizoen speelde hij slechts 6 keer. In 1984 vertrok de toen 27-jarige Nederlander naar RAA Louviéroise. Op dat moment speelde de club uit Henegouwen in de Derde Klasse. Van Poucke nam voorgoed afscheid van het hoogste niveau en bleef tot 1989 in La Louvière. Van 1987 tot 1989 kwam hij bijna niet meer aan spelen toe door professionele verplichtingen. In 3 seizoen scoorde hij maar liefst 70 maal als aanvallende middenvelder. Ze zijn hem in Le Pays Noir daarom nog altijd niet vergeten.

Tenslotte speelde hij nog drie seizoenen voor KFC Avenir Lembeek en één seizoen voor Sporting Ternat, waar hij leed onder een knieblessure. In 1993 stopte hij definitief met zijn loopbaan als voetballer.

Ook speelde hij 15 maal voor Jong Oranje waarin hij 7 doelpunten maakte.

Auteur

Wim van Gorsel, 2015