Daniël Bakker

Bakker, Daniël

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

(Hoek, Z.Vl. 3 febr. 1821 - 's-Gravenpolder 25 nov. 1885), zoon van Jan Bakker en Cornelia van de Wege, huwde 16 april 1843 met Adriana Vercouteren en verhuisde in 1846 naar de boerderij `De Palmboom' onder 's-Gravenpolder. Na zijn bekering, vormde hij hier een gezelschapskring, waaruit door ds. Ledeboer een gemeente werd gesticht. In een conflict met de opvolger van ds. Ledeboer, ds. P.van Dijke, kozen een aantal gemeenten zijn partijen beriepen hem als predikant ('s-Gravenpolder, Stad aan 't Haringvliet, Nieuw Beijerland en Borsele). Op 18 oktober 1865 liet hij zich door ouderling M. Luijk van Stavenisse tot predikant bevestigen. Hij diende de z.g.n. Bakkeriaanse oud-gereformeerde gemeenten tot zijn dood. Toen in het begin van de twintigste eeuw ds. G.H. Kersten erin slaagde, vele Ledeboeriaanse gemeenten en overgebleven z.g.n. kruisgemeenten in het kerkverband van gereformeerde gemeenten samen te voegen, hielden o.m. ook de Bakkeriaanse oud-gereformeerde gemeenten zich hiervan afzijdig.

AUTEUR

?

LITERATUUR

D. Bakker, Barmhartigheid. Wessels, Merkwaardig vijftal, 67-83.