Isaac Hurgronje: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{InfoboxPersoon | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[Bestand: | | afbeelding = [[Bestand:Hurgronje.jpg|200px]] | ||
| naam = Isaac Hurgronje | | naam = Isaac Hurgronje, detail van een olieverfschilderij, ca. 1700, collectie Zeeuws Museum. | ||
| onderschrift = | | onderschrift = | ||
| geboortedatum = [[4 februari]] [[1652]] | | geboortedatum = [[4 februari]] [[1652]] | ||
| geboorteplaats = Vlissingen | | geboorteplaats = Vlissingen | ||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
== Biografie == | == Biografie == | ||
Maakte, in dienst van de kooplieden Lampsins, door zijn schranderheid snel carrière in de toen florerende commissievaart, waarin hij weldra als zelfstandig koopman optrad. Eenmaal opgeklommen in magistratuur en als bewindhebber bij de VOC wist hij zijn machtsposities goed uit te buiten. In 1690 werd hij vendumeester te Vlissingen voor de Admiraliteit Zeeland. Ofschoon hij zich qualitate qua afzijdig diende te houden van belang in de commissievaart participeerde hij onder valse namen zoals Steven Phenix en op naam van zijn zonen op grote schaal in de commissievaart. Gesteund in zijn benoeming door de al even corrupte Nassau Odijk wist hij als vendumeester ten minste 21 prijsveilingen uit de boekhouding te houden. Hierbij fraudeerde hij voor rond de 500.000 gulden. Na de dood van Willem III in 1702 volgde een aanval op corrupte orangistische bestuurders. De baljuw van Vlissingen, J. Ghijseling, opende de aanval en toonde zijn fraude aan. Hurgronje verdedigde zichzelf nog, (Sedigh debat, 1704), maar overleed te Den Haag voordat hij veroordeeld werd (1706). Voordat hij in opspraak raakte was Hurgronje onder meer raadslid, schepen en burgemeester van Vlissingen geweest en bewindhebber van de VOC. | Maakte, in dienst van de kooplieden Lampsins, door zijn schranderheid snel carrière in de toen florerende commissievaart, waarin hij weldra als zelfstandig koopman optrad. Eenmaal opgeklommen in magistratuur en als bewindhebber bij de VOC wist hij zijn machtsposities goed uit te buiten. In 1690 werd hij vendumeester te Vlissingen voor de Admiraliteit Zeeland. Ofschoon hij zich qualitate qua afzijdig diende te houden van belang in de commissievaart participeerde hij onder valse namen zoals Steven Phenix en op naam van zijn zonen op grote schaal in de commissievaart. Gesteund in zijn benoeming door de al even corrupte Nassau Odijk wist hij als vendumeester ten minste 21 prijsveilingen uit de boekhouding te houden. Hierbij fraudeerde hij voor rond de 500.000 gulden. Na de dood van Willem III in 1702 volgde een aanval op corrupte orangistische bestuurders. De baljuw van Vlissingen, J. Ghijseling, opende de aanval en toonde zijn fraude aan. Hurgronje verdedigde zichzelf nog, (Sedigh debat, 1704), maar overleed te Den Haag voordat hij veroordeeld werd (1706). Voordat hij in opspraak raakte was Hurgronje onder meer raadslid, schepen en burgemeester van Vlissingen geweest en bewindhebber van de VOC. | ||
== Familiefonds Hurgronje == | |||
[[Bestand:Hurgronje_14927.jpg|thumb|right|300px|Familiestamboom van de Hurgronjes, foto: ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr., 14927]] | |||
Het Familiefonds Hurgronje is opgericht in Vlissingen bij notariële akte van 3 februari 1767 door een aantal kleinkinderen van het echtpaar Isaac Hurgronje (1652 – 1706) en zijn vrouw Josina Phoenix (1663 – 1711). Het startkapitaal werd gevormd door een tweetal legaten van vooroverleden zoons van dit echtpaar. Het doel van het fonds was het geven van financiële ondersteuning aan nakomelingen van het echtpaar Hurgronje – Phoenix, die hulp behoeven, en steun aan weldadige doelen, in het bijzonder in de provincie Zeeland. | |||
== Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984 == | == Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984 == | ||
Versie van 21 mei 2019 09:16
| Isaac Hurgronje | |
|---|---|
 ' | |
| Geboren | 4 februari 1652 Vlissingen |
| Overleden | 10 september 1706 's-Gravenhage |
| Beroep | burgemeester, raadslid, vendumeester en koopman |
| VIAF | I. Hurgronje |
Biografie
Maakte, in dienst van de kooplieden Lampsins, door zijn schranderheid snel carrière in de toen florerende commissievaart, waarin hij weldra als zelfstandig koopman optrad. Eenmaal opgeklommen in magistratuur en als bewindhebber bij de VOC wist hij zijn machtsposities goed uit te buiten. In 1690 werd hij vendumeester te Vlissingen voor de Admiraliteit Zeeland. Ofschoon hij zich qualitate qua afzijdig diende te houden van belang in de commissievaart participeerde hij onder valse namen zoals Steven Phenix en op naam van zijn zonen op grote schaal in de commissievaart. Gesteund in zijn benoeming door de al even corrupte Nassau Odijk wist hij als vendumeester ten minste 21 prijsveilingen uit de boekhouding te houden. Hierbij fraudeerde hij voor rond de 500.000 gulden. Na de dood van Willem III in 1702 volgde een aanval op corrupte orangistische bestuurders. De baljuw van Vlissingen, J. Ghijseling, opende de aanval en toonde zijn fraude aan. Hurgronje verdedigde zichzelf nog, (Sedigh debat, 1704), maar overleed te Den Haag voordat hij veroordeeld werd (1706). Voordat hij in opspraak raakte was Hurgronje onder meer raadslid, schepen en burgemeester van Vlissingen geweest en bewindhebber van de VOC.
Familiefonds Hurgronje
Het Familiefonds Hurgronje is opgericht in Vlissingen bij notariële akte van 3 februari 1767 door een aantal kleinkinderen van het echtpaar Isaac Hurgronje (1652 – 1706) en zijn vrouw Josina Phoenix (1663 – 1711). Het startkapitaal werd gevormd door een tweetal legaten van vooroverleden zoons van dit echtpaar. Het doel van het fonds was het geven van financiële ondersteuning aan nakomelingen van het echtpaar Hurgronje – Phoenix, die hulp behoeven, en steun aan weldadige doelen, in het bijzonder in de provincie Zeeland.
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984
Auteur
-L. Hageman, herz. Johan Francke (2012)
Literatuur
- Zelandia Illustrata II, XII, 539-540.
- N.N.B.W. III.
- Nagtglas, Levensberichten.
- Johan Francke, Utiliteyt voor de gemeene saake. De Zeeuwse commissievaart en haar achterban tijdens de Negenjarige Oorlog, 1688-1697 (Middelburg, 2001) hfdst. 9.