Erik de Koeijer: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 4: | Regel 4: | ||
| onderschrift = foto: Charles Strijd Bron: [https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1996-05-21/edition/0/page/16 Krantenbank Zeeland, PZC, 21 mei 1996, pag. 16] | | onderschrift = foto: Charles Strijd Bron: [https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1996-05-21/edition/0/page/16 Krantenbank Zeeland, PZC, 21 mei 1996, pag. 16] | ||
| geboortedatum = [[22 februari]] [[1967]] | | geboortedatum = [[22 februari]] [[1967]] | ||
| geboorteplaats = [[]] | | geboorteplaats = [[Terneuzen]] | ||
| overlijdensdatum = | | overlijdensdatum = | ||
| overlijdensplaats = | | overlijdensplaats = | ||
Versie van 11 sep 2018 06:53
| Erik de Koeijer | |
|---|---|
 foto: Charles Strijd Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 21 mei 1996, pag. 16 | |
| Geboren | 22 februari 1967 Terneuzen |
| Beroep | profvoetballer en magazijnmedewerker |
| VIAF | [1] |
Erik de Koeijer is een Nederlandse oud-voetballer, afkomstig uit Axel, die van 1984 tot 2000 als keeper speelde voor de Belgische profclubs SC Lokeren, Excelsior Moeskroen en KV Kortrijk.
Profcarriere
Erik de Koeijer begint zijn keepersloopbaan op vijfjarige leeftijd bij de jeugd van vv Axel. Daarna stapt stapt hij over naar vv Terneuzen. Daar wordt hij op zeventienjarige leeftijd (1984) gescout door de Belgische profclub Lokeren. Trainer van Lokeren is Aimé Anthuenis, de latere bondscoach van België.
Erik de Koeijer blijft tien jaar bij Lokeren. Meestal is hij reserve, omdat trainer Anthuenis meestal de voorkeur geeft aan keeper Danny Dhont. Op het moment dat De Koeijer overweegt terug te keren naar de amateurs krijgt hij onverwacht een mooi aanbod van Excelsior Moeskroen, een kleine club dichtbij de Franse grens.
Het worden bij deze kleine club mooie jaren voor de vanuit Terneuzen heen en weer rijdende De Koeijer.[1] De club wordt in 1996 kampioen in de Tweede Klasse en haalt in het eerste jaar in de Eerste Klasse onder leiding van trainer George Leekens zelfs Europees voetbal door als derde te eindigen.[2] In het UEFA-cup seizoen 1997/'98 speelt De Koeijer vervolgens Europese wedstrijden tegen Apollon Limassol uit Cyprus (0-0 en 0-3 winst) en het Franse FC Metz (0-2 en 4-1 verlies).
Als er in 1997 een nieuwe trainer komt (Hugo Broos), die een nieuwe keeper meeneemt, wordt De Koeijer bankzitter. Hij besluit daarom opnieuw te verkassen. Dit keer naar KV Kortrijk.
Het verblijf bij KV Kortrijk wordt echter geen succes en duurt niet langer dan een seizoen. De club degradeert en zijn naam wordt bovendien onterecht in verband wordt gebracht met een omkoopschandaal. Hij krijgt daarop zelfs zijn ontslag. Teleurgesteld neemt De Koeijer in 2000 dan ook afscheid van het profvoetbal.
Terug naar Terneuzen
Na zijn profjaren in België keert Erik de Koeijer in 2000 terug naar zijn oude club vv Terneuzen. Daar blijft hij nog vier jaar actief, tot 2004. Op 37-jarige leeftijd zet hij in 2004 definitief een punt achter zijn keeperscarrière.
Erik de Keijer heeft nooit voor een Nederlandse profclub gekeept. Tegenover een verslaggever van Voetbal International vertelt hij: "Ik had zeker graag eens in Nederland gespeeld. Ik had wel willen weten hoe het er hier aan toeging. Ik ben ooit met Roda in gesprek geweest. Heb twee keer met Nol Hendrikse gezeten, maar ze kozen toen voor Zeljko Kalac."
Na het voetbal
Erik de Koeijer woont met zijn vriendin in Zaamslag, waar hij keeperstrainer is bij de plaatselijke zaterdag-tweedeklasser. Hij werkt als magazijnmedewerker bij een groothandel in hout.
Auteur
Wim van Gorsel, 2016