Morres Wonen Hulst: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wimg (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Wimg (overleg | bijdragen)
Regel 14: Regel 14:
In 1918 verhuist Morres naar de Vismarkt. Geleidelijk wordt ook dit pand echter te klein en in 1949 verhuist het bedrijf opnieuw. Dit keer naar de Bierkaaistraat, waar men toonzalen kan gebruiken en waar er uitbreidingsmogelijkheden liggen. Rond 1960 werken er al tientallen mensen bij Morres en worden met vier vrachtauto's meubels door heel Nederland en ook in België bezorgd.
In 1918 verhuist Morres naar de Vismarkt. Geleidelijk wordt ook dit pand echter te klein en in 1949 verhuist het bedrijf opnieuw. Dit keer naar de Bierkaaistraat, waar men toonzalen kan gebruiken en waar er uitbreidingsmogelijkheden liggen. Rond 1960 werken er al tientallen mensen bij Morres en worden met vier vrachtauto's meubels door heel Nederland en ook in België bezorgd.


[[Bestand:Morres1.jpg|thumb|right|400px|Morres in Hulst, foto: [https://www.morres.nl/over-morres Website Morres]]]
[[Bestand:Morres2.jpg|thumb|right|400px|uitbreiding meubelzaak Morres, foto: [https://digitaal.dezb.nl/beeldbank/indeling/detail?q_searchfield=Morres C. de Boer, sept. 1970, ZB, Beeldbank Zeeland, rec. nr. 138780]]]





Versie van 27 jul 2017 09:11

Woon- en interieurwinkel in Hulst.

Morres Wonen Hulst
Morres in Hulst, foto: Website Morres

Geschiedenis van het bedrijf

Het begin

In een kleine winkel in het centrum van Hulst, richt de 23-jarige Fré Morres op 1 april 1909 het bedrijf Morres Meubel op. Het is aanvankelijk alleen een kleine meubelwinkelwerkplaats aan de Grote Bagijnestraat. Later komt er ook een winkel bij; eerst aan de Bontehondstraat, later in de Lange Nieuwstraat.

In 1918 verhuist Morres naar de Vismarkt. Geleidelijk wordt ook dit pand echter te klein en in 1949 verhuist het bedrijf opnieuw. Dit keer naar de Bierkaaistraat, waar men toonzalen kan gebruiken en waar er uitbreidingsmogelijkheden liggen. Rond 1960 werken er al tientallen mensen bij Morres en worden met vier vrachtauto's meubels door heel Nederland en ook in België bezorgd.

uitbreiding meubelzaak Morres, foto: C. de Boer, sept. 1970, ZB, Beeldbank Zeeland, rec. nr. 138780



1973: Verhuizing

In de jaren 60 groeit Morres steeds verder uit en neemt het personeelsbestand toe tot boven de honderd. De verkoopoppervlakte neemt toe tot ongeveer 4000 m2. De vestiging van Morres in de binnenstad levert steeds meer logistieke problemen op. Hierdoor wordt uitgekeken naar een nieuwe locatie buiten Hulst. Die wordt in 1973 gevonden op bedrijventerrein Tol (Industrieweg), waar ook volop uitbreidingsmogelijkheden zijn. Hier kan Morres uitgroeien tot een zeer grote woon-meubelwinkel.[1]

In het nieuwe pand biedt Morres de klant geheel nieuwe mogelijkheden. Zo kunnen klanten meubels (met korting) zelf meenemen - eventueel met een bij Morres gehuurde bestelauto - en komen er een koffiebar en een restaurant. Morres maakt het mogelijk dat meubels kijken (en kopen) door de klant steeds meer als 'een dagje-uit' wordt ervaren. Dit concept legt het bedrijf geen windeieren. Het groeit uit tot een toonaangevend wooninterieur-bedrijf binnen de Benelux en zelfs binnen Europa. Het bedrijfsoppervlak groeit in de jaren 80 naar 60.000 m2.

Morres richt zich zowel op de Nederlandse als de Belgische markt. Vanwege de Belgische klandizie vraagt het bedrijf daarom als een van de eersten in ons land om ontheffing van de wettelijk verplichte sluiting op zondag. Als een van de eersten werkt het bedrijf ook met een eigen catalogus en (als woonwinkel) met een eigen webshop.

Werkomstandigheden

Ondanks het feit dat Morres een florerend bedrijf is zijn er van de kant van de werknemers veel klachten over de werkomstandigheden. Volgens het FNV is er veel mis bij de meubelgigant. Zo moeten volgens de vakbond werknemers te vaak op zondag werken, worden overuren niet uitbetaald, worden roosters te laat bekend en worden parttimers en fulltimers ongelijk behandeld.[2] De discussies over de arbeidsomstandigheden gaan samen met discussies over het wel of niet openstellen van Morres op de paas- en pinksterdagen.

1998: Ook buiten Zeeland

Morres wil verder groeien, maar binnen de gemeente Hulst vindt het daarvoor te weinig mogelijkheden. Daarom besluit de directie een vestiging te openen in Deventer. Voor de werkgelegenheid in Hulst heeft een en ander geen gevolgen. De 825 arbeidsplaatsen blijven gehandhaafd.[3] In Hulst vindt zelfs uitbreiding en renovatie plaats.[4]

Na 2000: Een nieuwe richting

Na de eeuwwisseling lopen door de sterk toegenomen concurrentie en veranderend consumentengedrag (o.a. door opkomst internet en de bouw van woonboulevards elders) de resultaten van Morres terug. In overleg met de vakbonden komt er een sociaal plan, waarin wordt overeengekomen dat 90 van de 580 arbeidsplaatsen zullen verdwijnen. Gedeeltelijk zal dit via natuurlijk verloop gebeuren. Om de kosten verder te drukken wordt een deel van de (verliesgevende) collectie, met name woonaccessoires als verlichting, keukens en tapijten, verkocht aan derden. Dit gebeurt onder andere via het 'shop-in-shop'-concept. Verder worden de prille commerciële contacten met Polen en China niet meer verder ontwikkeld. Wel is Morres van plan in Nederland nog twee kleinere filialen te willen openen. Dit moet opgezet worden zoals de Deventer vestiging, die goed loopt.[5]

Omdat het natuurlijk verloop veel groter is dan verwacht en door omscholing verdwijnen er bij Morres minder banen; slechts vier.[6]

Om het logistieke proces te versterken wordt in Zaanstad in 2002 een nieuw filiaal in gebruik genomen.[7]

Recessie

Als gevolg van de economische recessie gaan er vanaf 2005 meer banen verloren bij Morres. Het personeelsbestand krimpt naar 424 werknemers.[8] Ondanks de tegenvallende verkoopresultaten wil Morres toch uitbreiden, door kantoorruimte om te zetten in verkoopoppervlakte en daarmee ruimtelijk een verbinding te maken met de binnenstad van Hulst. Door de ontwikkeling van dit breed opgezet woonthemacentrum van 57.000 m2. wil Morres de verkoopcijfers weer verbeteren.[9]

Ondanks alle ambities moet Morres vanwege de economische crisis hard snijden in het personeelsbestand om te kunnen overleven. Begin 2008 wordt aangekondigd dat er opnieuw ruim honderd werknemers ontslag moet worden aangezegd.[10] Het aantal arbeidsplaatsen daalt verder, tot ongeveer 140. De vestigingen in Deventer en Zaanstad worden te koop gezet.

Faillissement

Ondanks alle ingrepen slaagt Morres er - mede door de economische crisis - niet in het bedrijf dusdanig op de rails te krijgen dat aan de betalingsverplichtingen kan worden voldaan. De schuld bedraagt bijna 10 miljoen euro. In juni 2009 - het jaar waarin het bedrijf 100 jaar bestaat - wordt Morres failliet verklaard. Toch wordt er direct aan een doorstart gewerkt. [11]

Mandemakers

Al korte tijd later komt er een doorstart. De Mandermakers Groep (DMG) uit Waalwijk neemt het bedrijf over en de meeste werknemers kunnen mee naar het nieuwe bedrijf. Het aantal fte bedraagt dan 110.

DMG investeert direct in het bedrijf en praat met de gemeente Hulst over de totstandkoming van een woonboulevard; een concept wat overal vrij succesvol is.[12] De verwachting is dan ook dat de werkgelegenheid bij Morres een flinke groei kan doormaken.

Eind 2010 worden de plannen van DMG voor het 'nieuwe' Morres gepresenteerd. Er moet een woonthemapark ('Life Style Village') komen van ongeveer 60.000 m2 voor Morres, Woonexpress en aanverwante formules op het gebied van wonen en interieur. Daarnaast wordt 20.000 m2 ingevuld met huis-, tuin- en outdoor winkels.[13]

Intussen gaan de zaken bij Morres uitstekend. Eind 2012 is het bedrijf de grootste woonwinkel van Nederland en is de werkgelegenheid gegroeid tot 250 fte.[14]

Auteur

W. van Gorsel, 2017

Literatuur

Bronnen

-Krantenbank Zeeland, 1909-2014

-Website Morres

Noten