Reimond Kimpe: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
kGeen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 3: | Regel 3: | ||
| naam = Reimond Kimpe; Raymundus Josephus Petrus Kimpe | | naam = Reimond Kimpe; Raymundus Josephus Petrus Kimpe | ||
| onderschrift = Reimond Kimpe in 1963, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 136545 | | onderschrift = Reimond Kimpe in 1963, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 136545 | ||
| geboortedatum = | | geboortedatum = [[8 december]] [[1885]] | ||
| geboorteplaats = | | geboorteplaats = Gent | ||
| overlijdensdatum = | | overlijdensdatum = [[11 mei]] [[1970]] | ||
| overlijdensplaats = | | overlijdensplaats = Goes | ||
| beroep = kunstschilder | | beroep = kunstschilder | ||
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/8193672] | | VIAF = [http://viaf.org/viaf/8193672] | ||
}} | }} | ||
== Biografie == | == Biografie == | ||
[[Bestand:Kimpe_Scoop.JPG|thumb| | Reimond of Raymundus Josephus Petrus (voluit) Kimpe studeerde als civiel ingenieur af aan de Universiteit van Gent, maar is als schilder autodidact. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij een fel flamingant. Na de oorlog week hij uit naar Nederland en werd in Vlaanderen bij verstek ter dood veroordeeld. In 1920 vestigde hij zich in Middelburg waar hij al spoedig een dominerende plaats in het Zeeuwse kunstleven innam. Aanvankelijk schilderde hij in een expressionistische bruine trant, die aansluit bij Vlaamse schilders als Permeke en Gustaaf de Smet. Schepen en havens, landschap en mensen van Walcheren waren zijn onderwerpen; vooral Westkapelle inspireerde hem. In 1940 ging zijn atelier met een groot deel van zijn werk bij de brand van Middelburg verloren. Na de oorlog werd zijn schildertrant gestileerder en abstracter, zijn mannen en vrouwen, huizen en schepen werden stereotiep, in schrille kleuren. Kimpe's aanzien in Zeeland was zeer groot; een Kimpe in huis hebben werd een 'must' voor elke kunstliefhebber. Hoewel hij in zijn jongere jaren zeker indrukwekkende schilderijen heeft gemaakt, is zijn betekenis wel overschat. | ||
[[Bestand:Kimpe_boer.jpg|thumb|250px| | [[Bestand:Kimpe_Scoop.JPG|thumb|left|250px|Abstract schilderij van Kimpe, ca. 1955, foto: Johan Francke, juli 2015, collectie Scoop]] | ||
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij lid van de N.S.B., maar hij kreeg later onenigheid met de Duitse bezetter. In 2001 ontstond commotie toen de gemeente Middelburg een werk ten behoeve van de stadhuiscollectie van hem wilde aankopen. | |||
Ook als auteur was Kimpe werkzaam: ‘Levenswetten’ (1911; een bundel verhalen), ‘Het bateloos offer’ (toneelspel), ‘Het eeuwige onvoldane, Langsheen den gulden middenweg’ | |||
== Bibliografie == | |||
[[Bestand:Kimpe_boer.jpg|thumb|250px|right|Reimond Kimpe, 'Zuid-Bevelandse boer', doek, 1958,[http://www.zeeuwsveilinghuis.eu/detail_catalogus.php?kavel=326#ad-image-0 Zeeuws Veilinghuis]]] | |||
== Tekst Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984 == | == Tekst Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984 == | ||
{{GoToOriginal}} | {{GoToOriginal}} | ||
== Auteur == | == Auteur == | ||
-herz. Peter Sijnke, 2011 | |||
== Literatuur == | == Literatuur == | ||
-L. Maas, Reimond Kimpe. | |||
-Enzinck, Reimond Kimpe. | |||
-Hesther van den Donck en Karin Verboeket, De gulden middenweg: Reimond Kimpe 1885-1970 (Laren 1997). | |||
-Peter Sijnke, ‘Van foute schilders en oude kerken’, in: Archievenblad (mei 2003), zie ook: Valentijn Byvanck, Zeeuws imago (Middelburg 2007). | |||
-Reimond Kimpe (documentatiemap) (Middelburg: ZB, 2009). | |||
[[category:schilderkunst]] | [[category:schilderkunst]] | ||
Versie van 9 jun 2016 09:18
| Reimond Kimpe | |
|---|---|
 Reimond Kimpe in 1963, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 136545 | |
| Geboren | 8 december 1885 Gent |
| Overleden | 11 mei 1970 Goes |
| Beroep | kunstschilder |
| VIAF | [1] |
Biografie
Reimond of Raymundus Josephus Petrus (voluit) Kimpe studeerde als civiel ingenieur af aan de Universiteit van Gent, maar is als schilder autodidact. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij een fel flamingant. Na de oorlog week hij uit naar Nederland en werd in Vlaanderen bij verstek ter dood veroordeeld. In 1920 vestigde hij zich in Middelburg waar hij al spoedig een dominerende plaats in het Zeeuwse kunstleven innam. Aanvankelijk schilderde hij in een expressionistische bruine trant, die aansluit bij Vlaamse schilders als Permeke en Gustaaf de Smet. Schepen en havens, landschap en mensen van Walcheren waren zijn onderwerpen; vooral Westkapelle inspireerde hem. In 1940 ging zijn atelier met een groot deel van zijn werk bij de brand van Middelburg verloren. Na de oorlog werd zijn schildertrant gestileerder en abstracter, zijn mannen en vrouwen, huizen en schepen werden stereotiep, in schrille kleuren. Kimpe's aanzien in Zeeland was zeer groot; een Kimpe in huis hebben werd een 'must' voor elke kunstliefhebber. Hoewel hij in zijn jongere jaren zeker indrukwekkende schilderijen heeft gemaakt, is zijn betekenis wel overschat.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog was hij lid van de N.S.B., maar hij kreeg later onenigheid met de Duitse bezetter. In 2001 ontstond commotie toen de gemeente Middelburg een werk ten behoeve van de stadhuiscollectie van hem wilde aankopen. Ook als auteur was Kimpe werkzaam: ‘Levenswetten’ (1911; een bundel verhalen), ‘Het bateloos offer’ (toneelspel), ‘Het eeuwige onvoldane, Langsheen den gulden middenweg’
Bibliografie
Tekst Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
-herz. Peter Sijnke, 2011
Literatuur
-L. Maas, Reimond Kimpe.
-Enzinck, Reimond Kimpe.
-Hesther van den Donck en Karin Verboeket, De gulden middenweg: Reimond Kimpe 1885-1970 (Laren 1997).
-Peter Sijnke, ‘Van foute schilders en oude kerken’, in: Archievenblad (mei 2003), zie ook: Valentijn Byvanck, Zeeuws imago (Middelburg 2007).
-Reimond Kimpe (documentatiemap) (Middelburg: ZB, 2009).