Maarten Abraham Aalbregtse: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| Regel 12: | Regel 12: | ||
==Biografie== | ==Biografie== | ||
Maarten Abraham Aalbregtse stamde uit een molenaarsfamilie en ontwikkelde zich tot een gedegen molenkenner. Hij stelde een Molenroute voor West-Zeeuws Vlaanderen samen en schreef artikelen over de molens van [[Waterlandkerkje]] en [[Zuidzande]]-dorp. Zijn belangstelling ging verder uit naar de geschiedenis van Oostburg en het Land van Cadzand, de heemkunde en de dialecten. Vanwege zijn grote kennis van de Zeeuws Vlaamse plattelandsdialecten werd hij benoemd tot regionaal medewerker aan het Woordenboek der Zeeuwse dialecten en van het Instituut voor Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde te Amsterdam. Bovendien was hij medewerker van tijdschriften als Neerlands Volksleven, Ons Heem en Oostvlaamse Zanten. Zijn belangrijkste publicaties waren: 'Kezandse kost', 'Oostburg als woonplaats', 'Herbouwd Oostburg', 'Lief en leed in het land van Cadzand' (volksgebruiken bij geboorte, huwelijk en overlijden) en 'Merkwaardige grenspalen en grensstenen'. In laatstgenoemd boek schreef hij over de Nederlands-Belgische grenspalen (1843): “De grens is ontstaan door politiek en niet door cultuur of volksaard”. | Maarten Abraham Aalbregtse stamde uit een molenaarsfamilie en ontwikkelde zich tot een gedegen molenkenner. Hij stelde een Molenroute voor West-Zeeuws Vlaanderen samen en schreef artikelen over de molens van [[Waterlandkerkje]] en [[Zuidzande]]-dorp. Zijn belangstelling ging verder uit naar de geschiedenis van Oostburg en het Land van Cadzand, de heemkunde en de dialecten. Vanwege zijn grote kennis van de Zeeuws Vlaamse plattelandsdialecten werd hij benoemd tot regionaal medewerker aan het Woordenboek der Zeeuwse dialecten en van het Instituut voor Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde te Amsterdam. Bovendien was hij medewerker van tijdschriften als Neerlands Volksleven, Ons Heem en Oostvlaamse Zanten. Zijn belangrijkste publicaties waren: 'Kezandse kost', 'Oostburg als woonplaats', 'Herbouwd Oostburg', 'Lief en leed in het land van Cadzand' (volksgebruiken bij geboorte, huwelijk en overlijden) en 'Merkwaardige grenspalen en grensstenen'. In laatstgenoemd boek schreef hij over de Nederlands-Belgische grenspalen (1843): “De grens is ontstaan door politiek en niet door cultuur of volksaard”. | ||
Voor het boekje ‘Kezanse kost’ ontving Maarten Aalbregtse in juni 1971 in het Belgische Beersel het Joachim Beuckelaer-ereteken en een oorkonde levensgewoonten van het Belgische Verbond van Heemkunde. Dit ereteken wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich op het gebied van gastronomie uitermate verdienstelijk heeft gemaakt. Naast recepten van gerechten – om ze voor de toekomst te bewaren - werden in het boekje ook levensgewoonten en spreektaal uit het Land van Cadzand beschreven. | Voor het boekje ‘Kezanse kost’ ontving Maarten Aalbregtse in juni 1971 in het Belgische Beersel het Joachim Beuckelaer-ereteken en een oorkonde levensgewoonten van het Belgische Verbond van Heemkunde. Dit ereteken wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich op het gebied van gastronomie uitermate verdienstelijk heeft gemaakt. Naast recepten van gerechten – om ze voor de toekomst te bewaren - werden in het boekje ook levensgewoonten en spreektaal uit het Land van Cadzand beschreven.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1971-05-24/edition/null/page/15 Krantenbank Zeeland, 'Ereteken in Belgie voor Kezandse kost', in: Prov. Zeeuwse Courant, 24 mei 1971, pag. 15]</ref> | ||
==Prijzen/eretekens== | ==Prijzen/eretekens== | ||
Versie van 15 mrt 2024 08:24
| Maarten Abraham Aalbregtse | |
|---|---|
 ' | |
| Geboren | 9 januari 1892 Aardenburg |
| Overleden | 16 januari 1977 Oostburg |
| Beroep | Leraar M.O. schoonschrijven, machineschrijven en stenografie, calligraaf-heraldicus en gemeentesecretaris van Oostburg. |
| VIAF | Maarten Abraham Aalbregtse |
Biografie
Maarten Abraham Aalbregtse stamde uit een molenaarsfamilie en ontwikkelde zich tot een gedegen molenkenner. Hij stelde een Molenroute voor West-Zeeuws Vlaanderen samen en schreef artikelen over de molens van Waterlandkerkje en Zuidzande-dorp. Zijn belangstelling ging verder uit naar de geschiedenis van Oostburg en het Land van Cadzand, de heemkunde en de dialecten. Vanwege zijn grote kennis van de Zeeuws Vlaamse plattelandsdialecten werd hij benoemd tot regionaal medewerker aan het Woordenboek der Zeeuwse dialecten en van het Instituut voor Dialectologie, Volkskunde en Naamkunde te Amsterdam. Bovendien was hij medewerker van tijdschriften als Neerlands Volksleven, Ons Heem en Oostvlaamse Zanten. Zijn belangrijkste publicaties waren: 'Kezandse kost', 'Oostburg als woonplaats', 'Herbouwd Oostburg', 'Lief en leed in het land van Cadzand' (volksgebruiken bij geboorte, huwelijk en overlijden) en 'Merkwaardige grenspalen en grensstenen'. In laatstgenoemd boek schreef hij over de Nederlands-Belgische grenspalen (1843): “De grens is ontstaan door politiek en niet door cultuur of volksaard”. Voor het boekje ‘Kezanse kost’ ontving Maarten Aalbregtse in juni 1971 in het Belgische Beersel het Joachim Beuckelaer-ereteken en een oorkonde levensgewoonten van het Belgische Verbond van Heemkunde. Dit ereteken wordt jaarlijks uitgereikt aan iemand die zich op het gebied van gastronomie uitermate verdienstelijk heeft gemaakt. Naast recepten van gerechten – om ze voor de toekomst te bewaren - werden in het boekje ook levensgewoonten en spreektaal uit het Land van Cadzand beschreven.[1]
Prijzen/eretekens
- Joachim Beuckelaer-ereteken en een oorkonde levensgewoonten van het Belgische Verbond van Heemkunde, juni 1971.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
F. van Noordwijk/Trimpe Burger-Mekking, herz. Peter Sijnke (2011).
Korte bibliografie
- M.A. Aalbregtse, Kezandse kost, (Oostburg: Pieters, 1970).
- ‘Lief en Leed in het Land van Cadzand. Volksgebruiken bij geboorte, huwelijk en overlijden’, (Zaltbommel, 1976)
- ‘Merkwaardige grenspalen en grensstenen’, (Middelburg, 1976)
Literatuur
- W.P. Dezutter, Aalbregtse, 167-168.
Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984