Wil Siereveld: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| Regel 13: | Regel 13: | ||
Wil Siereveld (later Bömer) groeide op in een zeer groot (elf kinderen), sportief gezin. Haar oudere broer Ad speelde jarenlang in het eerste van Vlissingen en ook haar jongere broer Wim voetbalde. Haar zus Ineke deed aan handbal (Olympus uit Vlissingen) en Wil zelf speelde ook handbal bij die club. Voetballen leerde ze al op jonge leeftijd op een pleintje in de Vlissingse Bloemenlaan. Daar speelde ze onder andere samen met de latere profs [[Ton van Eenennaam]] en [[Gerard de Nooijer]]. | Wil Siereveld (later Bömer) groeide op in een zeer groot (elf kinderen), sportief gezin. Haar oudere broer Ad speelde jarenlang in het eerste van Vlissingen en ook haar jongere broer Wim voetbalde. Haar zus Ineke deed aan handbal (Olympus uit Vlissingen) en Wil zelf speelde ook handbal bij die club. Voetballen leerde ze al op jonge leeftijd op een pleintje in de Vlissingse Bloemenlaan. Daar speelde ze onder andere samen met de latere profs [[Ton van Eenennaam]] en [[Gerard de Nooijer]]. | ||
In clubverband speelde Wil Siereveld vanaf haar vijftiende voor [[VC Vlissingen]]. In augustus 1977 - op haar twintigste - werd Wil Siereveld voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal voor een interland tegen Israel.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1977-08-27/edition/0/page/25 Krantenbank Zeeland, 'Wil Siereveld eindelijk recht gedaan', in: PZC, 27 augustus 1977]</ref> Zij zou tot en met 1979 voor Oranje uitkomen en in totaal acht interlands afwerken (een goal).<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2002-12-09/edition/null/page/24 | In clubverband speelde Wil Siereveld vanaf haar vijftiende voor [[VC Vlissingen]]. In augustus 1977 - op haar twintigste - werd Wil Siereveld voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal voor een interland tegen Israel.<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1977-08-27/edition/0/page/25 Krantenbank Zeeland, 'Wil Siereveld eindelijk recht gedaan', in: PZC, 27 augustus 1977]</ref> Zij zou tot en met 1979 voor Oranje uitkomen en in totaal acht interlands afwerken (een goal).<ref>[http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2002-12-09/edition/null/page/24 Krantenbank Zeeland, 'Fanatieke Wil Siereveld speelt slechte interland', in: PZC, 9 december 2002]</ref> Zij speelde tevens dertien jaar voor het Zeeuws vrouwenteam. | ||
[[Bestand:Siereveld3.jpg|thumb|left|250px|Wil Siereveld in actie in Oranje tijdens interland Nederland-Engeland, gespeeld in Vlissingen, 30 sept. 1978, foto: archief PZC, Bron: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2002-12-09/edition/null/page/24 Krantenbank Zeeland, in: PZC, 9 december 2002]]] | [[Bestand:Siereveld3.jpg|thumb|left|250px|Wil Siereveld in actie in Oranje tijdens interland Nederland-Engeland, gespeeld in Vlissingen, 30 sept. 1978, foto: archief PZC, Bron: [http://zoeken.krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/2002-12-09/edition/null/page/24 Krantenbank Zeeland, in: PZC, 9 december 2002]]] | ||
Versie van 12 sep 2017 12:02
Voetbalster uit Vlissingen.
| Wil Siereveld | |
|---|---|
 Wil Siereveld als voetbalster van Vlissingen, Bron: Krantenbank Zeeland, in: PZC, 27 augustus 1977 | |
| Geboren | [[]] 1957 Vlissingen |
| Beroep | voetbalster |
| VIAF | [1] |
Speelster
Wil Siereveld (later Bömer) groeide op in een zeer groot (elf kinderen), sportief gezin. Haar oudere broer Ad speelde jarenlang in het eerste van Vlissingen en ook haar jongere broer Wim voetbalde. Haar zus Ineke deed aan handbal (Olympus uit Vlissingen) en Wil zelf speelde ook handbal bij die club. Voetballen leerde ze al op jonge leeftijd op een pleintje in de Vlissingse Bloemenlaan. Daar speelde ze onder andere samen met de latere profs Ton van Eenennaam en Gerard de Nooijer.
In clubverband speelde Wil Siereveld vanaf haar vijftiende voor VC Vlissingen. In augustus 1977 - op haar twintigste - werd Wil Siereveld voor het eerst opgeroepen voor het Nederlands elftal voor een interland tegen Israel.[1] Zij zou tot en met 1979 voor Oranje uitkomen en in totaal acht interlands afwerken (een goal).[2] Zij speelde tevens dertien jaar voor het Zeeuws vrouwenteam.
Wil Siereveld bleef VC Vlissingen altijd trouw. In mei 1994 nam ze als speelster op 37-jarige leeftijd afscheid als actief speelster.[3] Op haar afscheidswedstrijd werd ze vervangen door haar dochter Bianca.[4]
Na haar actieve carriere bleef Wil Siereveld (inmiddels Bömer) wel bij het vrouwenvoetbal verbonden als trainster.
Trainster
Na haar actieve carrière ging Wil Siereveld vanaf 1996 verder als trainer bij VC Vlissingen. In 1999 stapte zij over naar de Meeuwen uit Zoutelande.[5]
Auteur
Wim van Gorsel, 2015
Bronnen
Noten
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Wil Siereveld eindelijk recht gedaan', in: PZC, 27 augustus 1977
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Fanatieke Wil Siereveld speelt slechte interland', in: PZC, 9 december 2002
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Tanen en bloemen bij afscheid Wil Bömer', in: PZC, 28 mei 1994
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Vrouwenvoetbal is meer dan een gril', in: PZC, 23 september 1995
- ↑ Krantenbank Zeeland, 'Tijd dringt voor vrouwenploeg van De Meeuwen', in: PZC, 30 november 2001