Marie Tak van Poortvliet Museum: verschil tussen versies
kGeen bewerkingssamenvatting |
k →Gebouw |
||
| Regel 11: | Regel 11: | ||
== Gebouw == | == Gebouw == | ||
[[Bestand:Domburg_Tentoosntellingen_19493.jpg|thumb|left|250px|Tentoonstellingsgebouw uit 1912 in Domburg, dat zich in de weide achter het huidige Badpaviljoen bevond, foto, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 19493]] | [[Bestand:Domburg_Tentoosntellingen_19493.jpg|thumb|left|250px|Tentoonstellingsgebouw uit 1912 in Domburg, dat zich in de weide achter het huidige Badpaviljoen bevond, foto, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 19493]] | ||
Het museum bevindt zich in een reproductie van een tentoonstellingslokaal van [[Jan Toorop]] uit 1911. Hier is overigens nog wel een kleine aanbouw aan vast gemaakt. Het oorspronkelijke lokaal stond van 1911 tot 1922 | Het museum bevindt zich in een reproductie van een tentoonstellingslokaal van [[Jan Toorop]] uit 1911. Hier is overigens nog wel een kleine aanbouw aan vast gemaakt. Het oorspronkelijke lokaal stond van 1911 tot 1922 op een weide achter het huidige [[Badpaviljoen]] en diende de kunstenaars van de Domburgse groep als ruimte voor verkoopexposities. De kunstenaarskolonie Domburg kwam symbolisch tot een einde toen ‘de kunstzaal’ ten gevolge van hevige stormen in de winter van 1921 op 1922 instortte. | ||
== Kunstenaarskolonie == | == Kunstenaarskolonie == | ||
Versie van 29 sep 2016 14:28
| Marie Tak van Poortvliet Museum |
|---|
Museum voor moderne en 20ste-eeuwse kunst in Domburg.
Museum
Het Marie Tak van Poortvliet Museum Domburg ontleent zijn naam aan de kunstverzamelaarster, antroposofe en landbouwpionierster Marie Tak van Poortvliet (1871-1936), die in het begin van de twintigste eeuw de villa Loverendale in Domburg liet bouwen en daar, in gezelschap van de schilderes Jacoba van Heemskerck van Beest (1876-1923), vele zomers doorbracht. In 1994 heeft het Marie Tak van Poortvliet Museum zijn deuren op de huidige locatie geopend met de tentoonstelling Zeeland Mondriaan. Het museum is een reproductie van het tentoonstellingsgebouwtje uit 1911, maar staat thans in het centrum van het dorp, waar het via een gangetje in de Ooststraat te bereiken is. Sindsdien zijn er jaarlijks één of twee tentoonstellingen die doorgaans schilders uit de schilderskring van Domburg uit de jaren 'tien' en 'twintig', schilders van het Walcherse landschap of kunstenaarskolonies als onderwerpen hebben.
Gebouw
Het museum bevindt zich in een reproductie van een tentoonstellingslokaal van Jan Toorop uit 1911. Hier is overigens nog wel een kleine aanbouw aan vast gemaakt. Het oorspronkelijke lokaal stond van 1911 tot 1922 op een weide achter het huidige Badpaviljoen en diende de kunstenaars van de Domburgse groep als ruimte voor verkoopexposities. De kunstenaarskolonie Domburg kwam symbolisch tot een einde toen ‘de kunstzaal’ ten gevolge van hevige stormen in de winter van 1921 op 1922 instortte.
Kunstenaarskolonie
Domburg maakte aan het einde van de negentiende eeuw naam als een eenvoudig internationaal kuuroord, met als grote trekpleister de arts en fysiotherapeut Johan Georg Mezger (1838-1909). In diens kielzog volgden niet alleen de elite van Europa, maar ook tal van kunstenaars, zoals Jan Toorop en Piet Mondriaan. Na Mezgers dood en de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) veranderde het stadje langzaam aan in een familiebadplaats voor de middenklasse. Kunstenaars hebben van oudsher over Walcheren rondgezworven, aangetrokken door de ongerepte schoonheid van de omgeving, de bijzondere lichtval langs de kust en de weerschijn ervan over het door water omarmde land. Met enkele Belgische schilders als Emile Claus, Euphrosine Beernaert en Camille Van Camp omstreeks 1870 als voorlopers, beleefde de kunstenaarskolonie Domburg rond 1900 haar eerste bloei, met vervolgens een hoogtijperiode tijdens de bekende Domburgsche Tentoonstellingen (1911-1921). Zij bleef bestaan tot eind van de jaren twintig.
Tentoonstellingen
- 1994 Zeeland Mondriaan
- 2016 Naar Zeeland! Schilders van het Zeeuwse landschap
Auteur
-