Nel Karelse: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
Regel 10: Regel 10:
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/ ]
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/ ]
}}
}}
Atlete, afkomstig uit Kortgene. Nam in 1948 deel aan de Olympische Spelen van Londen.
'''Neeltje Jannetje (Nel) Karelse''' is een voormalige atlete, afkomstig uit [[Kortgene]]. Zij was, direct na de Tweede Wereldoorlog, sprintster en verspringster. Zij nam in 1948 deel aan de Olympische Spelen van Londen.
'''Neeltje Jannetje (Nel) Karelse''' is een voormalige atlete, afkomstig uit [[Kortgene]]. Zij was, direct na de Tweede Wereldoorlog, sprintster en verspringster. Zij nam in 1948 deel aan de Olympische Spelen van Londen.


== Biografie ==
== Biografie ==
===Oorlog===





Versie van 21 mei 2015 10:37

Nel Karelse

Hans Harting, bron: Wikimedia Commons, jaar: 1951, foto: J.D. Noske
Geboren 25 januari 1926 Kortgene
Beroep atlete
VIAF [1]

Neeltje Jannetje (Nel) Karelse is een voormalige atlete, afkomstig uit Kortgene. Zij was, direct na de Tweede Wereldoorlog, sprintster en verspringster. Zij nam in 1948 deel aan de Olympische Spelen van Londen.

Biografie

Oorlog

Trainingskamp

Nel Karelse was aangesloten bij atletiekvereniging De Zeeuwen in Vlissingen. Zij maakte in 1947 deel uit van een select groepje atleten dat onder leiding van Jan Blankers, de man van Fanny Blankers-Koen, elke zaterdag samenkwam in Hilversum ter voorbereiding op de Olympische Spelen van Londen (1948).


Ruilhandel

Zo min mogelijk werd in de olympische voorbereiding aan het toeval overgelaten. Zo kregen de olympische kandidaten tijdens de voedselbeperkingen na de oorlog extra bonnen voor suiker, vlees, boter, brood en kaas. Je had echter geld nodig om ze te verzilveren. Er ontstond daardoor een ruilhandel, meestal op basis van sympathie. Nel Karelse speelde hierin een centrale rol. Als slagersdochter (haar vader had bovendien een melkhouderij) kon zij alles eten wat haar hartje begeerde. Zij gaf haar bonnen dus weg aan anderen, zoals aan Xenia de Jong, die afkomstig was uit Den Haag en in Londen deel zou uitmaken van de 4 x 100 m estafette. Weldoenster Karelse meldde zich trouw voor de centrale trainingen in Hilversum, een reis vanuit Kortgene van een halve dag heen en een halve dag terug.[1]

Ondanks de voor die tijd Spartaanse voorbereiding ging het met Nel Karelse op de Spelen in Londen bij het verspringen toch nog bijna mis. De Zeeuwse, gewend aan eenzame trainingen op een grasveldje in Kortgene, raakt bij de verspringkwalificaties in paniek door het indrukwekkende decor van het olympisch stadion en vergat alle lessen en regels, opgedaan bij wedstrijden en trainingen. 'Ik was volkomen de kluts kwijt. Het is omdat Gerda (van der Kade) mij tot rust heeft gebracht met een paar woorden, anders had ik nooit de finale gehaald. Dankzij haar maakte ik nog één goede sprong.'[1] In de finale wist Nel Karelse met een sprong van 5,545 m een vijfde plaats te behalen, direct achter de als vierde eindigende Gerda van der Kade-Koudijs.
Karelse kwam in Londen ook uit op de 200 m, waarin zij in de halve finale met een vijfde plaats werd uitgeschakeld. Nel Karelse: 'Als atlete deed je maar wat in de voorbereiding. Ik ging juist voor wedstrijden ijzig hard trainen met als gevolg dat je met stijve spieren aan de start verscheen en niets presteerde.'[1]

Zegereeks doorbroken

Door haar optreden op olympisch niveau kreeg Nel Karelse ook te maken met een minder plezierige kant van de sport: de "jacht" op mannelijke atletes, die in Nederland enkele jaren later zijn dieptepunt zou bereiken in de schorsing van de Friese sprintster Foekje Dillema. Gerda van der Kade: 'Er liep een aantal atletes rond over wie getwijfeld werd, of ze wel bij de dames mee mochten doen. De Poolse Walasiewicz was het beroemdste voorbeeld. Die hebben we nog in Oslo gezien, bij de EK van 1946. Fanny was heel fanatiek wat dat betreft. Wij hadden Nel Karelse in de ploeg, een beetje mannelijk meisje. Wat ze allemaal niet verzon om haar te "betrappen", was gewoon gênant. Dat is een hele afschuwelijke situatie geworden in het olympisch dorp, waarmee ik niets te maken wilde hebben. Uit protest ben ik op mijn bed gaan liggen en ik dacht: bekijken jullie het allemaal maar. Hier wil ik geen deel van uitmaken. Als je dat nu zo graag wil weten, vind ik, moet je het op een nette manier – via artsen – laten uitzoeken.'[1]

Nel Karelse werd nooit Nederlands kampioene op haar beste olympische nummer. Zij wist echter wel eenmaal de naoorlogse zegereeks van Fanny Blankers-Koen op de 200 m te doorbreken door in 1949 het Nederlands kampioenschap op deze afstand voor zich op te eisen.

Nederlandse kampioenschappen

Onderdeel Jaar
200 m 1949

Persoonlijke records

Onderdeel Prestatie Datum Plaats
100 m 12,4 s 1948
200 m 25,2 s 10 juli 1948 Eindhoven
verspringen 5,715 m 18 juli 1948 Rotterdam
Bronnen, noten en/of referenties
  • Blankers, J., Haitsma, J. en Moerman, J. (1951) Gouden boek der K.N.A.U., Uitgegeven ter gelegenheid van het 50-jarig jubileum. N.V. Drukkerij Joh. Mulder
  • Koumans, J. (1972) De 50 besten "aller tijden" KNAU
  • Heere, A. en Kappenburg, B. (2000) 1870 – 2000, 130 jaar atletiek in Nederland. Groenevelt b.v. ISBN 90 90 12867 0
  • Kooman, K. (2003) Een koningin met mannenbenen L.J. Veen ISBN 90 204 0820 8
  • Bijkerk, T. (2004) Olympisch Oranje. De Vrieseborch ISBN 90 6076 522 2
  • Brant, J. en Waśko, J. (2010) World Women’s Athletics 100 Best Performers Year List 1926-1962 ABACUS - Zamość ISBN 978 83 61882 40 4

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam Een koningin met mannenbenen

Externe link