Reimond Kimpe: verschil tussen versies
Regel 13: | Regel 13: | ||
[[Bestand:Kimpe_Scoop.JPG|thumb|left|200px|Abstract schilderij van Kimpe, ca. 1955, foto: Johan Francke, juli 2015, collectie ZB]] | [[Bestand:Kimpe_Scoop.JPG|thumb|left|200px|Abstract schilderij van Kimpe, ca. 1955, foto: Johan Francke, juli 2015, collectie ZB]] | ||
[[Bestand:Kimpe_36935.jpg|thumb|right|175px|Schilderij 'de jager' van Kimpe, uit 1943, prentbriefkaart, 2008, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 36935]] | [[Bestand:Kimpe_36935.jpg|thumb|right|175px|Schilderij 'de jager' van Kimpe, uit 1943, prentbriefkaart, 2008, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 36935]] | ||
Reimond of Raymundus Josephus Petrus (voluit) Kimpe studeerde als civiel ingenieur (bouwkunde) af aan de Universiteit van Gent, maar | Reimond of Raymundus Josephus Petrus (voluit) Kimpe studeerde als civiel ingenieur (bouwkunde) af aan de Universiteit van Gent, maar was als schilder autodidact. | ||
Tijdens en na zijn studie bouwkunde deed hij zijn best om naam te maken als schrijver in het Vlaamse literaire wereldje van begin 20e eeuw. Ondanks enkele publicaties en een vriendschap met de wel erkende schrijver Felix Timmermans brak hij niet door en verdiende de kost als ingenieur in Lier bij Antwerpen. | ===Schrijver=== | ||
Tijdens en na zijn studie bouwkunde deed hij zijn best om naam te maken als schrijver in het Vlaamse literaire wereldje van begin 20e eeuw. Ondanks enkele publicaties en een vriendschap met de wel erkende schrijver Felix Timmermans brak hij niet door en verdiende de kost als ingenieur in Lier bij Antwerpen. Kimpe schreef onder meer de romans ‘Levenswetten’ (1911), een bundel verhalen); ‘Het eeuwige onvoldane' en 'Langsheen den gulden middenweg’ (1912). Ook verscheen het toneelspel ‘Het bateloos offer’ was van zijn hand. | |||
===Eerste Wereldoorlog en daarna=== | ===Eerste Wereldoorlog en daarna=== | ||
Regel 28: | Regel 29: | ||
===De jaren vijftig en zestig=== | ===De jaren vijftig en zestig=== | ||
Vanaf de jaren vijftig werd het Reimond Kimpe weer toegestaan met zijn werk te exposeren, onder andere op de Benelux-dagen in Groede in 1951. | Vanaf de jaren vijftig werd het Reimond Kimpe weer toegestaan met zijn werk te exposeren, onder andere op de Benelux-dagen in Groede in 1951. | ||
Na de oorlog werd de schildertrant van Kimpe gestileerder en abstracter, zijn mannen en vrouwen, huizen en schepen werden stereotiep, in schrille kleuren. | Na de oorlog werd de schildertrant van Kimpe gestileerder en abstracter, zijn mannen en vrouwen, huizen en schepen werden stereotiep, in schrille kleuren. | ||
==Betekenis== | ==Betekenis== |
Versie van 4 okt 2023 09:46
Reimond Kimpe | |
---|---|
Reimond Kimpe in 1963, fotoarchief PZC, ZB, Beeldbank Zeeland, recordnr. 136545 | |
Geboren | 6 december 1885 Gent |
Overleden | 11 mei 1970 Goes |
Beroep | kunstschilder |
VIAF | R. Kimpe |
Biografie
Reimond of Raymundus Josephus Petrus (voluit) Kimpe studeerde als civiel ingenieur (bouwkunde) af aan de Universiteit van Gent, maar was als schilder autodidact.
Schrijver
Tijdens en na zijn studie bouwkunde deed hij zijn best om naam te maken als schrijver in het Vlaamse literaire wereldje van begin 20e eeuw. Ondanks enkele publicaties en een vriendschap met de wel erkende schrijver Felix Timmermans brak hij niet door en verdiende de kost als ingenieur in Lier bij Antwerpen. Kimpe schreef onder meer de romans ‘Levenswetten’ (1911), een bundel verhalen); ‘Het eeuwige onvoldane' en 'Langsheen den gulden middenweg’ (1912). Ook verscheen het toneelspel ‘Het bateloos offer’ was van zijn hand.
Eerste Wereldoorlog en daarna
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was hij een fel flamingant en liep voorop in het streven naar een onafhankelijk Vlaanderen. Toen in 1917 met hulp van de Duitse bezetter de universiteit van Gent werd vernederlandst kreeg hij daar een aanstelling die omschreven werd als 'Erzats-professor' voor de faculteit van bruggen- en wegenbouw. Na de Eerste Wereldoorlog week hij uit naar Nederland en werd in Vlaanderen bij verstek ter dood veroordeeld. In 1920 vestigde hij zich in Middelburg, waar hij vanaf 1923 begon te schilderen en hij al spoedig een dominerende plaats in het Zeeuwse kunstleven innam. Aanvankelijk schilderde hij in een expressionistische bruine trant, die aansluit bij Vlaamse schilders als Permeke en Gustaaf de Smet. Schepen en havens, landschap en mensen van Walcheren waren zijn onderwerpen; vooral Westkapelle inspireerde hem.
Tweede Wereldoorlog
Tijdens de meidagen 1940, van 10 tot 18 mei, werd Reimond Kimpe als verdachte Belg gevangen gezet in fort Ellewoutsdijk. Zijn atelier, met een groot deel van zijn werk, ging bij de brand van Middelburg (17 mei 1940) verloren. Met het oog op de Groot-Nederlandse gedachte was hij in 1940 en 1941 lid van de NSB. Anton Mussert, de leider van de NSB, bracht begin 1941 een bezoek aan Zeeland. Op 10 januari 1941 was Mussert bij Kimpe thuis aan de Herengracht in Middelburg. Bij die gelegenheid zou de NSB-leider een schilderij van hem gekocht hebben. Tegen die achtergrond is het opvallend dat Reimond Kimpe Zeeland in juli 1942 onverwachts zou hebben moeten verlaten. De bezetter zou zijn werk 'entartet' hebben genoemd. Na de bevrijding van Zeeland werd Kimpe op 8 november 1944 gearresteerd de Nederlandse autoriteiten. Pas rond 1 februari 1946 kwam hij vrij, onder andere na langdurige gevangenschap in kamp De Witte Driehoek in Rilland.
De jaren vijftig en zestig
Vanaf de jaren vijftig werd het Reimond Kimpe weer toegestaan met zijn werk te exposeren, onder andere op de Benelux-dagen in Groede in 1951. Na de oorlog werd de schildertrant van Kimpe gestileerder en abstracter, zijn mannen en vrouwen, huizen en schepen werden stereotiep, in schrille kleuren.
Betekenis
Kimpe's aanzien in Zeeland was zeer groot; een Kimpe in huis hebben werd een 'must' voor elke kunstliefhebber. Hoewel hij in zijn jongere jaren zeker indrukwekkende schilderijen heeft gemaakt, is zijn betekenis wel overschat. In 2001 ontstond commotie over zijn NSB-lidmaatschap toen de gemeente Middelburg een werk ten behoeve van de stadhuiscollectie van hem wilde aankopen.
Betekenis
Kimpe's aanzien in Zeeland was zeer groot; een Kimpe in huis hebben werd een 'must' voor elke kunstliefhebber. Hoewel hij in zijn jongere jaren zeker indrukwekkende schilderijen heeft gemaakt, is zijn betekenis wel overschat. In 2001 ontstond commotie over zijn NSB-lidmaatschap toen de gemeente Middelburg een werk ten behoeve van de stadhuiscollectie van hem wilde aankopen.
Bibliografie
- Levenswetten (Antwerpen, 1911).
- Langsheen den gulden middenweg (Antwerpen, 1912).
- Zeeuwse culturele dag, 1956: 16 juni (Middelburg, 1956). Programma van de Zeeuwse culturele dag gehouden in de Prins van Oranje te Goes
- Karin Verboeket, Hesther van der Donk en Emke Raassen-Kruimel, De gulden middenweg; Reimond Kimpe 1885-1970 (Laren, 1970). Catalogus van de gelijknamige tentoonstelling, gehouden in het Singer Museum te Laren van 19 januari tot en met 9 maart 1997 en in het Zeeuws Museum te Middelburg van 22 maart tot en met 15 juni 1997
- Willem Enzinck, Reimond Kimpe, schilder van het wezen der dingen (Antwerpen, 1971).
- Lo van Driel, Een getekend leven. Reimond Kimpe (Vlissingen, 2016).
- Het leven van Jezus in Veere en omstreken, ingeleid en bezorgd door Lo van Driel (Middelburg, 2017).
Tekst Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
-herz. Peter Sijnke, 2011
Literatuur
- L. Maas, Reimond Kimpe.
- Karin Verboeket, Hesther van der Donk en Emke Raassen-Kruimel, De gulden middenweg; Reimond Kimpe 1885-1970 (Laren, 1970). Catalogus van de gelijknamige tentoonstelling, gehouden in het Singer Museum te Laren van 19 januari tot en met 9 maart 1997 en in het Zeeuws Museum te Middelburg van 22 maart tot en met 15 juni 1997
- Willem Enzinck, Reimond Kimpe, schilder van het wezen der dingen (Antwerpen, 1971).
- Peter Sijnke, ‘Van foute schilders en oude kerken’, in: Archievenblad (mei 2003), zie ook: Valentijn Byvanck, Zeeuws imago (Middelburg 2007).
- Ad Beenhakker, Naar Zeeland! Schilders van het Zeeuwse landschap (Vlissingen, 2016).
- Lo van Driel, Een getekend leven. Reimond Kimpe (Vlissingen, 2016).
- Reimond Kimpe (documentatiemap) (Middelburg: ZB, 2009).