Adri van Male: verschil tussen versies

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Wim van Gorsel (overleg | bijdragen)
Geen bewerkingssamenvatting
 
(2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven)
Regel 5: Regel 5:
| geboorteplaats = [[Philippine]]
| geboorteplaats = [[Philippine]]
| overlijdensdatum = [[11 oktober]] [[1990]]
| overlijdensdatum = [[11 oktober]] [[1990]]
| overlijdensplaats = [[Rotterdam]]
| overlijdensplaats = Rotterdam
| beroep = profvoetballer en belastingconsulent
| beroep = profvoetballer en referendaris belastingdienst
| WP = [https://nl.wikipedia.org/wiki/Adri_van_Male lemma in NL-Wikipedia]
}}
}}
Adri van Male was een keeper die in de jaren '30 bij Feyenoord speelde. Hij was afkomstig uit Philippine.
Adri van Male was een keeper die in de jaren '30 bij Feyenoord speelde. Hij was afkomstig uit Philippine.
Regel 20: Regel 19:


==Speler bij het Nederlands elftal==
==Speler bij het Nederlands elftal==
Adrie van Male speelde in totaal vijftien interlands. Hij debuteerde op 20 maart 1932 in een wedstrijd in Antwerpen tegen België (uitslag: 1-4), waar hij de geblesseerde Van der Meulen verving. Hij werd geroemd om zijn prestatie.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/nzc/1932-03-22/edition/null/page/2 Krantenbank Zeeland, 'Belgie-Nederland 1-4', in: Nieuwe Zeeuwse Courant, 22 maart 1932, pag. 2.]</ref>
Adrie van Male speelde in totaal vijftien interlands. Hij debuteerde op 20 maart 1932 in een wedstrijd in Antwerpen tegen België (uitslag: 1-4), waar hij de geblesseerde Van der Meulen verving. Hij werd geroemd om zijn prestatie.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/nzc/1932-03-22/edition/null/page/2 Krantenbank Zeeland, 'België-Nederland 1-4', in: Nieuwe Zeeuwse Courant, 22 maart 1932, pag. 2.]</ref>
Daarna kreeg eerste doelman Van der Meulen zijn vaste stek terug. Vanaf 1934 keerde Van Male terug in Oranje, maar zijn uitverkiezing kwam regelmatig op kritiek van de pers te staan, doorgaans van Amsterdamse journalisten. Vooral een tegengoal tegen Ierland, waarbij hij met bal en al achter de lijn wordt 'geschoten' wordt hem zwaar aangerekend. Enkele jaren was Leo Halle eerste doelman bij Oranje. Op 1 november 1937 (thuis tegen Luxemburg) kreeg Van Male weer een kans. Omdat hij goed presteerde mocht hij blijven staan. Zijn hoogtepunt vormde het WK van 1938 in Frankrijk. Daar werd hij door de internationale sportpers verkozen tot beste keeper. Door een knieblessure (kapotte meniscus) - tegen België (21 april 1940, uitslag: 4-2) - moest hij zijn voetbalcarrière noodgedwongen beëindigen.
Daarna kreeg eerste doelman Van der Meulen zijn vaste stek terug. Vanaf 1934 keerde Van Male terug in Oranje, maar zijn uitverkiezing kwam regelmatig op kritiek van de pers te staan, doorgaans van Amsterdamse journalisten. Vooral een tegengoal tegen Ierland, waarbij hij met bal en al achter de lijn wordt 'geschoten' wordt hem zwaar aangerekend. Enkele jaren was Leo Halle eerste doelman bij Oranje. Op 1 november 1937 (thuis tegen Luxemburg) kreeg Van Male weer een kans. Omdat hij goed presteerde mocht hij blijven staan. Zijn hoogtepunt vormde het WK van 1938 in Frankrijk. Daar werd hij door de internationale sportpers verkozen tot beste keeper. Door een knieblessure (kapotte meniscus) - tegen België (21 april 1940, uitslag: 4-2) - moest hij zijn voetbalcarrière noodgedwongen beëindigen.



Huidige versie van 20 jul 2021 om 07:15

Adri van Male

In het Nederlands elftal, 1938 (bron: Wikimedia Commons, fotograaf onbekend)
Geboren 7 oktober 1910 Philippine
Overleden 11 oktober 1990 Rotterdam
Beroep profvoetballer en referendaris belastingdienst

Adri van Male was een keeper die in de jaren '30 bij Feyenoord speelde. Hij was afkomstig uit Philippine.

Jeugd

Adriaan ('Adri') van Male werd geboren in Philippine, maar groeide op in Sas van Gent. Omdat zijn vader een baan kreeg bij de douane in Rotterdam, verhuisde het gezin in 1920 naar de Zuid-Hollandse havenstad. Hoewel hij Zeeland had verlaten bracht Adri van Male de vakanties vaak voetballend door op de boerderij van de familie Dhont bij St. Kruis.

Speler bij Feyenoord

Adri van Male in actie voor het Nederlands elftal, bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 7 augustus 2012, pag. 22.

Adri van Male speelde 221 wedstrijden voor Feyenoord in de competitie. Hij scoorde daarbij ook twee goals (strafschop en verre uittrap). Hij won met Feyenoord twee landskampioenschappen en twee KNVB bekers.

Van Male was erbij toen het Feyenoordstadion geopend werd in een wedstrijd tegen het Belgische Beerschot (27 maart 1937). De uitslag was 5-2 (37.825 toeschouwers).[1]

Speler bij het Nederlands elftal

Adrie van Male speelde in totaal vijftien interlands. Hij debuteerde op 20 maart 1932 in een wedstrijd in Antwerpen tegen België (uitslag: 1-4), waar hij de geblesseerde Van der Meulen verving. Hij werd geroemd om zijn prestatie.[2] Daarna kreeg eerste doelman Van der Meulen zijn vaste stek terug. Vanaf 1934 keerde Van Male terug in Oranje, maar zijn uitverkiezing kwam regelmatig op kritiek van de pers te staan, doorgaans van Amsterdamse journalisten. Vooral een tegengoal tegen Ierland, waarbij hij met bal en al achter de lijn wordt 'geschoten' wordt hem zwaar aangerekend. Enkele jaren was Leo Halle eerste doelman bij Oranje. Op 1 november 1937 (thuis tegen Luxemburg) kreeg Van Male weer een kans. Omdat hij goed presteerde mocht hij blijven staan. Zijn hoogtepunt vormde het WK van 1938 in Frankrijk. Daar werd hij door de internationale sportpers verkozen tot beste keeper. Door een knieblessure (kapotte meniscus) - tegen België (21 april 1940, uitslag: 4-2) - moest hij zijn voetbalcarrière noodgedwongen beëindigen.

Na zijn voetbalcarrière

Na zijn actieve carrière was Adri van Male werkzaam als referendaris bij de belastingdienst in Rotterdam. Hij werd benoemd tot Ridder in de Orde van Oranje-Nassau. Van Male woonde van 1975 tot 1986 in Middelburg. In de Rotterdamse wijk De Veranda werden sinds 1990 in totaal dertien straten naar voormalige Feyenoord-spelers vernoemd. Een daarvan werd vernoemd naar Adri van Male.[3]

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Literatuur

Sites

Noten