Leonardus Johannes de Marreé: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
|||
| (10 tussenliggende versies door 2 gebruikers niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{InfoboxPersoon | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[ | | afbeelding = [[Bestand:LJ de Marree.jpg|250px]] | ||
| naam = Leonardus Johannes de Marreé | | naam = Leonardus Johannes de Marreé | ||
| onderschrift = | | onderschrift = Leonardus Johannes de Marreé was zeer lange tijd voorzitter van het bestuur van het Burgerweeshuis in Middelburg; prent uit handschrift, 1792. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 1143. | ||
| geboortedatum = [[6 juni]] [[1810]] | | geboortedatum = [[6 juni]] [[1810]] | ||
| geboorteplaats = Middelburg | | geboorteplaats = Middelburg | ||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| overlijdensplaats = Doetinchem | | overlijdensplaats = Doetinchem | ||
| beroep = Medicus | | beroep = Medicus | ||
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/ Leonardus Johannes de Marreé] | | VIAF = [http://viaf.org/viaf/274521358 Leonardus Johannes de Marreé] | ||
}} | }} | ||
Medicus. Zoon van Johannes | ==Biografie== | ||
Medicus. Zoon van Johannes Cornelis, een gefortuneerd chirurgijn in Middelburg. Leonardus studeerde enige tijd aan de Geneeskundige School aldaar. Promoveerde in 1836 te Leiden op 'De membranis mucosis' (Over de slijmerige tussenschotten). Vestigde zich als geneesheer te Middelburg, waar hij, door een te grote hulpvaardigheid en voorkomendheid, het vertrouwen van zijn patiënten verloor. Hij was lid en bestuurder van talrijke liefdadige en kerkelijke commissies: voorzitter van het bestuur van het Burgerweeshuis (26 jaar), zeer actief lid en voorzitter van de Vereeniging van Genees- en Heelkundigen in Zeeland. Hij vertegenwoordigde Zeeland vaak op de Algemene vergadering en indien het nodig was, betaalde hij de reis uit eigen beurs. Hij was vaste rapporteur van de commissie voor vaccinatie en revaccinatie. In 1851 bracht hij verslag uit over de Zeeuwse volksdranken en de bestaande verordeningen tegen de hondsdolheid. Ook was hij lid van de commissie voor de Weersgesteldheid en voor de Constitutio Epidemica. Doordat hij zich gemakkelijk versprak deden talrijke anecdotes over hem de ronde, waarover hij zelf hartelijk meelachte. Uit armoede vestigde hij zich in 1869 te Doetinchem, waar hij tijdens de dysenterie-epidemie van 1873 opnieuw veel hulp verleende. Werken m.b.t. Zeeland: zie bibliografie. | |||
==Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984== | ==Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984== | ||
| Regel 26: | Regel 27: | ||
[[category:persoon]] | [[category:persoon]] | ||
[[category:Zeeuwen]] | [[category:Zeeuwen]] | ||
[[category: | [[category:Wetenschap]] | ||
[[category:Geschiedenis]] | |||
{{DEFAULTSORT:MarreÉ, Leonardus Johannes De}} | {{DEFAULTSORT:MarreÉ, Leonardus Johannes De}} | ||
Huidige versie van 25 mrt 2021 om 10:13
| Leonardus Johannes de Marreé | |
|---|---|
 Leonardus Johannes de Marreé was zeer lange tijd voorzitter van het bestuur van het Burgerweeshuis in Middelburg; prent uit handschrift, 1792. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 1143. | |
| Geboren | 6 juni 1810 Middelburg |
| Overleden | 11 maart 1875 Doetinchem |
| Beroep | Medicus |
| VIAF | Leonardus Johannes de Marreé |
Biografie
Medicus. Zoon van Johannes Cornelis, een gefortuneerd chirurgijn in Middelburg. Leonardus studeerde enige tijd aan de Geneeskundige School aldaar. Promoveerde in 1836 te Leiden op 'De membranis mucosis' (Over de slijmerige tussenschotten). Vestigde zich als geneesheer te Middelburg, waar hij, door een te grote hulpvaardigheid en voorkomendheid, het vertrouwen van zijn patiënten verloor. Hij was lid en bestuurder van talrijke liefdadige en kerkelijke commissies: voorzitter van het bestuur van het Burgerweeshuis (26 jaar), zeer actief lid en voorzitter van de Vereeniging van Genees- en Heelkundigen in Zeeland. Hij vertegenwoordigde Zeeland vaak op de Algemene vergadering en indien het nodig was, betaalde hij de reis uit eigen beurs. Hij was vaste rapporteur van de commissie voor vaccinatie en revaccinatie. In 1851 bracht hij verslag uit over de Zeeuwse volksdranken en de bestaande verordeningen tegen de hondsdolheid. Ook was hij lid van de commissie voor de Weersgesteldheid en voor de Constitutio Epidemica. Doordat hij zich gemakkelijk versprak deden talrijke anecdotes over hem de ronde, waarover hij zelf hartelijk meelachte. Uit armoede vestigde hij zich in 1869 te Doetinchem, waar hij tijdens de dysenterie-epidemie van 1873 opnieuw veel hulp verleende. Werken m.b.t. Zeeland: zie bibliografie.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
A.M. Lauret
Literatuur
- Van Gelderen, Uit oude notulen, 182-186.
- Ter herinnering 50-jarig bestaan Ver. Genees- en Heelkundigen, 101.
- Nagtglas, Levensberichten.
- J.Z.S. Pel, Chirurgijns, doctoren, heelmeesters en artsen op het eiland Walcheren, 1700-2000 (Middelburg, 2006).