Franciscus Querien den Hollander: verschil tussen versies
k Marja heeft pagina Hollander, Franciscus Querien Den hernoemd naar Franciscus Querien den Hollander: hernoemd |
|||
| (9 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
{{ | {{InfoboxPersoon | ||
| afbeelding = [[Bestand:Den Hollander.jpg|200px]] | |||
| naam = Franciscus Querien den Hollander | |||
| onderschrift = Onthulling door de heer den Hollander van zijn naambordje van de naar hem vernoemde straat t.g.v. elektrificatie van de Zeeuwse Spoorlijn. Vervaardiger | |||
Nationaal Foto Persbureau. Auteursrechthebbende: Spaarnestad Photo. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 21486 | |||
| geboortedatum = [[31 mei]] [[1893]] | |||
| geboorteplaats = Goes | |||
| overlijdensdatum = [[18 augustus]] [[1982]] | |||
| overlijdensplaats = Maarn | |||
| beroep = Directeur en president van de NS | |||
| VIAF = [http://viaf.org/viaf/] | |||
}} | }} | ||
==Biografie== | |||
Directeur en president van de NS. Volgde de H.B.S.-B opleiding in Goes. Zijn vader wilde hem als opvolger in de manufacturenzaak, maar Den Hollander koos voor een ingenieursstudie, zodat de winkel (na de dood van broer Anton, die wèl wilde opvolgen) verkocht werd. Na zijn studie voor werktuigkundig ingenieur aan de Technische Hogeschool in Delft (diploma in 1916) kwam hij bij de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij in opleiding voor de Dienst van Staatsspoorwegen in Nederlands-Indië. Na een korte 'stage' op de smederij en als machinist/stoker (1916-1917), vertrok hij in 1917 naar Indië, waar hij zijn loopbaan begon als aspirant-adjunct-afdelingschef (1918) en eindigde als hoofdingenieur in de functie van chef exploitatie (1937), bij de Dienst van Staatsspoorwegen. | |||
( | Terug in Nederland werd hij directeur van de Artillerie-inrichtingen (1938-1945), bleef in de oorlog in functie en werd na de bevrijding onder andere Directeur-Generaal van het Verkeer (oktober 1945). Hij stond op het punt naar Indië terug te keren, toen ir. Hupkes hem vroeg voor de Nederlandse Spoorwegen, waar hij eerst als directeur (1946-1947), later als president (1947-1958) werkzaam was. Den Hollander heeft zich in deze functies bezig gehouden met de naoorlogse opbouw van de N.S. als bedrijf, versterking van de internationale contacten (de TEE-trein was een idee van hem) en het zg. 'Oranjeboek project': de modernisering, beveiliging en elektrificatie van het spoorwegennet. Zo werd ter gelegenheid van de elektrificatie van de Zeeuwse lijn (in 1959) de laan naar het Stationsplein in Goes naar hem vernoemd. Ook werd hem toen door de commissaris van de koningin in Zeeland A.F.C. de Casembroot een schilderij van [[Wilhelm Ferdinand Abraham Isaac Vaarzon Morel]] aangeboden, uit dank voor het feit dat de N.S. in 1953 een trein door het ondergelopen gebied hij Kruiningen had laten rijden. | ||
Den Hollander was beroemd en berucht om zijn onverwachte controle-bezoeken aan spoorwegpersoneel (machinisten, overwegwachters, stationschefs en kantoormensen) en zijn doortastende karakter. Over het railvervoer had hij een eigen filosofie ontwikkeld: de ideale toestand zou zijn een grote frequentie en een hoge gemiddelde snelheid, met relatief kleine eenheden, goed comfort en zoveel mogelijk relevante stopplaatsen. | |||
Na zijn pensionering bij de N.S. in 1958, was hij onder meer algemeen voorzitter van het Verbond van Nederlandse Werkgevers (nu: V.N.O.), president-commissaris van de K .L.M. en president-curator van de Technische Hogeschool in Delft, aan welke instelling hij in 1955 ook tot doctor h.c. in de Technische Wetenschappen was benoemd. Verder was hij (ere)lid van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, curator van het Nederlands Economisch Instituut en oud vice-voorzitter van de Sociaal-Economische Raad. | |||
==Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984== | |||
{{GoToOriginal}} | |||
==Auteur== | |||
F. van Noordwijk, gecontroleerd redactie 2013 | F. van Noordwijk, gecontroleerd redactie 2013 | ||
==Literatuur== | |||
*Wikipedia.org, Frans den Hollander | |||
[[category:persoon]] | |||
[[category:Zeeuwen]] | |||
[[category:Geschiedenis]] | |||
{{DEFAULTSORT:Hollander, Franciscus Querien Den}} | |||
Huidige versie van 4 mrt 2021 om 10:02
| Franciscus Querien den Hollander | |
|---|---|
 Onthulling door de heer den Hollander van zijn naambordje van de naar hem vernoemde straat t.g.v. elektrificatie van de Zeeuwse Spoorlijn. Vervaardiger
Nationaal Foto Persbureau. Auteursrechthebbende: Spaarnestad Photo. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 21486 | |
| Geboren | 31 mei 1893 Goes |
| Overleden | 18 augustus 1982 Maarn |
| Beroep | Directeur en president van de NS |
| VIAF | [1] |
Biografie
Directeur en president van de NS. Volgde de H.B.S.-B opleiding in Goes. Zijn vader wilde hem als opvolger in de manufacturenzaak, maar Den Hollander koos voor een ingenieursstudie, zodat de winkel (na de dood van broer Anton, die wèl wilde opvolgen) verkocht werd. Na zijn studie voor werktuigkundig ingenieur aan de Technische Hogeschool in Delft (diploma in 1916) kwam hij bij de Hollandsche IJzeren Spoorweg Maatschappij in opleiding voor de Dienst van Staatsspoorwegen in Nederlands-Indië. Na een korte 'stage' op de smederij en als machinist/stoker (1916-1917), vertrok hij in 1917 naar Indië, waar hij zijn loopbaan begon als aspirant-adjunct-afdelingschef (1918) en eindigde als hoofdingenieur in de functie van chef exploitatie (1937), bij de Dienst van Staatsspoorwegen.
Terug in Nederland werd hij directeur van de Artillerie-inrichtingen (1938-1945), bleef in de oorlog in functie en werd na de bevrijding onder andere Directeur-Generaal van het Verkeer (oktober 1945). Hij stond op het punt naar Indië terug te keren, toen ir. Hupkes hem vroeg voor de Nederlandse Spoorwegen, waar hij eerst als directeur (1946-1947), later als president (1947-1958) werkzaam was. Den Hollander heeft zich in deze functies bezig gehouden met de naoorlogse opbouw van de N.S. als bedrijf, versterking van de internationale contacten (de TEE-trein was een idee van hem) en het zg. 'Oranjeboek project': de modernisering, beveiliging en elektrificatie van het spoorwegennet. Zo werd ter gelegenheid van de elektrificatie van de Zeeuwse lijn (in 1959) de laan naar het Stationsplein in Goes naar hem vernoemd. Ook werd hem toen door de commissaris van de koningin in Zeeland A.F.C. de Casembroot een schilderij van Wilhelm Ferdinand Abraham Isaac Vaarzon Morel aangeboden, uit dank voor het feit dat de N.S. in 1953 een trein door het ondergelopen gebied hij Kruiningen had laten rijden.
Den Hollander was beroemd en berucht om zijn onverwachte controle-bezoeken aan spoorwegpersoneel (machinisten, overwegwachters, stationschefs en kantoormensen) en zijn doortastende karakter. Over het railvervoer had hij een eigen filosofie ontwikkeld: de ideale toestand zou zijn een grote frequentie en een hoge gemiddelde snelheid, met relatief kleine eenheden, goed comfort en zoveel mogelijk relevante stopplaatsen.
Na zijn pensionering bij de N.S. in 1958, was hij onder meer algemeen voorzitter van het Verbond van Nederlandse Werkgevers (nu: V.N.O.), president-commissaris van de K .L.M. en president-curator van de Technische Hogeschool in Delft, aan welke instelling hij in 1955 ook tot doctor h.c. in de Technische Wetenschappen was benoemd. Verder was hij (ere)lid van het Koninklijk Instituut van Ingenieurs en het Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen, curator van het Nederlands Economisch Instituut en oud vice-voorzitter van de Sociaal-Economische Raad.
Encyclopedie van Zeeland, 1982-1984
Auteur
F. van Noordwijk, gecontroleerd redactie 2013
Literatuur
- Wikipedia.org, Frans den Hollander