Pieter Cornelis Adriaanse: verschil tussen versies
| (2 tussenliggende versies door dezelfde gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 18: | Regel 18: | ||
Naast bestuursfuncties in de Middelburgse sport was Pieter Adriaanse ook bestuurlijk actief voor de VVV Middelburg. Daaruit vloeide ook zijn inzet voort voor het ringrijden. Andere belangrijke functies die Pieter Adriaanse vervulde waren die van bestuurslid van de (toenmalige) Polder Walcheren en secretaris van de voogdijraad. | Naast bestuursfuncties in de Middelburgse sport was Pieter Adriaanse ook bestuurlijk actief voor de VVV Middelburg. Daaruit vloeide ook zijn inzet voort voor het ringrijden. Andere belangrijke functies die Pieter Adriaanse vervulde waren die van bestuurslid van de (toenmalige) Polder Walcheren en secretaris van de voogdijraad. | ||
===Man zonder glamour=== | ===Man zonder glamour=== | ||
Pieter Adriaanse werd wel afgeschilderd als advocaat zonder glamour, maar een man groot in menselijkheid. Een van zijn markantste trekken was dan ook zijn ongekunstelde eenvoud in zijn optredens. | Pieter Adriaanse werd wel afgeschilderd als advocaat zonder glamour, maar een man groot in menselijkheid. Een van zijn markantste trekken was dan ook zijn ongekunstelde eenvoud in zijn optredens.<ref>[https://krantenbankzeeland.nl/issue/pzc/1968-01-27/edition/0/page/13 Krantenbank Zeeland, 'Mr. P.C.: Advocaat te Middelburg', in: Prov. Zeeuwse Courant, 27 januari 1968, pag. 13]</ref> | ||
===P.C. Boutens=== | ===P.C. Boutens=== | ||
Pieter Adriaanse was een neef van de grote Middelburgse dichter [Pieter Cornelis Boutens]. Toen deze in maart 1943 overleed - Pieter Adriaanse zat op dat moment nog vast in het gijzelaarskamp in St. MIchielsgestel - erfde hij de gehele artistieke nalatenschap aan boeken en manuscripten van zijn oom, die op dat moment in Den Haag woonde. In het door de bezetters gevorderde huis van Adriaanse aan de Dam in Middelburg zorgde zijn echtgenote ervoor dat alle geërfde stukken uiteindelijk in het huis aan de Dam terecht kwamen. In de zestiger jaren kon het publiek via een expositie kennis nemen van een vrijwel geheel veilig gestelde artistieke nalatenschap van Boutens. | Pieter Adriaanse was een neef van de grote Middelburgse dichter [[Pieter Cornelis Boutens]]. Toen deze in maart 1943 overleed - Pieter Adriaanse zat op dat moment nog vast in het gijzelaarskamp in St. MIchielsgestel - erfde hij de gehele artistieke nalatenschap aan boeken en manuscripten van zijn oom, die op dat moment in Den Haag woonde. In het door de bezetters gevorderde huis van Adriaanse aan de Dam in Middelburg zorgde zijn echtgenote ervoor dat alle geërfde stukken uiteindelijk in het huis aan de Dam terecht kwamen. In de zestiger jaren kon het publiek via een expositie kennis nemen van een vrijwel geheel veilig gestelde artistieke nalatenschap van Boutens. | ||
| Regel 27: | Regel 28: | ||
== Bronnen == | == Bronnen == | ||
*[https://iguana.zebi.nl/iguana/www.main.cls?surl=catalogus#recordid=305251872Index=Indexppn | *[https://iguana.zebi.nl/iguana/www.main.cls?surl=catalogus#recordid=305251872Index=Indexppn P.C. Adriaansen (Documentatiemap) (Middelburg, Zeeuws Documentatiecentrum)] | ||
== Noten == | == Noten == | ||
Huidige versie van 12 mrt 2024 om 10:20
| Pieter Cornelis Adriaanse | |
|---|---|
 Portret door Jac. Prince van mr. P.C. (Pieter Cornelis) Adriaanse, advocaat en procureur te Middelburg. Bron: ZB, Beeldbank Zeeland, rec.nr. 272 | |
| Geboren | 21 december 1895 Hulst |
| Overleden | 2 augustus 1975 Middelburg |
| Beroep | Advocaat en procureur |
Biografie
Pieter (Piet) Adriaanse begon zijn juridische loopbaan in zijn geboorteplaats Hulst. Vanaf 1923 vestigde hij zich in Middelburg, waar hij een eigen advocatenpraktijk opzette.
Oorlog
De oorlogsjaren waren ingrijpend voor Pieter Adriaanse. Zijn huis en kantoor in de Lange Delft gingen in de meidagen 1940 in vlammen op en als hij naar andere bestaansmiddelen uitzag wachtte een positie in het distributiekantoor. Toen hij daar directeur werd, werd hij samen met enkele andere, ongeveer honderd, prominente Middelburgers vanaf mei 1942 als gijzelaar vastgezet in het kamp St. Michielsgestel.
Sport
Pieter Adriaanse was zijn leven lang een sportief man. In zijn jonge jaren, tijdens de eerste wereldoorlog, speelde hij in het eerste elftal van voetbalvereniging Middelburg, de club waarvan hij later ook voorzitter zou worden. Bovendien was Adriaanse actief in andere takken van sport zoals de atletiek. Voorts was hij voorzitter en bestuurslid van zwemvereniging 'Luctor et Emergo', waarbij hij vooral het reddingszwemmen stimuleerde.
Andere bestuursfuncties
Naast bestuursfuncties in de Middelburgse sport was Pieter Adriaanse ook bestuurlijk actief voor de VVV Middelburg. Daaruit vloeide ook zijn inzet voort voor het ringrijden. Andere belangrijke functies die Pieter Adriaanse vervulde waren die van bestuurslid van de (toenmalige) Polder Walcheren en secretaris van de voogdijraad.
Man zonder glamour
Pieter Adriaanse werd wel afgeschilderd als advocaat zonder glamour, maar een man groot in menselijkheid. Een van zijn markantste trekken was dan ook zijn ongekunstelde eenvoud in zijn optredens.[1]
P.C. Boutens
Pieter Adriaanse was een neef van de grote Middelburgse dichter Pieter Cornelis Boutens. Toen deze in maart 1943 overleed - Pieter Adriaanse zat op dat moment nog vast in het gijzelaarskamp in St. MIchielsgestel - erfde hij de gehele artistieke nalatenschap aan boeken en manuscripten van zijn oom, die op dat moment in Den Haag woonde. In het door de bezetters gevorderde huis van Adriaanse aan de Dam in Middelburg zorgde zijn echtgenote ervoor dat alle geërfde stukken uiteindelijk in het huis aan de Dam terecht kwamen. In de zestiger jaren kon het publiek via een expositie kennis nemen van een vrijwel geheel veilig gestelde artistieke nalatenschap van Boutens.
Auteur
-W. van Gorsel, 2022