Marinus Hendrik Damme: verschil tussen versies
Geen bewerkingssamenvatting |
Geen bewerkingssamenvatting |
||
| (2 tussenliggende versies door een andere gebruiker niet weergegeven) | |||
| Regel 8: | Regel 8: | ||
| overlijdensplaats = Middelburg | | overlijdensplaats = Middelburg | ||
| beroep = medicus | | beroep = medicus | ||
}} | }} | ||
== Biografie == | == Biografie == | ||
Damme liet zich in 1835 aan de Geneeskundige School inschrijven voor farmacie. De Man Sr. haalde hem later over om heelkunde in Leiden te studeren. In 1843 promoveerde hij op: 'De Perinei Ruptura' (Over de breuk in de bilnaad). Samen met [[Jan Cornelis de Man]] was hij gemeentegeneesheer in Middelburg. Hij was een uitstekend medicus die een grote praktijk opbouwde; bovendien nam hij als liberaal deel aan de gemeentepolitiek en was actief lid van de Vereniging van Genees- en Heelkundigen. Van deze vereniging was hij jarenlang voorzitter. In de periode 1861-1863 had hij er de handen vol aan, om scheuring te voorkomen tussen wel- en niet academisch gevormden. De laatsten waren in de meerderheid. Ze werden geleid door de zeer bekwame plattelandsdokter [[ | Damme liet zich in 1835 aan de Geneeskundige School inschrijven voor farmacie. De Man Sr. haalde hem later over om heelkunde in Leiden te studeren. In 1843 promoveerde hij op: 'De Perinei Ruptura' (Over de breuk in de bilnaad). Samen met [[Jan Cornelis de Man]] was hij gemeentegeneesheer in Middelburg. Hij was een uitstekend medicus die een grote praktijk opbouwde; bovendien nam hij als liberaal deel aan de gemeentepolitiek en was actief lid van de Vereniging van Genees- en Heelkundigen. Van deze vereniging was hij jarenlang voorzitter. In de periode 1861-1863 had hij er de handen vol aan, om scheuring te voorkomen tussen wel- en niet academisch gevormden. De laatsten waren in de meerderheid. Ze werden geleid door de zeer bekwame plattelandsdokter [[Jan Pe(r)sant Snoep]] en verlangden als overgangsbepaling bij de nieuwe wetgeving over de opleiding tot geneesheer de onbeperkte bevoegdheid tot uitoefening der praktijk. Door het tactvolle optreden van Damme is een breuk voorkomen. Voorts had de Vereeniging in hem een uitmuntend administrateur van het [[Ziekenfonds, Algemeen Middelburgsch]], één van haar geesteskinderen. In 1870 legde hij zijn praktijk neer en ging in Wassenaar wonen. Hij werd later helemaal blind en raakte eenzijdig verlamd. | ||
== Auteur == | == Auteur == | ||
Huidige versie van 8 nov 2024 om 08:36
| Marinus Hendrik Damme | |
|---|---|
 M.H. Damme, circa 1872, foto, KZGW, ZI IV, nr. 154-27. | |
| Geboren | 15 augustus 1819 Middelburg |
| Overleden | 30 januari 1889 Middelburg |
| Beroep | medicus |
Biografie
Damme liet zich in 1835 aan de Geneeskundige School inschrijven voor farmacie. De Man Sr. haalde hem later over om heelkunde in Leiden te studeren. In 1843 promoveerde hij op: 'De Perinei Ruptura' (Over de breuk in de bilnaad). Samen met Jan Cornelis de Man was hij gemeentegeneesheer in Middelburg. Hij was een uitstekend medicus die een grote praktijk opbouwde; bovendien nam hij als liberaal deel aan de gemeentepolitiek en was actief lid van de Vereniging van Genees- en Heelkundigen. Van deze vereniging was hij jarenlang voorzitter. In de periode 1861-1863 had hij er de handen vol aan, om scheuring te voorkomen tussen wel- en niet academisch gevormden. De laatsten waren in de meerderheid. Ze werden geleid door de zeer bekwame plattelandsdokter Jan Pe(r)sant Snoep en verlangden als overgangsbepaling bij de nieuwe wetgeving over de opleiding tot geneesheer de onbeperkte bevoegdheid tot uitoefening der praktijk. Door het tactvolle optreden van Damme is een breuk voorkomen. Voorts had de Vereeniging in hem een uitmuntend administrateur van het Ziekenfonds, Algemeen Middelburgsch, één van haar geesteskinderen. In 1870 legde hij zijn praktijk neer en ging in Wassenaar wonen. Hij werd later helemaal blind en raakte eenzijdig verlamd.
Auteur
-A.M. Lauret
Literatuur
- J.C. de Man, Geneeskundige school I, 120-121.
- Ter herinnering aan het 50-jarig bestaan van de Ver. van genees- en heelkundigen, 104-107.