Zonneveld

Zonneveld

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Zeehospitium te Domburg/Oostkapelle, geopend 5 febr. 1909 ter behandeling van kinderen 'lijdende aan een niet besmettelijke vorm van tuberculose, uitgezonderd longtuberculose'. (Zie voor de ontwikkeling dezer instelling tot 1929 onder Elizabeth D. van den Broecke). Deze schonk bij het beëindigen van haar taak als eigenaresse en directrice van Zonneveld de gebouwen en grond met een kapitaal van f 115.000 aan de per 21 juni 1929 opgerichte 'Stichting Zeehospitium Zonneveld' met de bovengenoemde doelstelling. De verpleegcapaciteit bleef volledig bezet totdat in de jaren vijftig de tuberculose en met name de kindertuberculose sterk verminderde tengevolge van behandeling en vaccinatie. Verandering in de bestemming van het Zeehospitium werd noodzakelijk. In januari 1957 kon naast de tuberculose-afdeling begonnen worden met revalidatie van kinderen na kinderverlamming. Spoedig bleek dit een aflopende zaak te zijn. In 1960 werd Zonneveld erkend als kinderziekenhuis voor ziekenfonds-verzekerden. De sanatoriumafdeling werd wegens het ontbreken van patiënten in 1967 opgeheven. De revalidatie is gespecialiseerd op motorisch gestoorde kinderen en jongeren tot 20 jaar. In verband met deze veranderde bestemming werd de bebouwing 1969-1980 geheel vernieuwd en uitgebreid en omvat nu: paviljoens en zusterhuis, centraal gebouw, mytylschool met afdeling voortgezet buitengewoon onderwijs, instructiebad en afdeling ergotherapie. Opgenomen zijn nu (1983) 66 patiënten, terwijl 74 anderen poliklinische dagbehandeling ontvangen. De mytylschool telt 111 leerlingen. De veranderende eisen en opvattingen omtrent de revalidatie van kinderen en jeugdigen hebben een vermindering van het aantal verpleegdagen tengevolge, tegenover een vermeerdering van het aantal dagbehandelingen, waarbij de patiënten in hun gezin kunnen blijven. Naast de medische begeleiding vindt paramedische behandeling plaats in de vorm van fysiotherapie, arbeidstherapie, logopaedie en ergotherapie.