Zeeuws Elftal

Uit Wiki ZB
Ga naar: navigatie, zoeken
krulbollen

Zeeuws gelegenheidsvoetbalteam dat wordt samengesteld uit de beste in Zeeland spelende amateurspelers.

Start Zeeuws elftal

Een van de voorlopers van het latere Zeeuws Elftal kwam al in 1902 in actie. Dit was een gelegenheidselftal, samengesteld door de Middelburgse graanhandelaar Albertus Jeronimus. In het paasweekeinde van 1902 regelde hij twee wedstrijden. Op eerste paasdag werd in Goes gespeeld tegen een Bredaas team (0-4 verlies) en een dag later in Vlissingen tegen Olympia uit Rotterdam (5-5). Vanwege drukke werkzaamheden voor zijn graan- en zadenbedrijf trok Jeronimus zich later terug uit de Zeeuwse voetbalsport.[1] Het idee van een Zeeuws elftal kwam echter weer terug.

Dit nieuwe Zeeuws Elftal werd opgericht in januari 1927. Tijdens een officiële vergadering werd Vlissingen-speler Henk ('Katje') Kokelaar aangewezen als eerste aanvoerder. Hij was daarmee tweede keus, want het Zeeuws Elftal kreeg niet de goedkeuring van v.v. Middelburg, dat zich tekort gedaan voelde en daarom al zijn spelers terugtrok. De officiele startwedstrijd van het Zeeuws Elftal ging overigens niet door omdat tegenstander HFC Haarlem door het moeilijke reistraject op het laatste moment afzag van het duel.

Aankondiging wedstrijd Zeeuws Elftal in PZC (1947), bron: Krantenbank Zeeland, Prov. Zeeuwse Courant, 18 juni 1947, pag. 3.

De feitelijke start van het Zeeuws Elftal was op 22 augustus 1931 als - na een aantal selectiewedstrijden - een nieuw gekozen Zeeuws Elftal het opneemt tegen het zgn. 'Zwaluwen-elftal' van de KNVB. Dit Zwaluwen-elftal, samengesteld uit spelers van NAC, Unitas, Neptunus en VUC speelt het Zeeuws Elftal van de mat. Het wordt 8-1. In dit eerste Zeeuws Elftal komen de volgende spelers in actie: doel: A. Cattoir (Hulst); achter: F. Dieleman (Axel), J. Leijnse (Middelburg); midden: J. Hamelink (Terneuzen), D. Danielse (Goes), F. Dirkse (Middelburg); voor: G. Joziasse (Hulst), L. Dobbeleir (Terneuzen, P. Vogel (Middelburg), A. Lauwers (Terneuzen) en C. de Schrijver (Goes).

Ondanks de zware nederlaag van het Zeeuws Elftal is er in 1932 weer een wedstrijd, dit keer in Vlissingen tegen het Dordtse DFC. De trainer is Krottenau. Vanwege het slechte weer komen er echter maar weinig toeschouwers opdagen en moet de organisatie nog geld toeleggen op de wedstrijd. Weer een jaar later, voor een nieuw duel tegen het Zwaluwen-team, komen er in Middelburg echter ruim drieduizend toeschouwers kijken.

De technische en organisatorische begeleiding van het Zeeuws Elftal stond in die beginjaren nog in de kinderschoenen. Oud-Vlissingenspeler Bram de Smit, later de eerste gediplomeerde trainer in Zeeland, gaf aan dat je zelf een (zwart) broekje moest meenemen en sokken. Smit: 'In de kleedkamer werd alleen maar 'Vooruit. Kom op!' gezegd.

Ook in andere regio's van ons land werden provinciale gelegenheidsteams opgericht. Bijzonder was wel dat deze teams na de invoering van het betaald voetbal (in 1954) ook weer geruisloos verdwenen. In Zeeland, als enige provincie zonder betaald voetbal, bleef het team wel bestaan.

Vanaf 1955 wordt het Zeeuws Elftal serieuzer aangepakt. In Goes vinden dan regelmatig centrale trainingen plaats van de beste, in KNVB-verband uitkomende Zeeuwse spelers. De trainingen werpen hun vruchten af, want in hetzelfde jaar wordt landskampioen Eindhoven met 6-3 verslagen. Helaas worden de centrale trainingen kort daarna vanwege financiële redenen weer geschrapt.

In 1956 werd door KNVB-administrateur Harrie Pompen ook een Oud-Zeeuws-elftal opgestart. Dit team oogstte veel sympathie, door via benefietwedstrijden geld bijeen te voetballen voor diverse goede doelen.

Het Zeeuws-elftal speelt tegen de Zuidelijke combinatie in Vlissingen in 1959, foto: archief PZC, Bron: Zeeuwse Bibliotheek, Beeldbank Zeeland, recordnr. 123204

Opzet

Het Zeeuws Elftal was bedoeld voor spelers die de stap naar een betaalde club niet konden of wilden zetten - of al achter zich hadden - en toch een of twee keer per jaar op niveau hun talenten wilden etaleren. Het Zeeuws Elftal was daarmee tegelijkertijd een team dat het hoogste niveau vertegenwoordigde van wat Zeeland op voetbal-amateurniveau te bieden had.

Selectiebeleid

Lezer PZC ontevreden over selectiebeleid (1947), Bron: Krantenbank Zeeland, Prov. Zeeuwse Courant, 3 juli 1947, pag. 5.

Bij wedstrijden van het Zeeuws Elftal is er altijd veel ophef geweest over het wel of niet selecteren van bepaalde spelers. De keuzeheren stonden soms voor moeilijke opgaves wie wel of niet uit te nodigen. Steevast leidde dat vrijwel altijd tot discussies. Zo was er in 1971 ophef over het niet selecteren van Arnemuiden-spits Joost de Ridder. Op de vraag waarom hij er niet bij zat antwoordde de Arnemuidse goalgetter getergd dat hij immers niet de schoonzoon was van de trainer. Hij doelde daarmee op het wel selecteren van Vlissingen-aanvaller Johnny Siwabessy, die een relatie had met de dochter van Zeeuws-elftal-trainer Bram de Smit. In 1975 zegde Oostkapelle-ster Gerard Schipper een dag voor de wedstrijd tegen FC Den Haag af omdat hij niet met de 'Middelburg-kliek' wilde samenspelen, waarvan hij toch nooit een bal ontving. In 1976 bedankten Terneuzen-spelers Maarten van der Staal en Jan Geelhoedt voor de eer, omdat ze het Zeeuws elftal maar als iets Walchers beschouwden. Jan Geelhoedt destijds: "Een spelerswisseling komt er pas als iemand een doodschop van de tegenstander krijgt".[2]

Een ander heikel discussiepunt was vaak het feit dat bepaalde Zeeuwse (top)ploegen hun medewerking weigerden spelers af te staan aan het Zeeuws Elftal. Omdat de duels vaak gespeeld worden in de voorbereiding op het nieuwe seizoen was er vaak de angst daarna spelers langere tijd kwijt te raken door blessures opgelopen bij het Zeeuws Elftal. Soms stelden clubs ook dat de wedstrijd van het Zeeuws Elftal niet paste in hun voorbereiding.

Legendarische wedstrijden

In de loop van de jaren speelde het Zeeuws Elftal diverse, achteraf legendarische wedstrijden. Misschien wel de bekendste werd op zaterdag 31 mei 1975 in Middelburg gespeeld, toen het Zeeuws Elftal het opnam tegen FC Den Haag. Laatstgenoemde club, met spelers als Aad Mansveld en Ton Thie kort daarvoor nog winnaar van de KNVB-beker, werd door het Zeeuwse gelegenheidselftal verdiend met 4-2 verslagen. Bij het Zeeuws elftal waren de Middelburg-spelers Henny Wijs en Kees van der Sluis de grote uitblinkers.[3]

Een andere legendarisch jaar voor het Zeeuws Elftal was 1983. In dat jaar werd gelijkgespeeld tegen Jong Oranje (2-2), werd gewonnen van een gelegenheidsteam van Zeeuwse profs (3-2) en werd ook nog tegen het grote Oranje gespeeld. Deze wedstrijd werd echter wel met 9-0 verloren.

Ook 1984 was een gedenkwaardig jaar. Tijdens het zgn. 'Zeeland '84-toernooi' werd met 2-1 gewonnen van het Duitse VFL Bochum en met 1-1 gelijkgespeeld tegen het Belgische Beveren.[4]

In 1988 speelde het Zeeuws Elftal tegen Club Brugge. Ook dit was een bijzondere wedstrijd. Na een 3-0 voorsprong (doelpunten Marco en Ronald van Oeveren en Geert Bouwman) - Brugge werd volgens de PZC 'weggespeeld' - kwamen de Belgen nog terug tot 3-3.[5]

In 1990 werd verrassend gewonnen van het Russische CSKA Moskou (2-1).[6]

De aansprekende tegenstanders die steeds bereid waren een oefenwedstrijd te spelen het Zeeuws Elftal - vaak in combinatie met een visuitje op de Oosterschelde - waren voor een belangrijk deel het gevolg van de goede contacten van de Zeeuwse afdelingsvoorzitter van de KNVB Kees Blomaard.[7]

Na de eeuwwisseling, na de nieuwe opzet (zie onderstaand) boekte het Zeeuws Elftal ook nog opvallende resultaten met een gelijkspel tegen FC Utrecht (2009: 1-1) en Feyenoord (2010: 0-0).[8]

Een sterk spelend Zeeuws elftal verrast Club-Brugge met 3-3 op 17 mei 1988, Vlissingen spits Leo Wesel sprint voorbij verdediger Peter Creve, Bron: Krantenbank Zeeland, PZC, 18 mei 1988, pag. 19.

Stichting Zeeuws elftal

In 2006 werd het Zeeuws Elftal, dat de jaren daarvoor een slapend bestaan had geleden - als onderdeel van het jaarlijkse Sloepoort cup-toernooi in Nieuwdorp - nieuw leven ingeblazen.[9] Er kwam een officiële Stichting Zeeuws Elftal, die op een professionele manier de spelersselectie en de begeleiding van de wedstrijden ter hand moest nemen. Onderstaand enige info over de nieuwe Stichting.

Missie, visie en doelstellingen

Het bestuur van de Stichting heeft als missie om de Zeeuwse Elftallen weer een duidelijk herkenbare plaats te geven binnen het voetbal in Zeeland. Zij wil dit bereiken door een kwalitatief goede organisatie rondom de te spelen wedstrijden van de Zeeuwse elftallen. Voor de selectie van de beste voetballers uit Zeeland wordt gebruik gemaakt van een grote scoutingroep die de gehele provincie beslaat. Binnen de mogelijkheden van de beschikbaarheid van spelers en data is het streven om tenminste twee wedstrijden tegen attractieve tegenstanders per jaar te organiseren voor zowel het Zeeuws Elftal, Jong Zeeland (onder 23 jaar) als voor het Zeeuws Dames Elftal. Deze wedstrijden worden bij voorkeur op diverse locaties binnen de provincie gespeeld.

Comité van aanbeveling

Het comité van aanbeveling bestaat op dit moment (2015) uit: Danny Blind, Adrie Koster, Cees van Liere, David Luteijn en Greame Rutjes. Hun rol is vooral gelegen in de ambassadeursfunctie.

Zeeuws Elftal-FC Den Haag (1975), Kees van der Sluis slalomt langs Aad Mansvelt Bron: ZB, Beeldbank Zeeland

Bestuur

Het bestuur van de Stichting Zeeuws Elftal is anno 2016 als volgt samengesteld: Ben de Reu (voorzitter), Marius Priester (penningmeester), Harry Koster (wedstrijdzaken), Jordan van Langevelde (secretaris) en Jos van Belzen (technische zaken).

Het bestuur wordt ondersteund door Adri de Willigen (arbitrage) en Paul ten Hacken (beheerder website/fotograaf).

Technische staf

De technische staf van het Zeeuws elftal bestaat uit de volgende personen: Dolf Roks (Coach)Zeeuws Elftal, Nick Corré (Coach Jong Zeeland), Carel Peterson (Teammanager), Mohammed El Bekkaoui (assistent- en keeperstrainer), Niels Noordhoek (assistent teammanager), Carole Traas (fysiotherapeut) en Eduard Vromen (verzorger)

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Literatuur

Sites

Noten