Windesheimer Congregatie

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Windesheimer Congregatie

Windesheim of het Kapittel van Windesheim is een congregatie van augustijner koorheren (reguliere kanunniken en kanunnikessen) waarvan het moederklooster stond in het gelijknamige dorp Windesheim in Overijssel.

Windesheimer Congregatie

In 1368 gestichte congregatie van reguliere kanunniken, waarbij zich in de loop der tijd talrijke kloosters hebben aangesloten. In 1405 werd het klooster Mariënhof (Paradisus Mariae) te Reimerswaal gesticht als een dochter van Roodedal bij Brussel. In 1407 betrokken de kanunniken hun nieuwe convent dat was gebouwd even buiten de Vrouwenpoort. Evenals het moederklooster was het aangesloten bij de congregatie van Neuss. Doordat het kapittel van Neuss zich voegde onder de Windesheimer Congregatie, ging ook Mariënhof deel uitmaken van deze beweging. In 1530 moest het convent worden ontruimd wegens de overstromingen. In 1555 werd de prior van het klooster Mariëntroon te Herenthals benoemd om de bezittingen te beheren. Ogenschijnlijk hebben de Windesheimers in Zeeland weinig invloed gehad, doch dit is slechts schijn. Hun invloed hier liet zich bijv. ook gelden door de Congregatie van Sion. Trouwens heel het kloosterleven van de 15e eeuw heeft de invloed van Windesheim ondergaan.

Auteur

S.J.M. Hulsbergen

Literatuur

  • S. Muller Hz., De indeeling van het bisdom.
  • Post. Kerkgeschiedenis.
  • Ermerins, Zeeuwsche oudheden.