V.v. Goes

Uit encyclopedie van zeeland
(Doorverwezen vanaf Vv Goes)
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Sjabloon:Infobox voetbalclub

logo v.v. Goes, bron: website club

v.v. GOES is een op 15 september 1895 opgerichte amateurvoetbalvereniging uit Goes. Het is hiermee de oudste club in de Provincie Zeeland. De thuiswedstrijden worden gespeeld op Sportpark Het Schenge, Geldeloozepad 5 in Goes.

Geschiedenis

Oprichting

Op 15 september 1885 wordt in Goes de voetbalclub Zeelandia opgericht door de vijftienjarige HBS-scholier Aloysius Wilhelmus Schneider. Deze jongste zoon van een Duits koopman, die een zaak heeft in porselein, aardewerk, kristal en glas in de Lange Vorststraat, besloot een dag na zijn vijftiende verjaardag samen met zijn klasgenoot Samuel de Jonge Mulock Houwer een voetbalclub op te richten.[1]

Aloysius Wilhelmus Schneider in 1895, oprichter van voetbalclub Zeelandia, Bron: Krantenbank Zeeland, in: PZC, 30 juni 1995, pag. 28.

De eerste wedstrijden werden gespeeld op een grasveld van boer Van de Linde op grond van de boerderij Klein Frankrijk. In 1888 telt de club negentien 'werkende' leden, vijf 'ondersteunende' leden en zeven 'buitenleden'. De contributie bedraagt twintig cent per maand, in de zomermaanden tien cent, terwijl het entreegeld vijftig cent was. De clubkleuren waren rood, wit en zwart (rood-wit verticaal gestreept shirt, zwarte broek, zwarte kousen). Als kleedlokaal fungeert café Havenzicht.

Zeelandia in 1906, Bron: Krantenbank Zeeland, in: PZC, 30 juni 1995, pag. 28.

Het veld op Klein Frankrijk is erg slecht. In 1909 verhuist de club dan ook naar de "Schengewei" aan de Polderschen weg. Het clubgebouw werd café Slot Ostende bij het kerkplein van Goes. Het veld wordt beschikbaar gesteld door directeur Hanken van de Wilhelminapolder.

In 1911 werd in Goes ook de vereniging Hollandia opgericht. Deze club bestond grotendeels uit handarbeiders, voor wie bij Zeelandia eigenlijk geen plaats was. Omdat Hollandia vanaf 1915 echter ook op de Schengewei terecht kwam, fuseerden beide clubs kort daarna, in 1917. De nieuwe club ging GVV (Goesche Voetbal Vereniging) heten. Het eerste elftal bestond uit een mix van GVV- en Hollandia-spelers. Het nieuwe clubgebouw werd melksalon 'De Landbouw' op de Grote Markt.

Eerste Wereldoorlog

Na de Eerste Wereldoorlog ging het economisch slecht met de club en moest de terreinknecht elke week langs de deuren om geld op te halen voor een wedstrijdbal. De clubkas was vaak zo leeg dat er serieus over na werd gedacht de club dan maar op te heffen. Dat werd echter weggestemd. Feit was wel dat - mede door de financiele problemen en de daardoor ontstane onrust - er andere Goese clubs werden opgericht, zoals Zeeuwse Boys (1927) en Robur (1932).

Frans de Munck in actie voor Oranje, Bron: Website vv Goes

In de jaren daarna gaat het langzaam beter met Goes. In 1931 krijgt de club voor het eerst twee juniorenploegen. In 1933 neemt het het gemeentelijk sportveld aan de Westhavendijk in gebruik. In 1935 promoveert het eerste elftal voor het eerst naar de tweede klas.

In 1937 vond er weer een fusie plaats. Dit keer fuseert de club met Zeeuwse Boys. Uiteindelijk werd de huidige clubnaam (v.v. GOES) aangenomen, een acroniem van “Gezamenlijk Opwaarts Eendrachtig Sterk.”

In de oorlogsjaren had Goes een goede ploeg. Op 15 mei 1944 speelt het in Sittard een beslissingswedstrijd tegen Sittardse Boys om promotie naar de eerste klas. Goes verliest deze wedstrijd met 1-0 door een fout van de talentvolle keeper Frans de Munck. Frans de Munck speelde het seizoen daarna overigens voor Sittardse boys en dwong daarna een transfer af naar FC Koeln in Duitsland. Hij zal later nog vele malen voor het Nederlands Elftal uitkomen.

Jaren '60: magere jaren

De jaren zestig zijn sportief gezien magere jaren voor de vv Goes. In 1961 degradeert de club naar de derde klasse en in 1968 zelfs naar de vierde klasse, een absoluut dieptepunt. Daarna wordt de weg omhoog weer ingezet. Met spelers als Kees van der Sluis, Simon Harinck en Maarten de Kok wordt onder leiding van ex-Middelburg-coach Piet Lindenberg in 1971 het kampioenschap behaald van de derde klasse en volgt promotie naar de tweede klas. Twee jaar later, in 1973, volgt echter weer degradatie naar de derde klasse. Op dat niveau blijft de club 16 seizoenen lang. In 1993 volgt echter een nieuw kampioenschap en promotie naar de tweede klasse.

Vier jaar later, in 1997, wordt via de nacompetitie zelfs promotie naar de eerste klasse afgedwongen. Op dat niveau speelt Goes twee seizoenen, alvorens in 1995 opnieuw naar de tweede klas te degraderen. In 2000 volgt een nieuwe degradatie, ditmaal naar de derde klas.

Hoofdklasse

Na de eeuwwisseling wordt de weg naar boven opnieuw ingezet. Binnen enkele jaren volgt promotie naar de 2e klas en in 2011 volgt via de nacompetitie zelfs promotie naar de eerste klas. In 2012 wordt opnieuw geschiedenis geschreven. Onder leiding van trainer Gerard de Nooijer bereikt de club via de nacompetitie voor het eerst de hoofdklasse. In 2018 volgt nog een promotie naar de derde divisie via de nacompetitie. Op dit moment (2021) is Kevin Hollander de hoofdtrainer.

Erelijst

  • Kampioen van de Derde klasse in 1912
  • Kampioen van de Derde klasse in 1935
  • Kampioen van de Tweede klasse in 1943
  • Kampioen van de Tweede klasse in 1946
  • Kampioen van de Vierde klasse in 1968
  • Kampioen van de Derde klasse in 1971
  • Kampioen van de Derde klasse in 1989
  • Kampioen van de Derde klasse in 2009
Promotie's
  • Promotie naar de Eerste klasse in 1993
  • Promotie naar de Eerste klasse in 2011
  • Promotie naar de Hoofdklasse in 2012
  • Promotie naar de Derde Divisie in 2018

Bekende (ex-)spelers

  • Frans de Munck
  • Jampie van der Sluis
  • Antoine Debbaut
  • Simon Harinck
  • Maarten de Kok
  • Kees van der Sluis

Bekende (ex-)trainers

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Literatuur

Sites

Noten