Vrouwenvoetbal

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Vrouwenvoetbal
EZDVV, 1969, Bron: Krantenbank Zeeland, in: Prov. Zeeuwse Courant, 30 augustus 1969, pag. 16.

Geschiedenis

Vrouwenvoetbal wordt al sinds de 19e eeuw beoefend. De eerste officiele vrouwenwedstrijd werd in 1892 in het Schotse Glasgow gespeeld. In Engeland was dat in 1895. De bakermat van het Nederlandse vrouwenvoetbal ligt in Zeeland, in Kapelle. In deze plaats werd eind 1968 de club E.Z.D.V.V. (Eerste Zeeuwse Dames Voetbal Vereniging) opgericht door Gerard Korsuize, die ook de trainingen verzorgde. Bekende speelsters uit die eerste jaren waren onder andere Jose van Hoof ('de blonde pijl' of 'de vrouwelijke Johan Cruijff'), die later tot meer dan zestig interlands kwam, Maja Versprille en Miny te Selle. E.Z.D.V.V. speelde aanvankelijk in een 'wilde' Zeeuwse competitie. Toch was het geen echt 'wilde' competitie, want E.Z.D.V.V. wilde zich graag aansluiten bij de KNVB. In de statuten van de nationale voetbalbond stond echter dat de voetbalsport was voorbehouden aan het mannelijk geslacht en werden er 'esthetische' redenen genoemd waarom vrouwenteams niet werden toegelaten.[1]

Bron: Krantenbank Zeeland, 'Damesvoetbal', in: Prov. Zeeuwse Courant, 15 november 1968, pag. 7.

In 1970 wordt op initiatief van EZDVV een begin gemaakt met de oprichting van een echte competitie tussen vrouwenteams. In totaal zeven teams schrijven zich in. Dit zijn: EZDVV, Amro-bank Middelburg/Vlissingen, Aviolanda (Woensdrecht), Minerva (Arnemuiden) Noorvrouwen (Westkapelle), Octopus (Zoutelande) en SVH (Hoedekenskerke). Competitieleider is Gerard Korsuize. Het inschrijfgeld bedraagt tien gulden per team.[2] Omdat EZDVV deze eerste (en enige) Nederlandse vrouwen-voetbalcompetitie wint, mag het zich het volgende seizoen (1970/'71) inschrijven in de door de international ladies football association (ILFA) te organiseren Europacup-toernooi.[3] Het nationaal vrouwenvoetbalteam vond, in zekere zin, ook zijn geboorte in de provincie Zeeland. Zaterdag 2 januari 1971 vonden er in cafe de Landbouw in Goes de eerste verkennende besprekingen plaats om te komen tot een dergelijk team.[4] In de eerste nationale selectie kwamen dan ook vele Zeeuwse vrouwen terecht.[5] Ook de eerste 'bondscoach' was een Zeeuw: Robert Verbruggen uit Goes, die op dat moment tevens trainer was van EZDVV.

Trainer Robert Verbruggen trok regelmatig het land in om de beste speelsters van Nederland op te sporen. Elke vrijdagavond vond er een centrale training plaats in Kapelle. Dit 'Nederlands dameselftal' speelde in totaal 21 wedstrijden, onder andere in Brielle tegen de (mannen)redactie van het tijdschrift Panorama (uitslag: 3-3). Slechts twee nederlagen werden er geleden. In een kwalificatiewedstrijd voor het vrouwen-WK (in Mexico) tegen Frankrijk werd overigens ook verloren: 4-0. Hierdoor miste men de WK. In april 1971 werd de Algemene Nederlandse Dames Voetbal Bond (ANDVB) opgericht in Kapelle. Er werden twee competities opgezet: een voor Zeeland/West-Brabant en een voor Zuid-Holland. De winnaars van beide competities zouden om het landskampioenschap strijden.[6] In de zomer van 1971 werden de ANDVB-competities overgenomen door de KNVB. Ook het ANDVB-team van Robert Verbruggen werd in november 1971 ontbonden. De taken van de Zeeuw werden bij de KNVB overgenomen door Siem Plooijer en Jan Zwartkruis.

Vijftig jaar later

Vijftig jaar na de introductie van het vrouwenvoetbal in Zeeland (en Nederland) is er heel veel veranderd. Heel veel verenigingen, vooral de grotere, hebben een of meerdere damesteams en vooral de laatste jaren is er een sterke groei van het aantal speelsters dat zich aanmeldt. Dit heeft wellicht te maken met de toegenomen aandacht voor het vrouwenvoetbal als gevolg van de deelname van het Nederlands damesteam aan EK en WK.

De dames van vv Oostkapelle (geel/blauw) in actie, Bron: Website vv Oostkapelle

In Nederland ging in het seizoen 2007/2008 de eerste eredivisie voor vrouwen van start met clubs als AZ, FC Twente en Heerenveen. In 2011 was FC Twente de eerste club in Nederland die speelsters betaalden, later volgden ook andere clubs, bijvoorbeeld Ajax. In 2012 werd overgegaan tot een eredivisie met een aantal Belgische topteams, de zogenoemde BeNeliga. Intussen is er weer gewoon een Nederlandse eredivisie voor vrouwen opgestart. Deze telt inmiddels 9 teams. Zeeland heeft zijn leidende positie in het vrouwenvoetbal intussen al lang verloren. Anno 2019 waren IJzendijke, Sparta/JVOZ(onder 17) en Hontenisse (op zondag) de hoogst spelende Zeeuwse clubs (allen eerste klasse). De Vlissingse Wil Siereveld kwam tussen 1977 en 1983 uit voor het Nederlands damesteam.[7]

Auteur

Wim van Gorsel, 2015, herz. 2021

Bronnen

Audiovisueel materiaal

Literatuur

Sites

Noten

  1. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Verdriet om weigering van KNVB in Kapelle', in: Prov. Zeeuwse Courant, 30 augustus 1969, pag. 16.
  2. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Voetbalcompetitie in Zeeland voor dames', in: Prov. Zeeuwse Courant, 1 april 1970, pag. 15.
  3. ↑ Krantenbank Zeeland, 'EDZVV landskampioen van het damesvoetbal', in: Prov. Zeeuwse Courant, 4 juli 1970, pag. 10
  4. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Damesvoetbal gaat nationaal team vormen', in: De Stem, 30 december 1970, pag. 16.
  5. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Vooral Zeeuws damesvoetbal in nationale selectiegroep' in: Prov. Zeeuwse Courant, 4 januari 1971, pag. 10.
  6. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Damesvoetbal heeft nu algemene bond', in: De Stem, 13 april 1971, pag. 9.
  7. ↑ Krantenbank Zeeland, 'Wil Bomer ziet stagnerend damesvoetbal', in: PZC, 8 oktober 1988, pag. 37.
Overgenomen van "https://www.encyclopedievanzeeland.nl/index.php?title=Vrouwenvoetbal&oldid=104777"