Veldmuis (microtus Arvalis)

Veldmuis (microtus Arvalis)

De veldmuis heeft de familiekenmerken van de woelmuizen: tamelijk gedrongen, vrij korte poten en een stompe snuit; de lichaamslengte is maximaal 130 mm. Verder heeft deze muis ene tamelijk egaal gladde vacht met bruingrijze bovenkant en lichtgrijze buikzijde, een kort staartje (kleiner 1/3 lichaamslengte), kleine maar goed zichtbare oren en licht gekleurde poten. Als echte woelmuizen zijn het vooral woelers in de bovenlaag. Naast de omgewerkte grond van ondiepe gangenstelsels, zijn er in de vegetatie nog al eens uitgeknaagde looppaadjes zichtbaar die naar de ingangen van holletjes leiden. Hoewel ook overdag actief, is de kans op het waarnemen van veldmuizen niet erg groot. Daarop bestaat nog de meeste kans bij een door de kat gevangen muis uit het buitengebied, of tijdens het controleren van nestkasten van uilen en torenvalken, die in muizenrijke jaren vaak meer muizen bij de jongen brengen dan er opgegeten worden. Een heel bruikbare indicator voor het voorkomen van veldmuizen vormt het veelvuldig jagen van torenvalk, buizerd en blauwe reiger op bepaalde plaatsen. Dit duidt altijd op woelmuien, niet op bosmuis die uitsluitend nachtactief is. Wanneer het om bermen van wegen of slootkanten gaat, zal het hoofdzakelijk veldmuis betreffen.

Meer informatie >>

AUTEUR

Kraker, Kees de

LITERATUUR

-Bekker, J.P. e.a., Zoogdieren in Zeeland; Fauna Zeelandica Deel 6 (Zoogdierenwerkgroep Zeeland, Stichting Het Zeeuwse Landschap, 2010) 128-130

http://zoeken.zeeuwsebibliotheken.nl/?itemid=|library/vubissmart-zeeland|1681022

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

*Woelmuizen