Stuivezand

Stuivezand

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

(Nieuwland voor Baarland, Stuufzant, Stuyfzand, Stuysant, e.a.). Verdronken dorp en parochie ten zuiden van Baarland, Zuid-Beveland. Stuivezand wordt ook wel als eiland genoemd; bedijkt tussen 1370 en 1375 door graaf Willem V. De stichting van de parochie vond vóór 1406 plaats. Door de verlegging van de stroom van de Honte omstreeks het midden van de 15e eeuw, heeft Stuivezand veel dijkdoorbraken gekend. Toen in 1525 de Dierik, een arm van de Honte, werd afgedamd was Stuivezand met het land van Borssele en Baarland verbonden. Na de vloeden van 1530 en volgende jaren (1532, 1552 en 1570) keerden de meeste inwoners niet terug. Het kleiner geworden gebied van Stuivezand is uiteindelijk gecombineerd met dat van Everinge. Het laatste stuk van Stuivezand is in het begin van de 17e eeuw ten ondergegaan.

LITERATUUR

C. Dekker, Zuid-Beveland. Grijpink, Register op de parochiën. A. Hollestelle, De Honte. S. Muller Hz., De indeeling van het bisdom.