SportZeeland
| SportZeeland; Zeeuwse Sportraad; Stichting Sportieva |
|---|
Geschiedenis
Van Zeeuwse Sportraad … naar SportZeeland. De Zeeuwse Sportraad werd in 1959 opgericht als schakel tussen overheid, gemeenten, provincie en de sport. De Zeeuwse Sportraad was onderdeel van het toenmalige Provinciaal Opbouworgaan Stichting Zeeland te Middelburg. Ruim tien jaar later werd de eerste beroepskracht bij de sportraad aangesteld. Van louter adviesorgaan bouwde de sportraad het takenpakket uit met de organisatie van algemene sportopleidingen, coördinatie van sportieve recreatie activiteiten, ontwikkeling van sport voor gehandicapten en andere werkzaamheden op het gebied van sportontwikkeling en sportstimulering. In 1992 ging de Zeeuwse Sportraad als zelfstandige organisatie alleen verder en verhuisde toen tijdelijk naar Arnemuiden in de gebouwen van het voormalige vormingscentrum 'Het Zilveren Schor.' Op dat moment beschikte de Zeeuwse Sportraad over een zestal beroepskrachten.
In 1994 vestigde de sportraad zich in Middelburg in een bedrijvencentrum in het industriegebied Arnestein. De keuze voor deze plek werd mede bepaald door het beschikbaar hebben van een grote opslagloods voor de sport- en speluitleencentrale. Vanaf die tijd veroverde de Zeeuwse Sportraad steeds nadrukkelijker een plaats in de Zeeuwse sportstructuur als het advies- en ondersteuningsinstituut. Het nieuwe elan van de organisatie werd benadrukt in 1996 met een geheel nieuwe huisstijl. De naam werd op dat moment nog niet aangepast daar de naam Zeeuwse Sportraad goed herkenbaar en inmiddels reeds vele jaren ingeburgerd was.
In 1997 werd de stichting Sportieva aan de Zeeuwse Sportraad gekoppeld. Sportieva hield zich bezig met de uitleen van sport- en spelmateriaal en de organisatie van sportieve evenementen vooral voor de sportverenigingen, het onderwijs en ter ondersteuning van het sportkader. In 2001 staakte Sportieva haar activiteiten die inmiddels bij andere bedrijven zijn ondergebracht.
In de loop der jaren heeft het zeer uitgebreide takenpakket van de Zeeuwse Sportraad de naam in feite achterhaald. De organisatie was niet meer uitsluitend een raad maar omgevormd tot een provinciale organisatie voor sport en bewegen waarbij het geven van raad(advies) slechts een klein onderdeel is. Sinds 2003 gaat de organisatie verder onder de naam SportZeeland. Vanuit de nieuwe naam werd ook een geheel nieuwe huisstijl ontwikkeld met een nieuw beeldmerk. Om het brede en toenemende takenpakket helder te kunnen rubriceren, werden drie thema's aan de organisatie verbonden, namelijk: Sportservice, Sportadvies en Sportpromotie.
Sportservice, Sportadvies en Sportpromotie
Sportservice
.jpg)
Sportservice houdt in:
- Samen met vele (sport)partners kwalitatief goede sport(producten) aanbieden, die een bijdrage leveren aan plezierig en gezond sporten en bewegen.
- SportZeeland stimuleert deelname aan sport voor vele doelgroepen, bevordert een gezonde en actieve leefstijl en activeert sportiviteit en respect.
- SportZeeland beheert het provinciaal coördinatiepunt Weerbaarheid.
Sportadvies
.jpg)
Sportadvies houdt in:
- Zorgdragen voor een goede, laagdrempelige en heldere sportstructuur in Zeeland van waaruit gebruikers op een efficiënte en effectieve manier ondersteund kunnen worden.
- Bevordering en uitbouw SportZeeland als Huis voor en van de Sport.
- SportZeeland ontwikkelt zich verder als kennis en informatiecentrum met alle actuele sporttakoverstijgende informatie, bijvoorbeeld op het gebied van wet en regelgeving.
Sportpromotie
Sportpromotie houdt in:
- Structureel aandacht vragen voor sport en bewegen door de (mede)organisatie / coördinatie van evenementen en activiteiten in Zeeland.
- Communicatie met Zeeuwse partners / organisaties over ontwikkelingen op het gebied van Sport en Bewegen, bijvoorbeeld door sportcongressen, symposia, scholingen.
- Bevordering (top)sportklimaat door (ondersteuning)evenementen, organisatie Topsportgala Night of the Sports, promotie Zeeland als sportieve provincie, uitwisseling sportactiviteiten met onder meer Belgische collega-organisaties.
Auteur
Wim van Gorsel, 2015