Schuitvlot

Schuitvlot

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984

Tot ver in de negentiende eeuw werd er - vooral in de wintermaanden - druk gevaren over de Walcherse watergangen, door boeren en schuteboeren, van de boerderij naar het dorp en van het dorp naar de stad. Van het ene schuitvlot naar het andere.

Totdat er gemalen in gebruik werden genomen was Walcheren een nat en drassig eiland, waar het gemakkelijker was zich over het water dan over de weg te bewegen. Daartoe was een fijnmazig netwerk van sloten en watergangen op het eiland. Bijna alle dorpen, steden en boerderijen waren via het water bereikbaar. De huidige Schuitvlotstraten herinneren nog aan de plaats (de steigers) waar vroeger de binnenvaartschepen aanlegden.

De schuitvlotten maakten gebruik van de watergangen, hulpwatergangen (sprienken) en sloten (dulven). Hoe slecht de wegen in de wintermaanden werden blijkt uit een citaat van Smallegange van 1696: ‘moeten de landlieden, dan ten meerendeel de steden door de bequame watergangen met schuiten besoekken.’

Tot diep in de negentiende eeuw werd er druk gebruik gemaakt van de Domburgse- en Veerse watergang; vooral door boeren die in platboomde schuiten hun waren naar de markt in Middelburg brachten. Ook werden de schuiten gebruikt voor het vervoer van steen en zand. Daarnaast waren er beurtschepen die de dorpen op gezette tijden aandeden.

Toen in de loop van de 19^de eeuw de wegen steeds beter werden bleek het vervoer over water steeds minder belangrijk.

A.Teunis

LITERATUUR

A.P. de Klerk, Varen over Walcherse watergangen. V[javascript:LinkToWord('van','Index202') an] [javascript:LinkToWord('schuitvlot','Index202') schuitvlot] naar [javascript:LinkToWord('schuitvlot','Index202') schuitvlot] : een vrijwel vergeten vorm van vervoer (Middelburg, 2012).

http://zoeken.zeeuwsebibliotheken.nl/?itemid=|library/vubissmart-zeeland|5068067

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984