Robert I, De Fries/EvZ1982-1984

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen

Zoon van graaf Boudewijn V van Vlaanderen (1035-1067); betwistte na de dood (1070) van zijn oudere broer Boudewijn VI van Vlaanderen de Vlaamse erfopvolging van diens nog jonge zoon Arnulf III. Gesteund door kringen in het noorden van Vlaanderen viel Robert Vlaanderen binnen en versloeg in 1071 te Kassel (thans in Noord-Frankrijk) de gravin-weduwe Richildis en haar zoon Arnulf III, die in de strijd bleef. Aldus trok Robert I de grafelijkheid Vlaanderen aan zich. De bijnaam 'de Fries' dankte hij aan zijn eerder verblijf in het noorden, waar hij in 1063 was gehuwd met Geertrui, weduwe van graaf Floris I van Holland, wiens graafschap hij in naam van zijn jonge stiefzoon Dirk V bestuurde. Deze laatste nam ca. 1075 het bestuur over Holland over. Het is mogelijk dat Robert de Fries als graaf van Vlaanderen de Zeeuwse eilanden bewesten Schelde vervolgens in leen gaf aan zijn Hollandse stiefzoon. Het is evenwel ook mogelijk dat de leenband van Holland met Vlaanderen t.a.v. Zeeland bewesten Schelde pas is ontstaan ten tijde van Diederik van de Elzas als graaf van Vlaanderen. Omstreeks 1067 had Robert vanuit Vlaanderen een politionele expeditie per schip ondernomen naar Walcheren omdat de Zeeuwen de grafelijke belastinginners hadden gemolesteerd. De Zeeuwen hebben deze grafelijke expeditie als mislukt beschouwd en schreven hun zege toe aan de relieken van Willibrord die ze uit de kerk van Westkapelle hadden gehaald en voor zich uit hadden gedragen.