Piet Baert
| Piet Baert | |
|---|---|
 Piet Baert ontwikkelde zich tijdens zijn leven tot Stadschroniqueur van Terneuzen. Foto: C. de Boer/De Stem, 1978. Bron: ZB/Beeldbank Zeeland, rec.nr. 146651 | |
| Geboren | 1918 |
| Overleden | 25 november 2002 Hoek |
| Beroep | politieagent, ambtenaar vreemdelingenzaken en stadschroniqueur |
Achtergrond
Als vijftienjarige pakte Piet Baert allerlei karweitjes aan – zoals hotelknecht en bomenrooier - omdat hij, als schipperszoon met een zieke vader, het gezinsinkomen op peil moest houden. Toen de oorlog uitbrak zat hij in het regiment grenadiers. Daarna moest hij dwangarbeid verrichten in Duitsland, moest onderduiken en onderging de hongerwinter.
Politie
Na de bevrijding werd Baert controleur bij de huisvestingscommissie in Terneuzen, tot de toenmalige burgemeester van Terneuzen J. Tellegen hem bij de politie vroeg. Het was 1947 en Baert ging aan de zelfstudie, deed vijf jaar actieve dienst en werd in 1952 overgeplaatst naar de administratie. Bij de gemeentelijke herindeling van 1970 kreeg hij de vreemdelingen- en herkenningsdienst onder zijn hoede. Hij haalde er zijn pensioen, maar drukte in 1987 nogmaals zijn stempel met de thema-uitgave ‘100 jaar gemeentepolitie in Terneuzen’.
Stadschroniqueur
Na zijn pensionering kreeg Baert alle tijd voor zijn grote liefde: de geschiedenis van Terneuzen in de ruimste zin van het woord. In 1962 al stond hij met twee stadgenoten aan de wieg van de vereniging Oud-Terneuzen en was aansluitend vele jaren bestuurslid en redacteur. Deze vereniging telde in haar hoogtijdagen (begin jaren zeventig) meer dan 700 leden.
De oprichting van de oudheidkundige vereniging was geënt op Baerts voortdurende zoektocht naar oude ansichten en foto’s van Terneuzen. Eind jaren zestig verscheen van zijn hand het boek ‘Oud-Terneuzen: honderd foto’s uit het oude Terneuzen verzameld en van toelichting voorzien’. In 1976 stelde Baert het boekwerkje ‘Terneuzen in oude ansichten’ samen, met herdrukken in 1984 en 1997. Een gelijksoortig boekje kwam er, samen met W. Schelstraete, van het kanaaldorp Sluiskil.
Zeker na zijn pensionering groeide Baert uit tot chroniqueur van Terneuzen. Hij publiceerde in het verenigingsblad ‘De Stem van Oud-Terneuzen’ en vooral in de bijlage ‘Zeeuws-Vlaanderen Extra’ van de PZC.
De laatste jaren van zijn leven kampte Baert met zijn gezondheid, waarbij met name zijn gezichtsvermogen hem parten speelde. Het leidde er uiteindelijk toe dat hij een aantal jaren geleden zijn archief van de hand deed. Piet Baert overleed op 25 november 2002 op 84-jarige leeftijd.
Prive
Piet Baert was getrouwd met Antonnetta Luycks.
Bronnen
Auteur
W. van Gorsel, 2024