Pier-en-pinkspolder

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Pier-en-pinkspolder

Polder in de gemeente Goes, gelegen in het noordoosten van de Goesschepolder; opgenomen in het Waterschap de Brede Watering van Zuid-Beveland (opgericht 1959), thans Waterschap Noord- en Zuid-Beveland; oppervlak te ca. 12 ha. De Pier-en-Pinkspolder ligt onder één dijkage met de Goesschepolder. Het gebied bestond oorspronkelijk uit twee afzonderlijke, aangrenzende poldertjes: het Coman Heynenspoldertje in het zuiden en de Jan Pieterszpolder of Kleine Polder in het noorden. Beide kwamen vóór 1361 tot stand. De Jan Pieterszpolder werd na inundatie herdijkt tussen 1448 en 1451 en inundeerde nadien nog verscheidene malen. Het Coman Heynenspoldertje (6 gemeten) heette vanaf 1570 Pieter Pinckspolder; P. Pincks was met zijn broer Foort eigenaar van het gebied. Na overstroming der twee polders in 1570 werden ze zonder herstel van de binnendijk beverst (1571). Tezamen werden zij Pier-en Pin(c)kspolder (ca. 31 gemeten) genoemd. Tot 1959 was de polder opgenomen in het waterschap Goessche e.a. Goesschepolder).


AUTEUR

J. Kuipers

LITERATUUR

Wilderom, Tussen afsluitdammen III. C. Dekker, Zuid-Beveland. Roessingh, Waterschap Goessche.