Ostholt (of Hostholt)

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Ostholt (Hostholt)

Verdronken dorp in het ambacht Boechoute (Boekhoute), voor het eerst vermeld in een oorkonde van keizer Otto II uit 976 en waarschijnlijk al verdwenen door de vloed van 1042. Voor de elfde eeuw was er een kerk. ‘Holt’ is een bos met opgaand hout. In de Miracula Sancti Amandi schrijft bisschop Notger van Luik (980), dat in de villa Ostholt een blind meisje en een verlamd kind op wonderbaarlijke wijze waren genezen.

Ter plaatse van het verloren Ostholt kwam waarschijnlijk tussen 1214 en 1231 de Losenpolder met daarin een parochie Groede (ook Polre genaamd) tot stand, niet ver van Biervliet, Wevelswale en Koudekerke; een bron uit 1251 vermeldt bijvoorbeeld ‘Gherode in loco qui dictur Losenpolre’. Deze polder verdween met het oude Zeeuws-Vlaamse landschap aan het eind van de zestiende eeuw.


AUTEUR

-Jan J.B. Kuipers (2013)


BRONNEN

-M.K.E. Gottschalk, De Vier Ambachten en het Land van Saaftinge in de Middeleeuwen. Een historisch-geografisch onderzoek betreffende Oost Zeeuws-Vlaanderen c.a. (Assen, 1984) 23-25, 96-97.