Marinus Hendrik Wilderom/EvZ1982-1984

(Wissenkerke, N.-Beveland, 27 februari 1914 – Vlissingen 4 oktober 1990). Weg- en Waterbouwkundig ingenieur (ing.). ). Weg- en Waterbouwkundig ingenieur (ing.). Na MULO opleiding Zeeuwsch Technisch Instituut Goes (1932), diploma Zeeland (1936), Wegentechnicus PBNA (1937). Loopbaan: Rijkswaterstaat Directie Nieuwe Wegen standplaats Dordrecht (1937), Provinciale Waterstaat in Zuid-Holland (1939), Weder opbouw en Volkshuisvesting standplaats Katwijk aan Zee (1945), Rijkswaterstaat Directie Zeeland (1948), later bij Directie Waterhuishouding en Waterbeweging, waar hij als stafadviseur bij de Studiedienst Vlissingen bleef tot zijn pensionering in 1979. Stelde vele interne nota's, rapporten en memo's over de Zeeuwse oevers samen. De studie over zijn geboortegrond Noord-Beveland, waarvoor de oorlogsjaren 1940/45 deels benut werden, vormde later de basis voor het schrijven van een boek over het ontstaan van de Noord-Bevelandse polders c.a., dat mede door het contact met M.P. de Bruin in 1961 samen met hem in eigen beheer werd uitgegeven. De volgende delen II tm. IV, over het ontstaan van de polders c.a. in overig Zeeland, werden in de serie 'Tussen Afsluitdammen en Deltadijken' door hem alleen gerealiseerd en in eigen beheer uitgegeven. Bij het verschijnen van het laatste doel in 1973 werden hem op een vergadering van het Koninklijk Zeeuwsch Genootschap der Wetenschappen de onderscheidingstekenen van Ridder in de Orde van Oranje Nassau uitgereikt. Publiceerde vanaf 1952 in vakbladen Orgaan Technische Ambtenaren Rijkswaterstaat en Polytechnisch Tijdschrift o.a. een nieuwe visie over het ontstaan van oever- en dijkvallen in Zeeland, verder artikelen over onder wateronderzoek, dijkdoorbraken en bodemgesteldheid. Publicaties: zie bibliografie.