Lillo, Fort-

Uit encyclopedie van zeeland
Naar navigatie springen Naar zoeken springen
Lillo, Fort-

Tekst uit de Encyclopedie van Zeeland 1982-1984


Versterking op de rechteroever van de Schelde aan de Lillopoler (B).Vrij regelmatige vijfhoek met regelmatige bastions, voorzien van natte hoofdgracht, contrescarp en een buitengracht aan de landzijde. Buiten-polygoon 160 tot 210 m. Het fort werd in 1583 door de Antwerpenaren opgebouwd om de vaart naar hun stad te beveiligen. In 1588 werd het vergeefs door Mondragon belegerd. Bij de Vrede van Munster bleef het aan Staatse zijde. Aankomst van de gemachtigden van de keizer van Oostenrijk om Lillo en Liefkenshoek krachtens de vrede van 1785 in bezit te nemen. Buiten het territoir der Republiek gelegen, werd de begrenzing van het rechtsgebied bij het Tractaat van Limietscheidingen van 1664 vastgesteld tot op 560 m van de buitenwerken van het fort. Het beheer van Lillo, met de onderhorige forten Liefkenshoek, Frederik Hendrik en Kruisschans (resp. noord en zuid van Lillo) werd aan de Staten van Zeeland opgedragen. De militaire verhoudingen hadden eenzelfde structuur. De bezetting in vredestijd bedroeg 2 compagniën. In april 1747 werd het fort na een beleg van drie dagen door de Fransen overmeesterd. Bij het verdrag van Fontainebleau, in 1785, werden Lillo en onderhorige forten aan Oostenrijk afgestaan.Nadien hebben zij nog een rol gespeeld bij de inval der Engelsen in 1809 en bij de Belgische opstand in 1830.


AUTEUR

C.A. de Bruyn

LITERATUUR

Bachiene,

Vaderlandsche geographie, 455 e.v.

Tegenwoordige Staat XII. 339.

Zelandia Illustrata, 747.