Katinka Simonse (Tinkebell)

Katinka Simonse (Tinkebell)
Tinkebell, bron: lovetinkebell.com
Geboren	10 juni 1979 Goes
Beroep	beeldend kunstenaar
VIAF	K. Simonse

Studie

Na haar jeugd en voortgezet onderwijs in Goes te hebben genoten belandde Simonse via Antwerpen en Boxtel in Tilburg waar ze in 2001 aan de Fontys Academie voor Beeldende kunsten afstudeerde. Hierna ging ze in Amsterdam studeren aan het Sandberg Instituut, waar ze in 2005 afstudeerde op de afdeling design en vervolgens ging werken.

Shock kunst

Door te choqueren wil zij het debat aanzwengelen. Simonse biedt daarbij een relativerend perspectief dat gestoeld is op valse gevoelens van rechtvaardigheid. Dankbare thema’s zijn daarbij de hypocrisie en dubbelhartigheid van de mens ten opzichte van dieren. Huisdieren worden vertroeteld, maar tegelijkertijd wordt de bio-industrie getolereerd. In 2004 baarde Tinkebell een van haar meest opzienbarende successen door haar depressieve kat Pinkeltje eigenhandig te doden en vervolgens te verwerken tot een handtas van bont (My dearest cat Pinkeltje). De haatmail en doodverwensingen die ze daarop ontving van het publiek werden verwerkt in de in samenwerking met Coralie Vogelaar uitgegeven publicatie Dearest Tinkebell (2009). Haar bedoelingen kwamen duidelijk tot uiting in 2007 met het project Save the males, toen zij werd aangehouden bij een kunstmanifestatie in Amsterdam waar ze dreigde 61 mannelijke kuikens door de shredder te halen indien deze niet door bezoeker werden gekocht. De kuikens werden in beslag genomen en achter gesloten deuren alsnog door de vogelopvang afgemaakt. In datzelfde jaar startte zij een nieuw project dat op kleine schaal liet zien dat westerse hulp vaak een misplaatste projectie van schuldgevoel is (Save the world). Een oude vogelverkoper in Peking werd verwend met een grote taart en een roze knuffelbeer. Uit deze hulp moet een opdringen van de eigen levensstandaard blijken. In 2008 laat Simonse van zich spreken door met een levenloze vacht van een hond door de straten van een wereldstad te slepen. Zodra mensen haar aanspreken antwoordde ze enkel met de projectnaam Her name is Tili. In datzelfde jaar laat Simonse in Amsterdam 95 hamsters rondlopen in hamsterballen. De Dierenbescherming neemt de hamsters in beslag. Een rechtszaak volgde, maar die eindigde begin 2011 in vrijspraak. De Dierenbescherming reageerde opnieuw toen Simonse in 2012 een bijdrage leverde aan een kinderexpositie door levende slakken met kralen te versieren. Ook maakte zij op mechanieken gemonteerde honden en konijnen. In datzelfde jaar bracht ze een naaktkalender uit waarvan de opbrengst was bedoeld om twee Filipijnse prostituees een nieuw bestaan te helpen opbouwen. In 2013 verscheen De Duitsers zijn uitgeschakeld en andere waargebeurde verhalen (…), een autobiografisch verhaal afgewisseld met haatmail, briefwisselingen, processen verbaal en andere rechtsstukken. Voor de film Save our Children liet zij zich steriliseren. Met de actiegroep We gaan ze halen, ondernam Simonse in 2020 een poging om vluchtelingen van het Griekse eiland Lesbos naar Nederland te halen. Het lege vliegtuig werd naar Athene gedirigeerd en de actie liep op niets uit. In 2021 startte Simonse een project om de problemen rond de grond- en huizenspeculatie en torenhoge vastgoedprijzen aan de kaak te stellen. Ze zocht in Zeeland een vierkante meter grond om te kopen, waarbij ze zich de vraag stelde: 'van wie is Zeeland eigenlijk?', en wat heb je als grondeigenaar nog te zeggen op wat er rond je heen gebeurd, als dat gebied in bezit komt van een steeds kleiner wordende groep mensen? In 2022 raakte Simonse als 'slachtoffer' betrokken bij een rel rond PvdA kamerlid Gijs van Dijk, die voor twee klachten van grensoverschrijdend gedrag werd beschuldigd. Van Dijk bleek meerdere verhoudingen -waarvan een met Simonse - te hebben gehad, maar dat werd door anderen als een probleem binnen de relationele sfeer gezien. In mei 2022 opende de tentoonstelling Flora Tata Metallica in de Toch Gallery in Amsterdam. Tinkebell verzamelde daartoe met een magneet in het zand van Wijk aan Zee metalen fijnstof deeltjes van de Tata fabriek die de gezondheid van de omgeving bedreigen. Zij verwerkte deze fijnstof deeltjes in doeken waarop ze in zwart-wit de flora van het duingebied liet zien.

Kritiek en media

Het werk van Simonse wordt veelal bekritiseerd als sensatiebelust en aandachttrekkerij. Mediasensatie is dan ook een wezenlijk onderdeel van haar concept, want zelf mengt zij zich nauwelijks in het debat dat zij veroorzaakt. Haar werk kan niet bestaan buiten de publieke arena. Zodra het hierbuiten zou vallen zou het zijn beoogde doel missen. Net zoals de verpakking van vleesproducten in de supermarkt zo gepresenteerd wordt dat het niet meer met dieren wordt geassocieerd zo zijn veel van de Tinkebell projecten de verpakking van een schrijnend maatschappelijk probleem.

Exposities (in Zeeland)

• Looove Tinkebell/For my family, Willem3 Vlissingen, 16 mei – 11 juli 2010.
• de Piek, Vlissingen, in 2012

Publicaties

• Tinkebell en Coralie Vogelaar, Dearest Tinkebell (Amsterdam, 2009).
• Tinkebell, De Duitsers zijn uitgeschakeld, ‘en andere waargebeurde verhalen beleefd en verteld door een meisje met de zelfbedachte naam TINKEBELL’ (Amsterdam, 2013).
• Tinkebell, Waarschuwing, de schrijver van dit boek is een kunstenaar. Dit boek bevat verhalen, plaatjes, voetnoten en nog wat dingen (Amsterdam, 2016).

Auteur

-Johan Francke, 2013

Bronnen

• Emiel van der Pol, ‘Tinkebell, compromisloze kunst die ontmaskert en fileert’, in: Zeeuws Tijdschrift 60/nr.3/4 (2010) 6-9.
• Krantenbank Zeeland, PZC, 13 december 2003, pag. 12; 7 maart 2013, pag 28-29.
• Reformatorisch Dagblad, 17 november 2008.
• Hagar Schuringa, 'Door Tata-stof te verzamelen wil kunstenaar Tinkebell de wereld veranderen',in: NRC, 18 mei 2022.

Sites

www.looovetinkebell.com